Hindi ko alam ang sasabihin ko kay Rayle habang nakaupo kaming dalawa sa duyan kahit na malalim ang gabi nandito kaming dalawa nakaupo habang nakatingin sa kalaliman ng buwan at mahigpit akung napahawaka sa kanya at parang hindi ko nga bibitiwan ang kanyang kamay na hinahawakan ko. Hindi ko alam kung paan ako tumahan sa kakaiyak kanina basta ang alam ko dinala lang ako dito ni Rayle at dito na ako tumahan sa aking pag-iyak.
“Gutom kana ba baka hindi kapa kumakain? Ano nalang nag sasabihin nila sayo doon kung isang buong araw kang hindi lumabas sa apartment mo?” napa-isip naman ako sa sinabi ni Rayle pero wala naman akung pakialam kung ano ang sasabihin nila sa akin wala naman silang alam tungkol sa buhay ko umalis na naman si Ivan kaya alam kung hindi na siya babalik doon dahil humingi a
