I am Mr.Mayor's Obsession

PROLOGUE ANNALYN POV. Nag lalaro ako ngayon kasama ang aking kaibigang si Saffrona, he is a boy but a gay. Ang totoo niyang pangalan is Saffron V. (Viante) Castleton but I prefer calling him Saffrona because as I said he is a gay, pero pag kami lang ang mag kasama. He told me that I'm the only one who knows his true gender, sabi niya noon kaya niya ito hindi sinasabi sa kanyang pamilya js because he is afraid that they will not accept his true identity. I'm only five years old and he is ten years old. We have four years age gap pero nag birthday na ako kahapon at siya is hindi pa thats why parang five na ang agwat namin. Lagi siyang nakikipaglaro sakin pag karating niya sa school.Ang mommy niya at mommy ko is mag kaibigan kaya halos araw-araw ay andito siya. Lumipas ang panahon and it's already my 10th birthday. Nag inbita si mommy ng napakarami na bisita para sa birthday ko even I don't want it. I know na business lang naman ang pag uusapan nila, while me? Just in my room, waiting for their call because someone will give me some gifts. I'm just ten years old but my teacher is saying that I'm a matured one. Hindi ko na rin siya masisi, lumaki ako na namulat sa katutuhanan, sa business. "Hey birthday girl" napalingon ako kay Saffrona na ngayon ay patungo sa akin. Naka upo ako ngayon sa dulo ng aking kama habang pinag mamasdan ang mga regalong natanggap ko. "Hello" matamlay kong sagot. "Here's my gift" umupo siya katabi ko at ini abot sa akin ang kulay pulang kahon pero may kaliitan. I know someone is off with him, he's always talkative and hipper but now, mukang mas malamya pa ito sa akin. Hindi ko na siya pinansin, tinanggap ko na lang ang regalo na iniaabot niya sa akin. Binuksan ko rin agad ito at tumambad sa akin ang isang bracelet. Simple lang ito at pero ginto at may disensyo sa gitna na paramg hugis pochi na candy pero pinag dikit-dikit na maliliit na dyamante. "Did you like it?" He ask, kinuha niya sa aking kamay ang bracelet, kasabay nito ang pag kuha niya sa aking palapulsihan. "I don't like it....but i love it" i replied, nakita ko pa ang pag kunot niya ng noo bago napataas ng kilay sa sinabi ko. "It's suit you well" he said after he put the bracelet on my wrist. Ngumiti na lang ako ng matipid sa kanya. "Mukang nakarating na sayo ang balita" saad nito sabay humiga sa aking kama. Minsan hindi ko talaga alam kung bakla pa ba itong si Saffron. Well, he have a husky voice at malalaki rin ang pangangatawan nito. Ang muka niya ay sabihin na nating malapit sa perpekto dahil sa natural nitong makapal na kilay, hindi rin maputla ang mga labi nito: mas maalaga pa nga ito sa kanyang labi kisa sa akin, may matangos din itong ilong at maputing kutis ng balat na naging kabaliktaran ko naman, I have morena type of skin. He have a pair of dark gray eyes while I have light brown na napaka sensitibo lalo na pag nasisikatan ng araw. May maaliwalas din itong gupit ng buhok kahit na medyo mahaba, kulay itim ang buhok nito habang ako naman ay may dark brown na buhok. Ang kaniyang hight ay 5'6 kahit na fourteen palang siya while me is 4'7, anglaki talaga ng tangkad niya sa akin. Pero kahit na muka na siyang matured at lalaking lalaki ay pusong babae pa rin siya, madalas parin itong nakikipag laro sa akin pero satingin ko ay hindi na ulit iyon mang yayari. Aalis na sila papunta sa ibang bansa para sa kanyang pag-aaral at kung ano-ano pang dahilan. Hindi ko naman ito mapipigilan pero hindi ko pa rin maiwasang masaktan. Simula mag ka-isip ako ay siya na ang tumayong kuya at ate sa akin dahil ang mga kapatid ko ay hindi ko naman ka close. Isa pa kapatid ko rin lang sila sa ama at ina. "Babalik naman ako Lyn pag katapos ko mag aral." Paliwanag nito. " I know, nalulungkot lang ako kasi aalis ang best friend ko, para narin akong nawalan ng kapati and beside pag balik mo ay hindi na tayo makakapag laro because I know that Im old na that time." "Makakapag laro pa naman tayo pero hindi na laruan ang gamit natin" he said that make me confused. "Huh?" "Nothing pochi but remember this that I will come back..." Naramdaman ko ang pag hila nito sa akin mula sa likod kaya napahiga ma rim ako sa katabi niya. Agad naman ako nitong niyakap at kinulong sa kanyang bisig. "..pag nakabalik na ako kay kukuhanin kita kahit anong mangyari sa'kin lang ang bagsak mo" pag papatuloy nito habang ang palad niya ay humahaplos sa aking maliit na beywang. Pakiramdam ko ay wala pa ako sa kalati sa katawan niya dahil sa yakap nito. Ang ulo ko ay nasa kanyang leeg at nararamdaman ko na ang aking paa ay nasa kanyang badang tuhod lamang. Pinapatong niya ang ulo ko sa kan'yang bisig habang nararamdaman ko naman ang isa niyang kamy sa aking pang-upo. Hindi ko na ito binigyang pansin,gumanti na lang ako sakanya ng yakap. Kagi naman niya ako niyayakap minsan pa nga ay sa kanyang hita niya ako pinapaupo, kaya sanay na ako sa mga haplos nito. Kinuha nito ang isa kong binti para idantay sa kanyang beywang, matapos nito ay pinanatili na niya ang kanyang kamay sa aking beywang at mas hinigpitan pa nito ang yakap sa akin. "Saffrona, anong pag-aaralan mo don sa ibang bansa?" I asked out of my curiosity. "Nothing, it's just all about business...you know naman that I'm the only heir of our family." Sagot nito, may pag ka conyo nanaman ang kanyang boses na may halong kaartihan habang kanina ay seryosong seryoso. "Anong exact time kayo aalis? Para mahatid naman kita kahit hanggang airport lang" "No pochi, wag mo na ako ihatid baka pag nakita ko ang napakaganda mong pag mumukha ay isama na kita don o kay hindi na ako umalis" sagot nito habang pinapatakan nang maliliit na halik ang aking noo. Nararamdaman ko ang pag balot sa akin ng antok dahil sa ginagawa niya. "Hmm oke, tatawagan mo naman ako diba? Dapat ikaw....ang tagawag kasi baka pag tumawag ako is busy ka or may pasok ka." "Hmm my pochi is being sweetie again." Malambing nitong tugon. Nang dahil sa aking antok ay napahakay ako. "Sleepy?" Tamango na lang ako sa tanong nito because I don't have that much energy to talk. Unti-unti na rin akong nilalamon nang antok, pero bago pa man ako makatulog ay naramdaman ko ang isang malambot na bagay na dumampi sa aking labi. "Good night baby, see you again after eight years... eight years na lang and sa akin kana, labing isang taon na rin ako nag hihintay sayo, just eight fvcking more years..." Hindi ko na na intindihan ang iba pa nitong sinabi dahil tuluyan na akong nilamon ng antok. — Nagising ako dahil sa sinag nang araw na tumatama sa aking braso, napaka hapdi nito kaya napa bangon agad ako. Pag tingin ko sa aking braso ay namumula-mula na ito, nakita ko naman na ang kurtina ay hindi pala na isarado nang maayos kaya nang yari iyon. Agad kong tinungo ang comfort room sa aking kwarto at hinanap ang lagayn ng aking mga ointment. Nang mahanap ito ay agad kong pinahiran ang namumula-mulang braso ko. Napansin ko rin na iba na ang aking damit mula sa suot kong kulay pulang gown kagabi. Naka damit na lamang ako ng manipis na sando pero hanggang malapit paa ko ang haba. Alam kong hindi ko ito damit, dahil wala naman aakong ganto kalaking damit na kala mo ay daster sa haba. Mas mahaba pa ata ito sa daster. Inamoy ko naman ang damit kaya napag tanto ko na kay Saffrona pala ang sandong ito. Ang kanyang pabango kasi ay hindi gaanong katapang dahil ayaw ko non at isa pa parang amoy pag babae din ito na may halong mint. Nag hilamis na ako at nah bihis ng panibagong damit. Itinabi ko na lang ang sando ni Saffrona para may remembrance naman ako kahit paano. Pag baba ko ay agad na sinalubong ako ng aking yaya Lina. "Good morning bata, tara na dahil sakto ang itong gising, kakain na." "Good morning din po yaya Lina" pabalik bati ko naman dito, sumunod na rin ako sa kanya sa kusina para kumain. "Good morning hija." Bati sakin ni daddy at mommy "Morning din po" maikling saad ko sa kanila. Simula pag ka bata ko ay ganto na ang ugaling ipinapakita ko sa kanila. More on cold awra and less emotion one, kasa sanay na sila. "Hija, kaninang madaling araw nga pala umalis sila Saffron, hindi ka na niya ginising dahil napaka himbing daw nang tulog mo at isa pa ay nakapag paalam na rin naman daw siya sayo." Saad nito sakin na ikina tango ko naman. "Wait mom, dito siya natulog?" "Yes hija, sa kwarto mo siya natulog.Pag silip ko sa iyong silid kagabi ay mag katabi kayong natutulog kaya sinabi ng Auntie mo ay huwag nang gisingin si Saffron at hayaan na lamang kayo dahil aalis na sila" Maayos na mag salita si mommy ngayon ng talagalog kisa dati. Hindi si mommy sanay mag tagalog dahil hindi naman siya sa Pilipinas lumaki at nakatira. Simula lang nang maging mag asawa sila ni Daddy ay saka lang sila dito nag stay. Nasanay ako sa salitang tagalog dahil ito na ang kinagisnan kong salita. — END OF THIS CHAPTER ✿Hi thank you for reading sana po nagustuhan nyo.Sorry for typo and wrong spell pls. Don't bash or judge my work this is just from my imagination, this is my first time to be a writer