น้ำมะนาวครึ่งแก้วถูกถือมาด้วยมือใหญ่ ก่อนวางตระหง่านลงบนโต๊ะเบื้องหน้า เจ้าของมือนั้นไม่ได้เอ่ยปากชวน แต่เลื่อนเข้าไปใกล้ เพื่อให้รู้ว่านี่คือของเธอ
ครืด~ ครืด~
ทว่าแค่ปรายตามองไม่ทันได้หยิบขึ้นมาดื่ม เสียงสมาร์ทโฟนกลับดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน หญิงสาวหยิบมันขึ้นมากดรับสายโดยไม่ทันคิด
" ค่ะหมอเกียรติ "
ว่าการเรียกชื่อบุคคลที่สามออกมานั้น จะทำให้คนข้างๆ ชะงักกลางคัน เขาหันขวับ ถึงขนาดทำให้เธอสะดุ้งไปด้วย เพราะแววตาที่มองมาบ่งบอกถึงความไม่พอใจสุดๆ
(ขอโทษที่โทรมาดึกดื่น หมอไปหาที่หอไม่เจอปะกา เจอแต่เหมียว บอกว่าปะกาออกไปกับเพื่อนข้างนอก)
" มีอะไรรึเปล่าคะ "
(ทำไมเราถามพี่แบบนั้น พี่โทรมาเพราะเป็นห่วง)
" พี่?? "
(ปะกาไปไหนทำไมไม่บอกพี่ แล้วนั่นไปกับใครที่ไหน ผู้ชายหรือผู้หญิง)
" เดี๋ยวค่ะ.."
หญิงสาวหลับตานิ่ง ส่งเสียงแหบห้ามปรามปลายสาย ก่อนที่จะตามไม่ทันในสิ่งที่เขาพูดไปมากกว่านี้
(
