1
จุดเริ่มต้นของคำว่าพี่น้อง
สวัสดี... ฉันชื่อแพร แพรพรรณา กิจจาลักษณ์ นักศึกษาสถาบันชื่อดังแห่งหนึ่ง ฉันเรียนบริหารธุรกิจ... คุณพ่ออยากให้ฉันมาช่วยงานที่บ้าน คือคุณพ่อท่านมีกิจการนำเข้ารถเป็นของตัวเอง ส่วนแม่เลี้ยงท่านมีบริษัทที่ท่านทำเกี่ยวกับตลาดหลักทรัพย์... ท่านก็ต้องการคนมาคอยช่วย เพราะลูกชายคนเดียวของท่านก็ช่วยแต่คงจะคนไม่พอจริงๆ ฉันก็คิดว่ามันน่าสนุกดีนะ เรื่องเงินๆทองๆ มันสนุกจะตาย ยิ่งเห็นเงินเยอะๆที่มันไหลเข้ามาใจบัญชีแล้ว...สุดยอดจ้า... ใครที่บอกว่าเงินไม่สำคัญ แพรพรรณาคนนี้ยืนเถียง นั่งเถียงและนอนเถียงเลยค่ะ..
' แพร.... มากินข้าวลูก'
นั้นคือเสียงแม่เลี้ยงฉันเอง... ท่านนิสัยดีมาก ท่านรักฉันเหมือนกับว่าฉันเป็นลูกสาวแท้ๆของท่านจริงๆ ท่านบอกท่านอยากมีลูกสาว แต่ก็มีไม่ได้ เพราะสามีท่านเสียได้ไม่นานหลังจากที่คลอดพี่ตัวต่อได้แค่สองปี... ท่านก็ประสบอุบัติเหตุรถคว่ำ ตอนนั้นเป็นข่าวดังมาก... คุณพ่อเล่าให้ฟัง ตอนนั้นฉันยังไปเป็นวุ้นอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้เล๊ย... คุณพ่อก็ช่างพูด... ส่วนคุณแม่ฉันท่านได้หย่ากับคุณพ่อได้นานแล้ว น่าจะตั้งแต่ฉันได้ 10ขวบมั้ง... เพราะคุณพ่อจับได้ว่าคุณแม่มีชู้ คนที่เป็นชู้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนำไกล แต่เป็นพนักงานในบริษัทของท่านเอง...
ก๊อกๆๆ
" ค่า.... ประตูไม่ได้ล็อค กำลังจะออกไปแล้ว..."
แกร๊ก....
" พี่ตัวต่อมีอะไรรึเปล่าค่ะ... แพรคิดว่าแม่ต้อมซะอีก..." เธอคิดว่าแม่ต้อมขึ้นมาตามซะอีก แต่ไหงเป็นพี่ตัวต่อไปได้....
"ทำไมละ พี่เข้ามาไม่ได้เหรอ... เมื่อก่อนชอบให้พี่เข้ามาเล่นด้วยบ่อยๆ.." ตัวต่อพูดออกมาพร้อมกับยิ้มมุมปากเล็กน้อย...
"ไม่ค่ะ แพรไม่อยากให้พี่ตัวต่อเข้ามาแล้ว...." เธอรีบตอบออกไป เธอไม่อยากให้พี่ตัวต่อเข้ามาแล้ว... ตั้งแต่เธอเห็นพี่ชายของเธอจูบกับผู้หญิงคนนึงหน้าผับ... ไม่จูบเปล่านะ มือนี้บีบลงไปที่หน้าอกของผู้หญิงคนนั้นด้วย ถ้าพี่ตัวต่อไม่เห็นว่าเธอยืนอยู่ตรงนั้นคงจะทำอะไรเกินเลยต่อแน่นอน เพราะดูท่าทางผู้หญิงคนนั้นก็ Want มาก...
แพรหันไปเก็บของบนโต๊ะของเธออีกนิดหน่อยแล้วก็เลือกที่จะเดินเบี่ยงไปอีกทิศทางนึง
หมับ!!!
" คุยกับพี่ก่อนได้ไหม... แพรจะไม่คุยกับพี่อีกนานไหมครับ?..." ตัวต่อรีบคว้าแขนของแพรพรรณาเอาไว้ เขารู้ว่าน้องโกรธเขาตั้งแต่วันนั้น จนป่านนี้ก็ครบเดือนแล้ว... น้องไม่ยอมคุยกับเขาอีกเลย...
" มีอะไรจะคุยค่ะตอนนี้แม่ต้อมรอกินข้าวอยู่..." แพรสะบัดแขนออกจากมือใหญ่ของพี่ตัวต่อ เธอไม่อยากอยู่ใกล้เลยอ่ะ คนนิสัยไม่ดี เจ้าชู้ประตูดิน หึ...
" แต่พี่อยากคุยนี้ครับ... เอาเป็นว่าตอนนี้เราไปกินข้าวกันก่อนก็แล้วกัน หลังจากกินข้าวแล้วค่อยคุย... พี่มีหลายเรื่องจะเล่าให้แพรฟังด้วยนะ... พี่เชื่อว่าแพรต้องสนใจแน่ๆเลย" ตัวต่อพยายามหาเรื่องมาคุยกับแพรหลายครั้งแต่เหมือนเจ้าตัวจะยังโกรธเขาอยู่มากๆ.. ไม่เป็นไร... ยังมีเวลาง้อน้องสาวคนสวยอีกนาน...
ตึกตึกตึก
'ไงคะน้องแพร... เรียนเป็นไงบ้างเหนื่อยไหม'
ฐิติยากรถามลูกเลี้ยงด้วยความเป็นห่วง... เธอก็รักน้องแพรเหมือนลูกแท้ๆของเธอเองเพราะเธอเองก็อยากได้ลูกสาวมากๆ แต่เสียดายที่พ่อน้องตัวต่อต้องมาจากไปเสียก่อน... และถือว่าเธอโชคดีที่เธอได้พบรักกับคุณดิรก พ่อของน้องแพร ทั้งพ่อและลูกเป็นคนดีเลยทีเดียว ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบเธอใดๆทั้งสิ้น ทั้งคู่เป็นคู่พ่อลูกที่ดูเหมือนเพื่อนเหมือนพี่เสียมากกว่า...
" ก็เหนื่อยค่ะแม่ต้อม... แต่เพื่อความยอยู่รอด... แพรต้องสู้ค่ะ"
'แพรลูก... มันขนาดนั้นเลยเลอะ... โอ้โห้.. ทำอย่างกับจะไปออกรบ... จะรอดถึงปีสี่ไหมเนี่ย.. หืมมมม ลูกสาวพ่อ...'
"คุณพ่อขา... แพรอยากอยู่หอ... "
ไม่ได้!!!
ว่าแล้วเชียว.... เธอขอคุณพ่อมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้วเนี่ย...เฮอ...
"แต่คุณพ่อขา หอไม่ไกลจาก มหาลัยหนูนะคะ ใกล้กันเอง..."
แพรรีบทำตาปริบๆอ้อนพ่อของเธอ... เธอต้องขับรถไปหาระหว่างบ้านและมหาลัยมันเหนื่อยมาก แถมรถกชอบติดด้วย...
" เอาแบบนี้ไหมครับ ให้น้องไปอยู่คอนโดผม... ผมซื้อไว้2ห้อง ห้องนึงปล่อยเช่า แต่ตอนนี้คนเช่าย้ายออกไปแล้ว ส่วนห้องผมก็ติดกับห้องนั้น... ไม่ไกลจากบ้านและไม่ไกลจากมหาลัยน้องด้วย... คุณพ่อว่าไงครับ ผมจะได้คอยเป็นหูเป็นตาให้ด้วยอีกแรง..." ตัวต่อรีบเสนอความคิดให้ทันที เพราะอยู่บ้านเขาทำอะไรๆไม่ค่อยสะดวกนัก....
' อืม... แล้วความปลอดภัยละ มันดีไหม... ไปมาสะดวกแน่นะ ไม่ใช่ไปตกลงกันมาก่อนแล้วนะ'
ดิรกหรี่ตามองพี่น้องสองคนนี้ เพราะเวลาที่เขาห้ามอะไรบ่อยๆ ยัยแพรชอบไปขอความช่วยเหลือจากตัวต่อเสมอ...
" โนค่ะ หนูไม่ได้คุยอะไรกับพี่ต่อเลยค่ะ ไม่อยากคุย...หึ.."
หึหึ
ตัวต่อถึงกับหัวเราะในความเจ้าคิดเจ้าแค้นของน้องสาวต่างสายเลือด
" น้องโกรธผมอยู่ครับคุณพ่อ... เป็นเดือนแล้วที่น้องไม่ยอมคุยกับผม..."
' แล้วตัวต่อไปทำอะไรให้น้องโกรธล่ะ น้องถึงโกรธได้เป็นเดือนขนาดนี้...ปกติแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็คุยกันแล้วนี้นา..' ฐิติยากรถึงกับสงสัย... ถึงแม้ว่าเด็กสองคนนี้ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ แต่ทั้งคู่เวลามีปัญหาหรือทะเลาะกันจะไม่เคยโกรธกันข้าวมวันเลยด้วยซ้ำไป... ครั้งนี้แปลกจังเลยแหะ
" แม่ต้อมขา... พี่ตัวต่อเขาจูบกับผู้หญิงหน้าผับแล้วก็จับๆบีบๆแบบนี้.."
0___0
ฐิติยากรถึงกับตกใจ เพราะน้องแพรไม่เล่าเปล่าแต่ทำท่าประกอบด้วยน่ะสิให้ตายสิเด็กคนนี้..
เพี๊ยะ!!!
เสียงที่แพรพรรณาโดนฟาดลงไปที่มือ ขณะที่เธอกำลังอธิบายให้แม่ต้อมฟัง ใครล่ะที่ตี ก็คุณพ่อน่ะสิ...
โอ๊ยยย
"คุณพ่ออ่ะ... เจ็บนะคะ..." แพรถึงกับทำปากจูใส่ทันที ตีมาทีแขนแทบหัก..
'ใครใช้ให้ทำท่าประกอบล่ะ เราเป็นผู้หญิงนะยัยแพร..' ดิรกถึงกับกุมขมับทันที ลูกสาวเขานี่ที่สุดของความมึน ถ้าเป็นผู้ชายนะ.. มีหวังคงจะได้เลี้ยงหลานแล้วแน่ๆเลย... ดีนะที่มีตัวต่อคอยเฝ้าให้ไม่งั้นล่ะก็....
" เอ๊า... ก็หนูแค่กำลังอธิบายให้ฟังและให้เห็นไงค่ะว่าพี่ตัวต่อเขาทำอะไรบ้าง... หนูไม่ได้ติดใจหรอกค่ะว่าพี่ตัวต่อเขาจะไปขย้ำๆบีบๆหน้าอกของใครที่ไหน ถ้าผู้หญิงพวกนั้นไม่มาคอยตามหาเรื่องหนู หนูจะไม่สนใจเลย แต่ครั้งนี้หนูเกือบมีเรื่องกับผู้หญิงคนนั้นนะคะคุณพ่อ ..." แพรถึงกับหน้างอ
" อะไรนะ... ใคร... ใครทำหนู บอกพี่มา เดี๋ยวพี่จะจัดการให้..." ตัวต่อถึงกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เคร่งเครียดทันที... ผู้หญิงพวกนี้ไม่มีสิทธิ์มาทำน้องแพรของเขา
'แม่ว่าต่อหน้าจะเบาๆก็ได้นะเรื่องแบบนี้... ผู้หญิงที่เข้าหาลูกส่วนใหญ่เพราะหน้าตาเงินททอง และชื่อเสียงทั้งนั้น... ลองลูกไม่มีของพวกนั้นดูสิ.. เหอะ ไม่มีใครอยากจะเข้าใกล้เราหรอก...' คนเป็นแม่ถึงกับบ่นเข้าให้... เธอรู้ว่าลูกชายของเธอน่ะเจ้าชู้จะตาย... อายุอานามก็เยอะแล้วแต่ก็ยังไม่หาเมียเป็นตัวเป็นตนสักที...
" แม่คร๊าบบบ ผมไม่ได้สนใจผู้หญิงพวกนั้นนี่ครับ ผมสนใจน้องแพรของผมนิ... ไหนบอกมา ใครหาเรื่องน้องแพร... พี่จะได้ไปเคลียร์ให้มันรู้เรื่อง..." ตัวต่อถึงกับอารมณ์เสียเลยทีเดียว...
" เยอะค่ะ เยอะจนแพรจำไม่ได้... ถ้าพี่ตัวต่อจะไปหากินสาวๆที่ไหนล่ะก็.... เว้นมหาลัยหนูนะคะ... หนูเบื่อมาก... คุณพ่อขา... เมื่อกี้เรายังคุยกันไม่จบเลยนะคะคุณพ่อ..."
" เดี๋ยวไปอยู่ที่คอนโดพี่ มันว่าง พี่ยังไม่ได้ประกาศหาคนมาอยู่... จะปล่อยเช่าก็กลัวคนมาทำห้องพัง แพรไปอยู่เถอะ ไม่ไกลจากบ้านแล้วก็มหาลัยเราด้วย.." เขาต้องรีบตะล่อมน้องแพรให้เข้ามาอยู่ใกล้ๆเขาให้มากที่สุด เอาจริงๆเขาไม่ได้อยากกลับมานอนที่บ้านเลย เขาทำอะไรๆไม่ค่อยสะดวก..
" ถ้าไปหนูต้องนอนทนฟังเสียงพี่ตัวต่อเล่นดนตรีสดตลอดทั้งคืนรึเปล่าค่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นหนูไม่เอา"
โอ๊ยยยย
"คุณพ่อ... หยิกหนูทำไมคะ หนูเจ็บนะคะ..."
' ก็ดูเราพูดสิ... เอาเป็นว่าตามนั้น ไปอยู่คอนโดตัวต่อ... มีอะไรพี่เขาจะได้รายงานพ่อได้ทัน... แล้วเรา... ห้ามดื้อ ห้ามพาผู้ชายเข้าห้อง... ห้ามสังสรรค์ปาร์ตี้ในคอนโด ถ้าจะปาร์ตี้มาจัดที่บ้าน.. โอเคไหม ถ้าไม่โอเคก็มานอนที่บ้านเหมือนเดิม..'
ตัวต่อถึงกับยิ้มมุมปาก... ได้เวลาสนุกแล้วสิ... น้องแพรของพี่ตัวต่อ...