แมงปอยักษ์โฉบลงจอดบนลานกว้างเพียงเวลาอันสั้น ก่อนจะทะยานขึ้นสู่เวหาอีกครั้ง หลังต้นเหตุของความชุลมุนในคืนนี้ ปีนบันไดเชือกขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว
ร่างสูงตรงหน้ากอดอก หรี่ตามองตามคนที่เดินผ่านไป เขาดูไม่สบอารมณ์และเศร้าสร้อยในเวลาเดียวกัน
" ดวงแข็งเหมือนกันนะไอ้เสือ ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยดิวะ ให้มันคุ้มกับการเสี่ยงตายของพวกกู อุตส่าห์บินข้ามเขตมารับมึง "
เรกาโดแกล้งโวยวาย หวังให้เขาเปลี่ยนสีหน้าซังกะตายนั้น
ทว่า เหมือนจะยิ่งแย่ เมื่อคูดัสมองหน้าพรรคพวกทีละคนด้วยสีหน้าเรียบเฉย ถอนหายใจพรืด
" ขอบใจ.. "
" เกิดอะไรขึ้นวะ พวกนั้นเป็นใคร มึงเห็นหน้ามันรึเปล่า" ซันดรูถาม
แม้เป็นสิ่งที่ฝืน หากเขาไม่ทำ ทุกคนบนเกาะก็ต้องตาย เขาเป็นตัวอันตรายที่ไม่ควรอยู่ ชาวบ้านที่นั่นส่วนใหญ่บริสุทธิ์ ไม่สมควรมาเดือดร้อนเพราะเขา
" ลูกน้องเก่าของพ่อ เอริส.."
คูดัสตอบเสียงแผ่ว ไม่กล้าสบตาใครทั้งนั้น แต่เหมือนจะยิ่
