THE LAST VI-OLF

500 year earlier... "Hindi namin mapapayagan ang inyo pag-iibigan,Amalia.." matigas na saad ng kanya ama habang matiim na nakatitig sa kanya iniibig na si Emilio. "Pero ama,mahal namin ang isa't-isa..pakiusap,Ama..hayaan niyo na kami magmahalan ni Emilio.." pagmamakaawa ni Amanda sa kanya ama. "Alam mo ba kung ano ang ginagawa mo,Amanda?! Ipapahamak mo lang ang sarili mo,alam mong pinagbabawal ang magmahal ang mga lobo sa mga lahing bampira!" mariin nito saad habang matalim ang mga mata nakatingin sa kanya kasintahan. Lumuluhang lumuhod si Amanda sa harapan ng ama na ikinagitla nito. "Tumayo ka! Kahit ano pang pagmamakaawa mo hindi ko pa rin mapapayagan yang kabaliwan niyo!"matigas pa rin saad ng kanya ama. Itinayo siya ni Emilio mula sa pagkakaluhod. "Ikaw,bampira! Alam mong pinagbabawal ng lahi niyo ang umibig kayo sa mga lobo,kamatayan ang kapalit niyun kaya layuan mo na ang anak ko!" asik nito sa kasintahan niya. "Pero ama,mahal ko po si Emilio..hindi ko kakayanin na mawala siya sakin !" lumuluhang saad ni Amanda sa ama. "Amanda,Naiintindihan mo ba ang mga nais mo mangyari? Hindi mo kakayanin mawala ang bampira yan sayo? Ako? Kakayanin ko ba na mawala ka sakin? Ayaw kita mamatay,anak!"puno ng pagkabahala ng ama. Wala na nakaimik sa kanila. Masyado komplikado ang sitwasyon nila. "Hindi ko kaya na magkalayo tayo,Emilio.." madamdamin saad ni Amanda sa kasintahan. Nasa isang yungib sila na siya naging saksi ng kanila pagmamahalan ng kasintahan. Magkayakap sila habang wala ni anong saplot sa katawan. "Lumayo na lang tayo dito,Emilio..handa ko iwan si Ama para sayo,mahal ko.." may desperasyon saad ni Amanda sa kasintahan na natigilan sa sinabi niya. "Lumayo na lang tayo,mamuhay ng tahimik..sa lugar na walang mga bampira sa paligid.." aniya. "Kaya mo ba talikuran ang mga kalahi mo para sakin?" nagsusumamo saad ni Amanda sa binata na mataman na nakatitig sa kanya mukha. "Mahal na mahal kita,Amanda..handa ko talikuran ang mga kalahi ko at suwayin ang batas namin para sayo,mahal kong Amanda.." maya-maya tugon nito. Maalab nila inangkin ang kanila mga labi. Pagharap sa bawal na pagmamahalan ng magkaibang lahi. Sa isang malayong baryo ay masayang namumuhay ang mag-asawang Amanda at Emilio. Nagpakalayo-layo sila. Maingat na hindi matagpuan ng mga lahing bampira na pumapatay ng mga tulad nila na sumuway sa batas ng Hari ng mga bampira. "Nandito na ko,mahal!" anunsiyo ni Emilio pagkapasok niya sa kanilang munti bahay. "Emilio!" nagkukumahog na paglapit ng asawa sa kanya. Sabik at tumatawa na sinalo niya ang pagdamba ng yakap nito. "Emilio,may maganda akong ibabalita sayo!" "Talaga? Ano yun,mahal ko?" naeexcite niya saad. "Buntis ako! Magkakaanak na tayo,Emilio!" Lumobo ang dibdib niya sa sobrang saya at excitement sa binalita ng asawa. "Siyanga,mahal ko?!" hindi makapaniwala saad niya. Tumatawa na tumango-tango ng sunod-sunod ang asawa. Puno ng kagalakan at pagmamahal na hinalikan niya ang asawa. "Salamat,mahal ko! Mabubuo na ang pamilya natin  sa wakas!"puno ng kasabikan niya saad sa asawa. " Oo,Emilio! Makukumpleto na tayo..."puno ng kagalakan saad ni Amanda. Mahigpit niya niyakap ang asawa at walang tigil sa pagsasabi ng pagsasalamat na sa wakas ay binigyan na siya nito ng anak.