A Mind of Fantasy

Kabanata 2

Pumipintig ang ulo ko nang gumising ako. Halos wala akong maalala sa nangyari kagabi. I rubbed my eyes while walking to the bathroom. Wala pa ako sa sarili nang makita ko kung anong oras na.

“Hala! Patay na.”

Nagmamadali akong nagtatakbong muli sa cr para maligo. Minadali ko na lamang ang pagsha-shampoo at pagsasabon ng katawan para mas mabilis akong matapos. Madalian ko lamang sinuot ang aking uniform at sapatos bago lumabas ng aking kwarto.

Paalis na ako habang nagsusuklay nang makasalubong ko si mama.

Nakataas ang kaniyang kilay na wari bang inip na inip na siya.

“At gumising ka pa? Parang prinsesa ah. Hindi ka talaga nakokonsensiya-“

“Aalis na po ako. Late na ako.”

“Talagang wala kang modong bata ka-“

Bitbit ang bag paalis habang nagsusuklay ay mas pinili ko na lamang huwag makinig. My eyes are getting moist but I don’t want to look pathetic.

Pumasok ako sa school nang masama ang loob. Nakayuko akong naglalakad sa classroom para maitago ang pait na nararamdaman ko.

In the middle of the discussion, one of the students excused me. Pinapatawag na siguro ako sa Disciplines Office.

Naghinatay pa muna ako sa loob bago biglang pumasok si Ma’am Castro. Siya yung gusto agad ipatawag ang magulang ko first day na first day ng pasukan.

Kitang kita sa mga mata niya ang inis na para bang lalamunin niya ako maling galaw ko lang.

I bowed my head to her as a sign of greetings before avoiding her eyes. I saw her smirked before I looked up to her again. She must have noticed my submission to her like a small prey waiting to be eaten by its predator.

“So, nasaan na ang mga magulang mo?” She crossed her legs while sitting in front of me.

“Hindi po siguro makakapunta ma’am. Busy po kase sila…” My voice was weak. Very different when I talked back to her.

“Wala ka naman palang guardian na maihaharap tapos ganiyan pa ang ugali mo.” Nanlilisik ang mga mata niya habang sinasabi niya ‘yon. She crossed her arms and raised one of her eyebrow, trying to intimidate me.

Mayamaya pa ay bigla na lamang umamo ang kaniyang mga mata na para bang konti na lamang ay iiyak na siya.

The principal came in and started asking things. Si Ma’am Castro ang kanina pang nagsasalita habang tahimik lamang ako. I didn’t know this thing could be so draining.

Natapos ang usapan at naparusahan ako ng paglilinis ng cr sa isang buong lingo. Okay na rin siguro ‘yon para may excuse ako para hindi agad umuwi ng bahay.

Bukas pa ang simula ng parusa kaya nakaattend pa ako sa mga klase ko.

Papasok pa lang sa room sinalubong na agad ako ni Cathy.

“Anong nangyari?”

Nagaala-lang tanong niya sakin. Hinawakan niya ang braso ko habang nakakunot ang kaniyang mga noo.

“Okay lang ako.” Pilit ang ngiting sagot ko sa kaniya bago nagpatuloy patungo sa upuan ko. Nagpatuloy ang araw ko na walang pumapasok sa utak ko.

Maaga akong pumasok para macheck ang mga kailangan kong linisin. Pinapanatili ng school ang kalinisan kaya kahit umaga may naglilinis na mga estudyante.

Unlike normal days na makikita mo ang mga mag-aaral na may dala-dalang sabon at iba pang panlinis patungong cr, ngayon wala.

I started cleaning the toilets. Soaking the cleaning agents before brushing the surface thoroughly. Matapos sa toilet ay sinunod ko naman ang sahig. Tinuyo ko lamang ito gamit ang mop bago nag-imbak ng tubig. May mga balde ng tubig sa loob ng cr. Tatlong cubicle at walang sink kaya’t mabilis lamang maglinis.

After I get done cleaning the cr on the second floor I proceeded to clean ng bathrooms sa first floor naman.

Nasa kalagitnaan ako ng paglilinis nang hindi namalayan na masyado na akong nalulunod ng mga iniisip ko.