chapter 9

2064 Words
"Gago yun ah." Kakina ko pang naririnig na nagmumura sa Zaire sa tabi ko habang ako ay walang ganang naka upo sa tabi ng puno at hindi pinapansin ang mga pagkaing binigay nila ni Aphrodite. Habang tinitignan ang mga ulap sa kalawakan ay napapaisip ako kong paano ko aakitin si Paul sa hindi ko siya binibigyan ng sakit sa ulo. I just want him. Gusto ko siya to the point na gagawin ko ang lahat mapa sakin lang siya. Simula nong tinulungan niya ako ay ginusto ko na siya ng lubos at hindi ko akalain na hahantong sa ganito. Pero siya? parang wala ako at isang hangin lang na palipad lipad sa harap niya. Never niya akong tinignan na pagdududahan ko pero minsan napapaisip ako na nag seselos siya kay Zaire dahil sa tuwing didikit si Zaire sa akin o di kaya ay mag tatawanan kami ni Zaire ay bigla bigla na lang siya nagagalit pero baka dahil lang sa assuming ako at hindi talaga siya nag seselos sapagkat naiinis siya dahil ang clingy namin bi Zaire tapos lantaran kong pinapakita na gusto ko siya Baka isang easy girl ang tingin niya sakin kaya ayaw niya. Inaamin ko naman na matigas ang ulo ko. At ang gusto ko lang ang parati kong ginagawa. Hindi ko rin minsan iniisip ang mga lumalabas sa bunganga ko. Kaya siguro na diring diri si Paul sakin Alam ko ang masama niyang ginagawa may fraternity siya at parati siyang may pasa sa mukha nakikita ko siya parating may kasamang mga lalaking malalaki ang katawan. Pero hindi ko talaga maisip na sisigawan niya ako dahil lang sa hinawakan ko ang mukha niya. Kinagat ko ang labi yumoko ako at tinago sa kanilang dalawa ang pag labas ng luha ko. Patago ko itong pinunasan. Subrang mahal ko si Paul ayokong nagagalit siya sakin. Paano ko nga lang gagawin iyon? Paano ko mapapaamo si Paul. Paano ko siya makakausap mahahawakan na hindi siya nagagalit. Pasimple kong pinunasan muli ang mukha ng may limabas ng panibagong luha at agad napatingala dahil sa ginawang paghawak ni Zaire sa mukha ko. "Bullshit! Again!?" Pasigaw niyang tanong. Ngayung taon ay hindi kona mabilang ang umiyak dahil kay Paul. Minsan hind ko kasama si Aphrodite pero parati si Zaire ang nasatabi ko. Iniisip ko palang na masasaktan ako nandiyan nasiya agad sa harap ko na akala mo ay alam na iiyak ako at agad na mag te-teleport. "I... I... I just... can't believe he shouted... me." Nahihirapan kong sabi. Bigla akong nakaramdam na kailangan ko ng kayakap kaya agad kong nilingon si Aphrodite na may pag aalala sa mukha. Niyakap ko siya at umiyak sa balikat niya. "f**k* it! stop crying Kimmy!" Sumigaw na ng malakas si Zaire at may hinampas na kong ano. Nakatalikod ako sa kaniya nakayuko sa balikat ni Aphrodite kaya hindi ko iyon nakita. "I will really going to punch that f*****g* asshole face! f*****g* Bullshit!" Naiirita na ako dahil sa paulit ulit niyang pag mumura. At mas lalong nairita dahil hanggang salita lang naman siya eh. May grupo si Paul isa siya sa pinakamalakas sa loob man o labas ng school. Dahil maliban sa malaki ang fraternity na hinahawakan niya ay kilala din ang buong pamilya ni Paul dahil parati itong nasa TV. Samantalang itong isang ito kung mag salita ay akala mo kong sino. Ni hindi nga namin alam kong saang lungga siya nanggaling. Kagwapohan lang naman ang ambag niya kaya siya kilala sa University isama na natin ang kaunting talino niya dahil nadadala din siya sa top kahit hindi naman nag aaral. Actually pumapasok lang talaga siya sa school para mangulo sakin ni never ko pang nakita na pumasok ito sa library na mag isa. Kung papasok man talaga siya ay kukulitin lang ako kaya parati kong tinataboy. Masama ko siyang tinignan at hinampas sa dibdib niya ang blueberry juice niyang dala. At sinigurado na hindi ko matatamaan ang sugat niya. Agad niya itong sinalo ng mahulod mula sa dibdib niya umupo siya sa tabi ko naiinis na pinagmasdan ang d**o na sa harap namin. "Ang ingay mo pwedi ba!" Sigaw ko Ilang beses ko nang naririg yan sa kaniya pero sa tuwing nakikita niya si Paul at tatawagin ko ang pangalan niya at nginingitian lang ako nito ng mukong naparang sinasabi na 'I got you' "Tumigil kana sabi sa pag iyak. Masasapak ko talaga yun." Pagbabanta nito sakin. "Kim. Pangit naman talaga yang Paul mo. Parati ka pang nasasaktan sa kaniya. Mag hanap ka nalang kaya ng iba. At ang mas mabuti mag focus ka nalang sa pag aaral mo. Para hindi kana umiyak ng ganito. Kami ang nahihirapan sayo eh." Pag aalala ni Aphrodite. Parati niyang sinasabi na pangit si Paul at hinayaan ko nalang iyon. Wala naman kasing gwapo sa paningin ni Aphrodite lahat ng lalaki pangit. "Beshie, ang ingay ni Zaire. Akala mo naman mananapak talaga." Pinahiran ko ang matang may luha ng umusog siya sa tabi ko at pinaglapit nang mukha namin. "Just give me your f*****g* authority and I will punch that f*****g* asshole face in front of you." Matapang nitong sabi na halata ang pagka seryoso sa mukha. "I love him Zaire." Nabigla ako sa pagbago ng reaction ni Zaire para siyang nasaktan sa sinabi ko. "And don't you dare touch my love one." Tinulak ko siya kinuha ko ang blueberry sa kamay niya't binuksan ito. Ininum ko rin agad. "Don't you ever think that your feeling is not actually a love Kim?" Tanong ni Aphrodite. Tinignan ko siya si Zaire naman ay muling nanahimik sa tabi ko. Tumingala si Zaire at tinignan ang mga dahong nasa taas. "What do you mean?" Tanong ko sa kaniya. At bago pa mag salita si Aphrodite ay inunahan na siya ni Zaire "Kim look at that." Tumingala ako. Sinundan ko ang tingin niya "Saan?" Tinuro ng hintuturo niya ang nahulog na dahon. Siguro mula iyon sa pinaka mataas at ng mahulog ay doon napunta. "Nakita mo?" Nilingon niya ako at ng nakita na doon rin ako na tumingin ay ngumiti siya at nagpatuloy sa pagsasalita. "That leaves was you. At yong humarang sa kaniya para naka baba siya ay si Paul." "Panu mo naman nasabi yan?" "Look at that. You are free to go wherever you want to go. Pero ng nalapitan mo siya ay ayaw mo nang bumitaw. Look at them closely." Tinignan ko ito ng mabuti at nakita ko sa kilid ng mata na doon din naka tanaw si Aphrodite. "See? the air was helping her to move but she doesn't allow it even though she knew that no one is holding her back. Ikaw lang ang masasaktan at mahihirapan pag hindi ka bumitaw. If you really love him let go Kim. Love in not always holding on. You should move on to the next phrase. You knew that he's not into to right?" Nasaktan ako sa sinabi ni Zaire. Sinamaan ko siya ng tining dahil tama ang mga sinabi niya. "Okay lang sakin na masaktan basta mahal ko siya Zaire. I will do everything to make her fall for me." Tumayo ako at iniwan silang dalawa. Its enough for today masiyado na akong nasasaktan. Ayoko nang marinig pa ang mga sasabihin nila. Para sakin pagmahal mo ang isang tao ay deserve mong masaktan dahil sakaniya. Thats love, It's always full of pain. Naglalakad ako mag isa iniwan ko si Zaire at Aphrodite sa ilalim ng punong yun. Dala ko lang ay yung bag ko na may mga pagkain na laman at yung blueberry juice. Natigilan ako sa pag lalakad ng may narinig akong ungol alam kong ungon iyon na nang gagaling sa abandoned classroom. Dahil sa curiosity at napasilip ako doon. Nakita ko ang isang lalaki at hawak ang dalawang kamay ng babae habang naghahalikan silang dalawa ang binti ng babae ay halos nakayakap na sa baywang ng lalaki. Aalis na sana ako kong hindi ko lang nakita ang itsurang lalaki. No.. Is this... No... I think... I think I need someone to wake me up... I think mommy needs to wakes me up. Even Danna can you just please knock the door to get out in this f*****g* painful dream? Hindi ako makaalis o kahit maka galaw man lang sa kinatatayoan ko. Seeing my man of my dreams kissing and almost f*****g* my... a girl in front of me this is ridiculous. So mush ridiculous. He is really Paul? No i Don't think so. I think I'm just so much emotion that's why I'm seeing a none sense things. Pumukit ako sa pagaakalang pag mulat ay wala na sila. Ngunit mas dumoble lang yung sakit ng ma tantong hindi ako nag eemagine. I should be happy because I'm alright. I don't seeing things my mental is so much health and healthier than someone else to the point that it's hurting me. f*****g* hurting me. I don't move hanggang tinawag ni Zaire ang pangalan ko doon lang ako naka atras. Tumigil sila sa ginagawa at tinignan ako ni Paul gamit ang mapupungay niyang mata. This is unbelievable. Tatlong hakbang paatras ang ginawa ko hindi siya gumalaw pero yong babae ay panay ang halik sa leeg niya. Gustong gusto kong lumapit sa kanila at sabunotan ang kaklasi kong malandi.. Nagwala ang mga luha ko at kasabay ng pagtulo nito ang pag takbo ko palayo sa lugar nayon. Narinig ko ang tawag ni Zaire. I hate him. I hate Zaire for calling my damn name. Because of him Paul saw me. He saw me and i know he will get angrier. Tumakbo ako ng tumakbo hangang sa nakalapit ako sa puno. At doon umiyak ng umiyak. May humila sa akin mula sa likod at pagharap ko ay mahigpit niya akong niyakap. "Shh. Please Kimmy don't cry." After he called my name I knew that it was him. He is the only boy who called me Kimmy except my dad. "I hate you!" Hinampas ko siya sa dibdib pero hindi lang man lang siya gumalaw. "I hate you Zaire, I hate you." Sinigawan ko siya at itinulak. "Dahil sayo nakita ako ni Paul." Tinulak ko pa siya ng malakas kaya napa bitaw siya sa pagkakayap sakin. "Paano pag magalit lalo si Paul sakin. Because of what I saw. I just cross the line. I shouldn't let my self see them. I sho... I should gave him a privacy. Its my fault.. no.. it's... it's your fault. Pag ma... Pag magalit siya sakin.. no.." tinakpan ko ng dalawang kamay ang mukha at parang nababaliw na muling umiyak. Naramdam ko ang galit sa pag hinga ni Zaire bago ako muling niyakap. "Shh. Please don't cry... Please Kimmy... Unlove him already.. He don't deserve you. You cried a lot." Sabi nito at pinatatahan ako. Pero sa halip na tumahan ay binalikan ko siya ng yakap umiyak ako lalo sa bisig niya. Dinama ko ang init ng katawan niya para mapatahan ako. Sa tuwing imiiyak ay ang init ng katawan lang ni Zaire ang nakakapagpatahan sakin. "Kimmy please stop." Now he's begging for stopping me. And I don't know where, para ba sa itigil ko na ang pagmamahal ko kay Paul. Or for me to stop crying. "I loved him Zaire." Tiningala ko siya nakikita ko ang sakit sa mata niya. His red-blooded eyes are telling me that he is damn mad. Our eyes met and he saw how miserable I am. Right here. Right now "I know. Stop crying." Sabi nito at saka muli akong niyakap. Muli akong umiyak at naramdam ko ang pagyakap ng mahigpit sa akin ni Zaire "f**k*" mura niya at mas lalo pa akong niyakap. Hawak ko parin ang blueberry juice battle na dala. "Paano kong galit siya sa akin Zaire." Kinakabahan kong tanong pumukit ako habang yakap siya at pinapakinggan ang t***k ng puso niya. Tumigil ako sa pag iyak pero mayroon pa ring luha sa aking mga mata "f**k* don't even think about him." Si Zaire ang tao na mahinahon, tamad at walang pakialam sa paligid. Hindi din siya nag mumura pero sa tuwing nakikita niya akong nasasaktan ay marami pa ang mura niya sa mga tambay sa kanto. "Pero Zaire..." Hindi ko na ako nakapasalita ng muli niyang nag mura. Halos sampong minuto kaming nakatayo at magkayakapan. Right now i need a hug from a friend and nothing else. This is more comfortable than me being alone. Zaire is really are amazing.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD