07.00 น.
เช้าวันต่อมา
กระจกเงาบานใหญ่สะท้อนภาพของร่างบาง ที่ตอนนี้เนื้อตัวมีแต่ร่องรอยที่คนใจร้ายฝากไว้ พลันภาพความทรงจำเมื่อคืนก็ย้อนกลับมา
จุ๊บ! ๆ
น้ำแข็งเป็นของพี่คนเดียว
อ๊ะ! ไม่ พี่วีปล่อยน้ำแข็ง ฮึกๆ
ฮึก!ๆๆๆ
พรึ่บ!
น้ำแข็งไสทรุดตัวนั่งลงกับพื้นห้องน้ำอย่างหมดแรง ก่อนจะยกมือใบหน้าตัวเอง
ซ่าๆๆๆๆๆๆๆ!
"ฮึ่กๆๆๆ ฮือ"
ภายในห้องน้ำ มีเพียงเสียงน้ำที่ถูกเปิดทิ้งไว้อย่างนั้น และ เสียงสะอื้นเบาๆ ของหญิงสาว
08.00 น.
ORGANIZE EVERYTHING
ร่างบางหอบเอาร่างกาย และ จิตใจที่บอบช้ำมาทำงาน พยายามทำตัวให้เข้มเเข็ง เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอหนีออกมาก่อนที่คนใจร้ายจะตื่น เพราะไม่สามารถทนเห็นหน้าเขาได้อีกต่อไป
"....................." น้ำแข็งไสเหลือบมองที่ลำคอของตัวเองในกระจก เช็กว่ายังคงเหลือร่องรอยที่คนใจร้ายได้ทำไว้หรือไม่ เพราะก่อนหน้านี้ได้ใช้รองพื้น กลบร่องรอยไว้แล้ว
"อ๊ะ!" ในขณะท
