เวย์วัฒโอบกอดร่างบางไปยังรถสปอร์ตสีดำคู่ใจ ราคาก็แพงถูกใจ สมฐานะของคุณหมอหนุ่มที่พ่วงตำแหน่งผู้บริหารโรงพยาบาล ชายหนุ่มเอี้ยวตัวดึงเบลต์เพื่อเซฟตี้ความปลอดภัยเมื่อร่างบางแทรกตัวขึ้นมานั่งเรียบร้อย ตลอดระยะทางจากคอนโดจนเกือบถึงมหา'ลัยก็ยังมีความเงียบให้คนข้างกายอย่างเวย์วัฒหน่วงใจเล่นๆ จะโทษใครก็ไม่ได้นอกจากตัวเอง
"แวะทานข้าวก่อนไหม"เวย์วัฒตบไฟเลี้ยวแล้วตัดสินใจจอดที่ไหล่ทางทอดถามร่างบางด้วยความเป็นห่วง เพราะตั้งแต่เช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้องยกเว้นน้ำตา
แสนดีส่ายหน้าเล็กน้อยเพียงแค่นั้นก็เป็นคำตอบให้เวย์วัฒได้เข้าใจ นิ้วแกร่งส่งจับคางสวยบังคับให้อีกคนหันมามองหน้ากัน ไม่บังคับหรือจับจนทำให้อีกคนรู้สึกเจ็บ และอีกครั้งที่เวย์วัฒได้เห็นน้ำตา น้ำตาที่ลาดไหลลงมาตามแก้มนวล
"พี่เวย์ขอโทษ รับคำขอโทษหน่อยได้ไหมครับนะครับเด็กดี"เกลี่ยน้ำตาพร้อมกับจูบซับให้อย่างซ้ำๆเพียงแค่นั้นก็ทำให้แสนดียิ้มได้ รอ
