Hanggang ngayon punong puno pa rin ako ng takot at galit kahit nandito na sa aking tabi ang magkakapatid. Nandito kami sa ospital at kasalukuyan na ginagamot si Daks dahil siya talaga ang napuruhan. Bigla na lang kasing may mga pulis na pumunta sa bahay at sapilitan silang pumasok. Pinipigilan sila ng kaibigan ko dahil wala naman daw silang dalang tinatawag nitong ‘warrant of arrest’. Hindi ko ba maintindihan kung bakit gano’n sila kalupit. Dahil siguro alam nila na isa lang akong kasambahay, at si Daks naman ay isang security guard lamang. Takot na takot ako nang dumating sila at pinagbintangan ako ng kung anu-ano. Pinatay ko daw ang isang model kung saan nakausap ko sa restaurant, at isa lang naman ang naaalala ko. ‘Yong babae na bigla na lang lumapit sa amin ni Quaid sa restaurant. Naka
