PERİ
Arnaldo’nun odadan çıkışıyla birlikte hemen ayaklandım. Parfüm kokusunu koklamaya devam edersem eğer gidip adamın kollarına atlayacağım.
Bu düşünceyle içimde tuhaf bir rahatlama hissettim. Sanki üzerimdeki baskı bir anlığına hafifledi. Adamın kollarına atlamak için delirmiş olduğumu var sayınca, delirdiysem eğer hiçbir şeyi kafaya takmayacağım demektir.
Sinirlerim yıpranıyordu. Bu kesin! Bir adamın parfüm kokusundan bu denli etkilenmemin hiçbir anlamı yok. O yok ama kokusu var… O yok ama korkusu var…
Gel de delirme… Yalnızlıktan nefret ederken bu evde çoğu zaman yalnızdım. Ama bu yalnızca bir yanılsamaydı, biliyordum. Yalnız değildim. Arnaldo her an beni takip ediyordu sanki. Hayatımla ilgili her şeyi biliyordu. Belki de her odada kamera vardı.
Sanki o yokken bile aldığım her
