II
1084 Words
Chapter 2
Kinabukasan ay mas okay na ang pakiramdam ko. Wala na daw akong dapat na ipag-alala pa. Nakaupo ako ngayon sa hospital bed ko habang kumakain ng prutas. Napatingin ako sa may pinto ng bumukas ito at pumasok si Attorney at diridiritso siya patungo sakin.
Kahapon kasi di kami nag-usap ng matino tungkol sa mga naiwan ng mga magulang ko. Kaya ngayon namin ito tatalakayin.
"How's your feeling right now, Agata?" he asked.
"I'm more than okay now, Attorney, thanks to you!" Masayang sabi ko sa kanya.
"Okay, since you were okay now, pwede na ba natin ituloy ang dapat na pag-uusapan natin kahapon?" he asked. At tumango naman ako bilang tugon ko.
"So, first I would like to introduce myself to you. I'm Liam Guevarra, the family lawyer of your family and I'm 25 years old. The second is, pag uusapan natin ang last will testament ng Mom at Dad mo." wika ni Attorney.
Since you are a minor, hindi mo pa mahawakan ang Company ng Dad mo. But don't worry about it, it's under control. Kaya wala ka nang dapat na ipag-alala pa. May matatanggap ka rin na allowance monthly dahil may inilaan ang mga magulang mo para sa pag-aaral mo. At tungkol sa pag-aaral ay sa Amerika ka mag-aaral. Dahil pinalabas kong patay ka na kaya walang dapat na makaalam ng you're existing.
Dahil pag nalaman 'yun ng killer, sigurado na babalikan ka nila para tuluyan ng mabura sa landas nila. At ayon sa last will testament ng parents mo kailangan mo ng Guardian. Dahil Minor ka pa. Since wala ka ng kamag-anak both sides ay walang nagsisilbing Guardian mo.
Pero sa nakasaad dito sa will at huling hiling na rin ng Ama mo ay ako ang tumayong Guardian mo. "It's that okay with you, Agata?" tanong niya sakin.
Agad naman akong sumagot sabay ngiti ng malapad. "Of course, yes! Ikaw nga ang naiisip ko, eh! Mapagkakatiwalaan naman kita. At isa pa, magaan ang loob ko sayo." wika ko ng may malapad na ngiti sa labi.
"Okay, since you are minor, ay hindi mo pa makukuha ang lahat ng naiwan para sayo. Dahil naka saad sa last will na pagdating ng 20 years old mo lang ito makukuha. But don't worry, hindi kita pababayaan. I will help you to stand on your own."
Lahat ng mana mo ay makukuha mo lang sa pagdating ng tamang panahon. At sa pagtungtong mo ng 20 ay babalik ka dito sa Pilipinas para sa lahat ng naiwan mo kasama na ang Company ng Daddy mo. And when that time has come, ay magpakilala ka na sa buong Mundo na your still alive.
"Pero magagawa mo lang ang lahat ng iyon kung mag-aaral ka ng mabuti sa Amerika." Mahabang salaysay ni Liam sakin. Tumango-tango naman ako sa lahat ng sinabi niya.
"Tama siya, kailangan kong umalis sa lugar na ito para makalimutan ko ang masalimuot na trahedya sa buhay ko. At sa pagbalik ko, sabay kong haharapin ang tao na pumatay sa parents ko. Bibigyan ko sila ng hustisya, ipaghihiganti ko sila kahit na sa anumang paraan."
Sa pagmumuni-muni ko ay hindi ko namalayan na lutang na pala ako. Natauhan lang ako ng magsalita si Liam.. "By the way, Agata, ngayon araw ang discharge mo kaya makaka-uwi na tayo. At bukas ang flight natin papuntang Amerika," he said.
Namilog ang mga mata ko sa pagkagulat sa sinabi niya. Napansin naman ito ni Liam, kaya natatawa niya akong tinanong.
"What's with that face, huh?" he asked, at natatawa pa sa akin.
"Of course, kasama mo ako dahil ako ang Guardian mo, remember!!" Dugtong pa sa sinabi niya. Natatawa na lang din ako kung kaya ng tawanan kaming dalawa. Ilang oras pa ang lumipas ay nakalabas na rin ako ng hospital.
Matagal-tagal na din ng hindi ko nasisilayan ang lugar kung saan ako lumaki kasama ang pamilya ko. "Biro-in mo yun! One year na pala ang nakalipas simula ng trahedyang iyon. At hindi ko alam na lumagpas na pala ang birthday ko habang comatose ako. And I'm already 16 years old now..." I whispered in the air.
Nakaalis na ako ng hospital kasama si Liam. I preferred to call him Liam na lang. Hindi pa naman siya matanda para tawagin ko na Attorney.
Habang nasa daan kami ay naiisip ko na naman ang mga nangyari samin nila Dad noon. Ang mga gons, baka mamaya may sumulpot na naman bigla na mga gons at bigla na lang kaming pagbabarilin.
Naipikit ko ng mariin ang mga mata ko at napukaw lang ako sa mga iniisip ko nang magsalita si Liam.
"By the way, Agata, sa Condo ko tayo didiritso at hindi sa mansion mo. Dahil pag nalaman O makita ka ng kalaban ay masisira lahat ng mga plano natin at masasayang lang ang sakripisyo ng Parents mo." Pagpapaliwanag niya.
"Did you get it, Agata?" tanong naman ni Liam sakin. Napatango na lang ako at nagsalita...
"Yes, I get it." Masayang sagot ko sa kanya. At katahimikan na ang sumunod na nangyari hanggang narating na namin ang labas ng building ng Condo niya. Habang patungo kami ng elevator ay pinag titinginan kami. May nakataas ang kilay meron naman nakangiti. Nagtataka lang ako kung bakit kaya sila ganun makatingin sa amin ni Liam.
"Anu kaya ang mga iniisip nila tungkol sa amin ni Liam?" tanong ko sa sarili ko. Ipinagsawalang bahala ko na lang ang mga ito. At di ko namalayan na nakarating na pala kami sa tapat ng Condo niya...
Di ko inaasahan na may isang katulad ni Liam, nadadamay sa akin ngayon na wala na ang pamilya ko. Ang hirap lang isipin na wala na akong mga magulang, na iniwan na nila akong mag-isa.
"Sana isinama niyo na lang ako Mommy at Daddy. Para di na ako nahihirapan ng ganito." Mag-isa na lang ako sa buhay ko at kailangan ko pang magpaka layo-layo ng hindi ako matunton ng mga tao na gustong pumatay sakin.
Buti na lang at nakilala ko si Liam Guevarra, may makakausap na ako at mababawasan rin ang lungkot na dinaranas ko ngayon.
"Akala ko pa naman Mom and Dad na samahan nyo ako sa journey ng buhay ko. But I guess hindi na mangyayari yun kahit kailan. Dahil wala na kayo sa piling ko. Ipinagkait na kayo sa akin ng tadhana. Ang tanging magagawa ko na lang ngayon ay ang ipaghiganti ko kayo. At pinapangako ko sa inyo na hahanapin ko ang tao na may kasalanan kung bakit mag-isa na lang ako ngayon…"
- Writer
