Obssesive Hot Kiss #4 (Devils Man Series)On_Going

Prologue "Ma.... Wala tayo sa generation niyo noon ni papa, iba na ang panahon ngayon hindi katulad ng dati..." Malumanay kung sabi kay mama. Pero may kinikimkim sa galit dito sa puso ko dahil sa gusto nilang manyari. "Wala na, or meron pa, hanggat na bubuhay kami ng papa mo nakatatak sa isipan namin kung ano generation namin noon, kaya magpapakasal ka sa lalaki yun oras mismo." "He not my boyfriend ma, aksidente lang ang pangyayari na halikan niya ako sa labi." Nahihiya man akong amin ang katotohanan pero pilit kung ipaintindin saka nila kung bakit nagkaganun. "Aksidente? Sa tingin mo ba maniniwala kami ng papa mo sa sinabi mo Sandie, Hahalikan ka ba nun kung hindi ka niya nobya. Kailan kapa natutong maglihim sa amin ng papa mo na may boyfriend ka pala. Hindi mo man lang pinaalam sa amin." "Ma... hindi ko siya boyfriend kahit kailan hindi ako naglihim sa inyo ni papa, alam niyo yan kung gaano kalaki ang respito ko sa inyo bilang magulang ko at nagpalaki sa akin. Ma.. please naman ako naman ang paniwalaan niyo ni papa. Anak niyo ako dapat sa akin kayo naniniwala hindi sa lalaki na yun." Paghihinagpis kung saad kay mama na may kasama pagsisikip ng dibdib ko. Mas paniniwalaan pa nila yung taong yun kesa sa akin na anak nila at kailan lang nila yun nakikilala. "Kahit ano pa ang sibihin mo Sandie, Magpapakasal ka. Ayaw ko pagchimisan tayo ng mga kapit bahay natin tungkol sa bagay na yan. Naiintindihan mo ba ako. Maghanda kana mamaya na magsisimula ang kasal mo at huwag kang gagawa ng ikahihiya namin ng papa mo sa maraming tao. Malilintikan ka sa akin Sandie." Mama said angrily to me and with more threats. If I do anything bad. Parang akong kadilang unting unting nalulusaw na walang patutunguhan ang buhay. Naglakad na patungo si mama sa nakasarang pinto ng silid ko at binigyan niya pa ako ng isang pang babala sa pamamagitan ng masamang tingin niya sa akin Bakit ganito ang trato sa akin ni mama, na parang ang turing niya sa akin ay hindi na anak katulad ng dati? Nasaan na ang dating mga magulang ko na mahal na mahal ako na lagi ako pinapasaya sa tuwing nalulungkot akong magisa at kapag sa tuwing pinararangalan ako sa stage dahil sa husay kung magpinta nand'yan sila parti na laging nakasuportan sa akin. Pero ngayon nasaan sila? kung kailan kailangan ko sila ng sobra dahil hihirapan na ako sa nanyayari sa buhay ko at ang bigat bigat ng nararamdamn ko dahil sa problemang kinakaharap ko tsaka nila ako tatalikuran ng ganito. Pinasadahan ko ng tingin ang gown nasa mannequin body. Ang sakit sa loob na hindi ko man lang magawang tumutol sa kasal na hindi naman dapat manyari. Nilapitan ko ang gown at hinawakan ito. Ang dami ko pang pangarap sa buhay pero dito pala magtatapos lahat ng yun. "What are you doing?!" Ani ng britonong boses sa likuran ko. "Masaya kaba?! pagtapos mong guluhn ang buhay kong tahimik?!" Tanong ko sa binata hindi ko matiis na ilabas ang sama ng loob sa kanya. Kinuha ko ang ang gown na nakasuot sa mannequin at tsaka siya nilingon na hindi siya makasagot sa tanong ko sa kanya. At hinarap ito sa binata hindi ko deserve na magsuot na ganitong damit kung hindi naman ako magiging masaya sa feeling niya kung wala naman ako nararamadaman sa kanya kundi pagkamunhi dahil sa ginawa niyang paghalik sa akin na walang pakundangan. Ng dahil sa tang inang halik na yan! mundo ko gumuho at gumulo ng dahil sa kanya! Mapakla akong ngumiti sa harap ng binata tahimik lang siya habang pinagmamasdan niya ako hindi ko mawari kung ano iniisip niya. Ng wala akong makuha na sagot sa kanya tinaas ko ang kaliwang ko kamay na bitbit ang gown na dapat susuotin ko ngayon at sinundan ito ng tingin ng binata. "Itong gown na ito! Sa tingin mo susuotin ko ito sa kasal natin ngayon!" Paghahamon ko nasabi sa kanya na parang mapapaiyak na sa sama ng loob ko sa binata. Hindi naman ganito ang pangarap kung sakaling ikasal ako gusto ko yung masaya ako at mahal ko yung taong papakasalan ko hindi ganito na sapiltan lang. Itanapon ko sa harap ng binata ang white na gown kahit gaano pa kamahal ang pagkabili niya doon ay wala akong pakialam. Pinak apak-apakan ko ito mismo sa harap niya habang lumluha ang mga mata ko dahil sa paghihimasok niya sa pribado kung buhay. "Gusto mong magpakasal diba?! Yan pakasalan mo yan gown na yan na mag isa!" Singhal ko sa binata ng pinapanuod lang niya ang gingawa ko sa gown ko. Pero wala man lang akong makitang na kahit anong bahid man lang ng pagkainsulto sa mukha ng binata ni kahit kaunting awa lang sa mukha niya walang mabakas na pagaalala doon. Because he could already see me crying right in front of him. Anong klaseng tao ba siya para hindi makaramdam ng awa sa akin? Napapahid ako ng luha sa gild ng mga mata ko. He just stared at me as i wiped away the tears. Humakbang ako patungo sa binata at pinagsusuntok ko ang mapalad niyang dibdib. Parang akong bomba na gustong nang sumabog sa galit sa kanya. "I hate you so muchhh! sinira mo lahat ng mga pangarap ko pati ang relasyon ko sa mga magulang ko sinira mo! Wala kang kasing sama.... Hayop ka...... Hayop ka.... Mas masahol kapa sa demonyo!" Sunod sunod ang pagsusuntok sa dibdib niya hanggat hindi ko nailalabas lahat ng galit ko sa binata ay hindi ako titigil. Na patigil nalang ako ng pwersahin niyang hawakan ang mga kamay ko at patingala ako sa binata at nakita ko ang galit na galit na mga mata ng niya ng tumigin siya sa akin. But I will not be afraid of whatever anger he will show me. I prefer that so I can see how cruel he is. "You will hurt me? Do it!" Paghahamon ko sa binata ng iikas na niya ang kamay niya sa mukha ko. Pumikit ako para hindi ko makita ang gagawin niyang pagsampal sa mukha ko pero iba ang naramdaman ko kundi malambot na kung anong bagay ang dumapo sa labi ko na ikinagulat ko at ikinalaki ng mga mata ko. He kissed me again without my permission.