Chapter 1
1793 Words
NAKAHARAP ako ngayon sa salamin at tinitignan ang aking sarili, nag-pose pose ako ng kung ano-ano ngunit ganon pa rin ang ganda ko kahit anong suotin ko.
"Shore! Malalate ka na anak! " Rinig kong sigaw ni mommy mula sa labas ng pinto mula sa aking kwarto. Napatingin ako bahagya sa at ngumiti, sa isip-isip ko na sa araw-araw na nangyayare ito ay napakaswerte ko sa mommy ko dahil lagi niya kong binabantayan at inaalagaan.
"Coming, Mommy!" Sigaw ko at tinignan ang sarili ko muli sa salamin. Wensy Shore! Tandaan mo kailangan mo pa siya mapaibig! Kailangan mo siyang mapasayo! Walang susuko, walang titibag! Agad akong bumaba ng kwarto at sinalubong ng halik si mommy na ngayon ay hindi magkanda-ugaga ng tingin sa'kin.
I know, i know mom! Mukha nanaman akong tanga sa suot ko, but it’s okay! For the sake of love! Kaya kong suotin lahat!
"You really wearing that to school?" Takang tanong sa’kin ni mommy at bahagya niya kong nilalait ng mga tingin.
"Still pretty! Right?" Pagbubuhat ko sa aking sariling bangko at umikot-ikot na para bang ipinapakita sa aking ina ang kabuuan ng aking suot.
"Maganda ka anak kahit ano ang suotin mo," Malambing na sabi nito at hinawakan ang aking mga pisnge, ang aking magkabilang pisnge. This is why I’m lucky to my mom, simula ng mawala si daddy ay siya na ang naging mommy at daddy ko at the same time kaya malaki ang mga salute ko sa lahat ng single parents out there. Lalo na sa mga OFW na nagpapakahirap para sa kanilang mga minamahal.
"Mom, you think he will notice me ‘na? " Inarteng tanong ko kay mommy, hays wag na kayo mag-alala kung kanino ko namana ang pag inarte ko ay sa aking ina lang naman.
"Duh! Baby!" Halakhak na tawa niya na parang nang-aasar, sino ba namang di makakapansin sa suot ko! "I'm glad na hindi ko ginawa ang mga ‘iyan sa kinabaliwan ko noon.." Patawang sabi ni mommy sa’kin at bahagyang tumingin sa taas na akala mo ay may naalala.
"Mommy, hindi mo pa nakwekwento sa’kin yang kinabaliwan mong lalaki noon." Halos humaba na ang nguso ko ng sabihin ko iyon sakanya ngunit unti-unting nawala ang mga ngiti niya.
"Someday sweetie, someday." Pagdagdag niya na parang hindi niya pa makwento sa’kin, iniisip ko na si daddy iyon ang lalaking kinababaliwan ni mommy at hindi niya pa makwento dahil baka namimiss niya na si daddy dahil nawala na ito.
Hinanda ni mommy ang lahat ng makakain ko ngayong umagahan at kahit na ayaw ko dahil baka malate ako.
"Anak, mas okay nang dumating kang late kesa sa dumating kang gutom," Pagsesermon nito sa’kin nang sabihin kong ayaw kong mag-almusal dahil kailangan mauna ako sa school namin. "Fine.." Ngiting sambit ko dito at sinimulang kumain.
This is my mommy Wendy, sweet siya at maalaga at mahal na mahal niya ako noon na bata pa ko ay lahat na lamang ng gusto ko ay ibinibigay niya kahit anong laruan pa iyon ay ibinibigay niya sa’kin, gadgets lahat lahat at kahit na mismo ang mga damit at bags na gusto ko.
Hello? Bratz addict! Now you know why I’m really into fashion! Bratz is layf! So this is me.
I'm Wensy Shore Cervantes ang nag-iisang anak ni Shone Cervantes at Wendy Cervantes. Pinaka magandang babaeng Cervantes na makikilala mo sa buong buhay mo. Ilang saglit lang ay agad ko na ring pinaandar ang kotse ko patungo sa unibersidad. Ang SHINUN, sabi ni mommy ang may-ari daw nito ay kakilala nito at matalik din daw nitong kaibigan. Laging sinasabi ni mommy na mabait daw iyon at gwapo.
Halos bilisan ko ang pagpapatakbo ko nang sasakyan ng makita kong na andon na ang sasakyan ng lalaking pinaka iintay ko. Madaming babae sa paligid nito na kinainis ko.
Marahin akong busina sa gitna ng kalsada. At doon ko nakuha ang atensiyon ng mga babaeng nag-iintay sa paglabas ng lalaking pinakamamahal ko sa sasakyan. Kita ko ang pagbubulungan nila ngunit hindi pa ‘rin sila naalis sa tabi ng sasakyan ng lalaking pinaka mamahal ko na kinainis ko.
Mas mahabang busina ko na ikinabigla nila kahit nasa gilid lamang sila ay hindi nila talaga ako lubusang maintindihan! Mga bobong nilalang.
Yes, ako talaga ito. Lagi nilang sinasabi na masama ang ugali ko at maarte, malandi at kung ano-ano pa. Kahit na ang pagsusuot ko ng damit ay pinapansin nila.
Kita kong umalis na sila sa tabi ng sasakyan nito at tuluyang nawala kaya naman ay inayos ko ang pag park ko sa tabi ng kotse nito mismo. Nakakapagtaka lamang at hindi pa ‘rin ito nababa sa kaniyang kotse. Na kahit noon pa man ay bumaba na siya kahit anong mangyare kahit madaming babaeng nakapalibot sa kaniya ay hindi niya iyon papansin.
Inayos ko muna ang sarili ko at nilagyan ng lip shiner ang aking mga labi, yes gurl! Sinadya ko talagang magpabango ng karamihan para amoy niya at mapansin niya ‘rin ako.
"It's time!" Mabilis na sabi ko at halatang excited na excited. Kinatok ko ang kaniyang salamin ng makalabas ako mula sa aking sasakyan. Suot-suot ko pa ang aking shades at inilagay isinabit ko sa’king braso ang aking branded bag na kumikinang na kulay pink.
"Hey honey! Tara na!" Malambing na tonong sabi ko, lagi ko siyang sinasabihan honey sa kahit saan pa kahit nga mismo sa harap ng magulang niya ay ganon din ang sinasabi ko pag tinatawag ko siya. Unti-unti nitong binaba ang kanyang salamin kaya naman ay inayos ko ang postura at saka ngumiti ng napaka aliwalas.
"Hey! Honey!" Halos nawala ang ngiti ko ng ibang tao ang nasa sasakyan nito! Napakurap-kurap lamang ako ng maisip kong hindi ang taong inaantay ko ang nasa loob ng sasakyan na ito! Niloko nanaman niya ako! Halos magalit ako at kumulo ang dugo ko sa inis dahil sa ginawa niya sa’kin ngayong araw, hindi man ito ang una pero hindi ko na hahayaang gawin niya pa to sa’kin muli.
"Jacob! Where's Gav!?" Sigaw na tanong ko sakaniya, gumuhit ang mga ngiti nito sa’kin kaya naman ay se-sermunan ko pa lamang siya ng bumukas ang isang bintana mula sa likod.
“Hi! Ate Shore!" Nakangalungbaba lamang sa bintana habang bumabati sa’kin .
"Reyn! Glad you’re here! Where's your brother?" Pag-iinarte kong tanong sakanya at halos sobra na kong init na init sa suot ko dahil sa feathers na jacket na kulang pink ang nakataklob sa’kin. Ngunit naka baba lamang ang pang balikat nito kaya kitang kita ang balikat kong nakabungad .
"Oh! Tapang ng pabango mo ate." Dagdag ni Reyn sa’kin na ngayon ay tinatakpan ang kanyang ilong .
"Where's your brother?" Tanong kong muli at hindi pinansin ang sinabi nito na matapang ang pabango ko, syempre matapang talaga to baka gusto mong suntukin ka pa nito.
"Nauna na siya eh," Sabi nito sa malambing na tono kaya naman ay nagbago ang pagtimpla ng itsura ko sa sinabi nito sa’kin . Paano siyang nauna! Wala naman siyang ibang sasakyan pa!
"H-how?" Inis na tanong ko at napunta ang tingin ko kay Jacob na ngayon ay sinasamaan ko ng tingin upang magsabi.
"A- amm. A, He ask this!" Parang takot na takot na sabi nito sa’kin kita ko itong lumunok. Eh, paano nga iyon mangyayare kung ito nga ang sasakyan niya!
“Kuya ask Jacob to switch car.." Napatingin ako kay Reyn ng sabihin niya iyon. Switch Cars? SWITCH CARS? You're dead, Gavin! Halos tumunog ang mga sandals kong may takong sa sobrang bigat ng paa kong pumunta sa building namin.
"Hi! Wensy, chocola-" Hindi ko na ito pinatapos ng tabigin ko iyon upang sa kadahilang bumagsak ito sa lapag. "You new here?" Umi-stop ako sa paglalakad at tinignan ang lalaki ng masama.
"N-no.." Yukong sagot nito sa’kin, akmang nasaktan siya sa ginawa ko ngunit hindi talaga ako interesado sa ibang lalaki lalo na kung hindi lang naman si Gav.
"Then may i remind you for once and for last. I'm not giving s**t to anyone.." Diin na sabi ko sa lalaking iyon, may itsura ang isang yon ngunit hindi talaga ako interesado sa kahit anong may itlog sa campus namin.
"Queen!" Sigaw ng ibang babae, mga freshman. Halos ang tawag nila sa’kin ay Queen dahil sa paulit-ulit na panalo ko ng kahit anong pageants sa campus. Hindi rin ako malapitan ng mga lalaki dahil lagi ko silang nasisigawan, na bubusted, na papahiya.
Uulitin ko hindi ako interesado sa kahit anong may lawit na mundo maliban kay Gav.
"Hey!" Gulat na lamang ako nang may bumangga sa gilid ko at wag kayong mag-alala iisa lang naman ang nakakagawa sa’kin nito.
“Vessai.." Ngiting bati ko sakanya. This is my best friend Vessanie Bernal ang nag-iisang best friend kong babae, hindi siya gaano katangkaran at ang chinita nitong mga mata. Sinamahan pa ng maikle nitong buhok. Napakaganda ng babaeng ito ngunit katulad ko ay hindi rin siya masyadong malapit sa lalaki maliban na lang sa kaibigan naming si Den.
"Where's Den?" Tanong nito sa’kin ngunit sumama agad ang mukha nito at tinakpan ang kanyang mga ilong. "And what’s that smell! Over naman sis pagpapabango mo!" Dagdag nito, kumunot nanaman ang mga noo ko ng sabihin niya iyon.
Napakasama talaga ng araw ko.
"Hindi ko al-" Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng may umakbay sa aming dalawa. Napatingin lamang ako kay Vessai ng bahagya itong ngumiti ng patago.
"You looking for me?" Tanong nito ngunit ang tingin niya ay nasa akin lamang, halos mag-make face ako ng parang na didismaya look.
"You wish!" Dagdag ko at saka inalis ang pag-akbay nito sa’kin, "Si Vessai ang naghahanap sa ‘yo hindi ako." Saka nginuso si Vessai na ngayon naman ay halos pandilatan na ako ng mata.
"You did?" Tanong naman ni Den sakaniya, kita ko ang pag lunok ni Vessai at ngumiting tinignan si Den.
"Baka kase late ka nanaman!" At biglang sumungit, nauna na itong pumasok sa room kaya naman ay nag katinginan na lamang kami ni Den na parang nagtataka. Nagkibit balikat na lamang siya ng parang tanungin ko siya sa isip ko kung anong ginawa niya.
This is Rayden Lacaba, ang lalaking nakakasama namin. Hindi siya bakla ah! Mabait itong lalaki at ang kanyang kutis ay napakaputi, ubod ng puti. Dagdag pa dito ang matangkad niyang height.
Naging close kami noong elementary kami. Lagi din naming nakakasama si Gav non ngunit nung nag highschool na siya ay hindi niya na kami sinasamahan at nag-iba na rin ang pakikitungo niya sa’kin. Pumasok na kami at saka umupo sa aming upuan. Na pagigitnaan nila akong dalawa kaya naman takip-takip nila ang kanilang ilong dahil alam niyo na kung bakit.
Dahil daw sa pabango ko .
- Writer
