CHAPTER. 9

960 Words

"โอ๊ย! อื้ออออ....จุก อ๊า เข้าลึกไปแล้วอ่ะ เจ็บ!" เธอดันตัวเขาเอาไว้ ความเสียวสะท้านรุกเขามาอย่างรุนแรงแทนที่ความเจ็บ ตับบบ! ตับๆๆๆๆ "เจ็บแต่เสียวใช่ไหม" เขาจูบที่ปากอิ่มเบาๆ แล้วดึงเอวบางขึ้นมาแนบที่ตัวก่อนจะกระเด้าเอวสอบถี่ยิบ ตับๆๆๆๆ "..อ๊ะ อ๊า ซี๊ดส์...นิราไม่ไหวแล้ว..." "หืม...พูดใหม่สิคนเก่ง" "อื้อออ...อย่าแกล้งนิรา อ๊ะอิ๊...สะ เสียววว งื้ออออ" "อื้ออออ อ๊ะ...เสียวหัวฉิบ!โคตรตอด เชี่ยย!" เขากระเด้าลงใส่รูเสียว คนตัวเล็กขยับหนี เขากระเซ้าตามติด.....ก็...เสียวจนเธอดิ้นไปทั่วเตียงแล้ว "เสียวหรอ...ซี๊ดส์ ยกขึ้นมาใส่ลำเอ็น อวววส์ ตอดเก่งฉิบ!" "งื้อออ...ไม่เคยทำอ่ะ" "หึ หึ...ก็ทำเหมือนที่ฉันกำลังทำอยู่ไง อืม...แบบนี้" ตับๆๆๆๆ เอวสอบกระดกยิกๆ ให้คนตัวเล็กทำตาม "อิ๊อ๊ะ ...แบบนี้หรอ อ๊ายยยย เสียววววว" เอวบางเด้งขึ้นมาใส่ท่อนเอ็นของเขาอย่างเงอะๆ งะๆ ไม่รู้จังหวะ แต่กลับทำให้เขารู้สึกดี มันเสียวซ่านไปทั้งลำจนปวดหนึบ! "ยัยโก๊ะเอ๊ย! ใครเขาให้ทำแบบนั้นล่ะ ซี๊ดส์ อย่าตอดแรงสิ" "นุ..หนู หนูเคย ที่ไหนเล่า!" ว่าแล้วก็ซุกหน้าเข้าที่อกแกร่งซ่อนใบหน้าที่แดงก่ำ "จะสอนทุกวันเลยดีไหม หืม..." "อ๊ะ มะ ไม่นะ!ครั้งเดียวก็พอแล้ว" ตับๆๆๆๆ เขากระแทกลำเนื้อกระแทกเข้าออกอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ยิ่งตอกก็ยิ่งเสียวไม่อยากแตก แต่...คงไม่ไหว แล้วร่องสวาทยัยตัวเล็กตอดเก่งฉิบ! "ใกล้จะแตกอีกหรือยัง" "อือ...นิราจะไหวแล้วอ่ะ" "แตกพร้อมกันนะ เด็กดื้อ! ซี๊ดส์..." ตับๆๆๆๆ ท่อนเอ็นกระหน่ำใส่ร่องสวาทชุดสุดท้าย แขนเรียวโอบกอดตัวเขาแน่น ขาเรียวเกี่ยวเข้าที่เอวสอบ เกร็งตัวขึ้นมา จนก้นลอยจากที่นอน "อื๊ อื้อออ ข้าวหอม ซี๊ดดดดส์ จะแตกแล้ว ยกขึ้นมาใส่ท่อนเอ็นฉันแรงๆ อ๊ะ อ๊ากกกกส์ อ่ะ อาส์..." ท่อนเอ็นกระแทกเข้าไปในร่องเสียวจนมิดลำ แล้วกดแช่เอาไว้ ตัวเขาเกร็งกระตุกอย่างแรง น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาใส่รูสวาท ดวงตากลมโตมองใบหน้าคมเข้มที่เปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ ใบหน้าบิดเบ้อย่างทรมาน รู้สึกอุ่นวาบที่ท้องกับความ เสียวซ่านที่ตามมา....ร่องเสียวตอดรัดลำเนื้อของเขาไม่หยุด สะโพกสอบดันเข้าหาคนตัวเล็กจนหนอกแนบกับเนินเนื้อ เอวสอบบดคลึงท่อนเอ็นช้าๆ ให้ร่องสาวรีดเอาน้ำเชื้อเขาออกมาจนหมด มือหนายังบีบขยำหน้าอกสองข้างไม่หยุด "อือออ....พะ พอแล้ว เอาออก! เอาออกได้แล้ว..." นิราหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า ปล่อยให้เขาทำตามใจ ไม่มีเรี่ยวแรงจะร้องห้ามอีกแล้ว "ต่ออีกรอบนะ" "ไม่!" บ๊วบบบ!!! เขาดึงท่อนเอ็นที่อาบไปด้วยเลือดกับน้ำรักของเขาและเธอออกมาอย่างเร็วจนเธอสูดปากร้องออกมาด้วยความ เจ็บแสบ "อึกก! "น้ำตาไหลออกมาอีก มันเจ็บระบมที่ร่องสวาท จนขยับตัวไม่ได้ "เอาออกแล้ว ร้องไห้ทำไมอีก หืม..." เธอมองหน้าหล่อเข้ม ก่อนจะหุบขาเข้มาหากันช้าๆ ขา สั่นพับๆ เขามองตามร่างบางที่นอนหายใจหอบเหนื่อยดวงตา แดงก่ำจากการร้องห้ ร่องสวาทบวมปิด มีเลือดไหลซึมออก มาไม่หยุด "อึกกก!..." นิรามองเห็นเลือดสดๆ ที่ไหลออกมา คราบเลือดเลอะตามหน้าขา น้ำตาอาบแก้ม...เจ็บมากเหลือเกิน มันคงฉีกขาดถึงได้เจ็บแบบนี้ "รีบแต่งตัว...แล้วกลับบ้านเธอได้แล้ว หรือว่า...อยากให้ฉันทำอีกรอบ" ดวงตาแดงช้ำจ้องมองหน้าคนตัวโตที่กำลังสวมเสื้อคลุมราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนไม่มีหัวใจ!ใจร้ายเหลือ เกิน! "มองทำไม!" เธอรีบก้มหน้าหลบสายตาคมอย่างเร็วก่อนจะขยับตัว ลงจากเตียง "โอ๊ะ!" "เป็นอะไร!?" "ปละ เปล่า! นิราขอเข้าห้องน้ำได้ไหม" "อืม...รีบไปสิ" ร่างบางพยายามประคองตัวเองลงมาจากเตียงให้ได้ ขาเรียวยังสั่นไม่หาย "ลุกไหวไหม? " "อือ..." เธอพยักหน้าแทนคำตอบโดยไม่มองหน้าเขาอีก กลัวเขาเปลี่ยนใจ...ทำอย่างเมื่อกี้อีก ร่างสูงใหญ่เดินออกไปจากห้องนอน "อูยยย...ฮึกกก!" เธอกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ ร้องไห้ไปก็ไม่เกิดประโยชน์ ทุกอย่างมันเสียไปแล้ว "คนใจร้ายน่าจะมาดูว่านิรา ฮึกก!นิราเป็นยังไงบ้าง เจ็บมากไหม เดินหนีนิราเหมือนรังเกียจนิรา ฮือๆๆๆ คนใจดำ!" มือคอยปาดน้ำตาออกจากแก้ม สิ่งที่เธอต้องคิดต่อไปคือการป้องกันเรื่องท้อง... เขาไม่ได้ป้องกัน เธอต้องเรียนให้จบไม่ให้แม่รู้เรื่องนี้เด็ดขาด ขอให้เธอเรียบจบ! ขอให้ได้ใบผ่านการฝึกงานจากเขา... ถ้าคุณคารอสไม่ยอมล่ะ...เธอคงหมดทุกอย่าง แน่ๆ แม่ที่รอดูวันที่ลูกสาวคนนี้ได้สวมใส่ชุดรับปริญญา ต้องยอมเขาทุกอย่างใช่ไหม! อีกไม่นาน อีกไม่กี่วัน...การฝึกงานที่นี่ก็จบลงแล้ว ทุกอย่างจะจบลงพร้อมๆ กัน อดทนเอาไว้นะนิรา! คารอสยืนที่หน้าประตูห้องนอนรอดูคนตัวเล็กเดินเข้าไปในห้องน้ำจนแน่ใจว่าปลอดภัยไม่ล้ม ค่อยพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เขาเดินมายืนเฝ้าที่หน้าห้องน้ำ แนบหูที่ประตูคอยฟัง เสียงน้ำที่เปิดอาบ ฟังเสียงที่อาจจะลื่นล้มหรือเป็นลมอยู่ข้างใน ได้ยินแต่เสียงร้องไห้...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more