หลง(แสนดี)

"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่กลับมาตั้งแต่เมื่อไรคะ"เด็กสาวอายุ 19 ปีที่อยู่ในชุดนักศึกษามหา'ลัยชื่อดัง เรือนร่างสวยสมส่วนอัดแน่นไปด้วยเนื้อนมไข่ ผิวขาวราวหิมะแรกของฤดูกาล แสนดีรีบลงจากรถวิ่งจนผมสวยสยายปลิดปลิวคล้ายใบไม้ที่ลู่ลม เธอโถมตัวเข้าหาผู้เป็นดั่งดวงใจด้วยความคิดถึง รอยยิ้มที่สดใสของเด็กสาวทำให้คุณหญิงณีนุชกับท่านเจ้าสัวปราโมทย์ดีใจเป็นที่สุด ท่านทั้งสองเดินทางไปดูงานที่ต่างประเทศบ่อยครั้ง แต่ไม่เคยละเลยความรักความอบอุ่นที่ควรพึงมีต่อลูกสาว ทำงานเสร็จท่านจะโทรหาส่งข้อความบอกคิดถึง เพื่อไม่ให้เกิดช่องว่างของความเหงา ท่านสั่งสอนอบรมชี้แจงถึงเหตุผลให้แสนดีได้ฟังและฝากฝังให้นมทิพย์ดูแลลูกสาวเป็นอย่างดี กำชับคนขับรถรวมไปถึงบอดีการ์ดทุกคนก่อนที่ท่านจะเดินทางไปต่างประเทศให้ดูแลรับส่งลูกสาวและอย่าให้คลาดสายตาหรือเกิดอันตรายแม้แต่ปลายเล็บ "กลับมาได้สักพักแล้วค่ะ คุณแม่คิดถึงแสนดีจังเลยค่ะ ฟอด ฟอด ฟอด"แก้มอิ่มใสที่ขึ้นเลือดฝาดถูกหอมจนมันบุ๋ม นั่นเป็นเพราะความรักความคิดถึงที่คุณหญิงณีนุชมีต่อลูกสาว ท่านเจ้าสัวเองก็เดินเข้ามาสวมกอดหัวใจทั้งสองดวงไว้ในอ้อมอก และไม่ลืมที่จะแสดงความรักด้วยกดจูบขมับน้อยๆนั่น "แสนดีมีอะไรจะให้ดูค่ะ"หน้าจอมือถือราคาครึ่งแสนถูกนิ้วน้อยสไลด์ไปมา แสนดียิ้มแล้วโชว์อวดอ้างอย่างภาคภูมิใจ ในนั้นเป็นภาพของผลการเรียนที่เธอถ่ายมา กะว่าช่วงเย็นจะส่งให้คุณพ่อคุณแม่ดู แต่ไม่ต้องแล้วเพราะท่านทั้งสองมายืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับร่วมแสดงความยินดี "เรียนหนังสือเก่งเหมือนคุณแม่เลย"เกรดเฉลี่ย 3.90 สูงสุดในสายชั้นคณะบริหารธุรกิจเป็นของเด็กสาวที่ชื่อ แสนดี วิรัชประเสริฐภิรมย์ คุณหญิงณีนุชปลาบปลื้มเป็นที่สุดและดีใจที่เห็นลูกสาวมีความสุขกับมหาวิทยาลัยใหญ่โต มีความสุขกับการเรียน นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ท่านหายห่วง คุณหญิงเป็นกังวลเพราะกลัวแสนดีจะเข้ากับสังคมในมหาวิทยาลัยไม่ได้ เด็กสาวค่อนข้างเอาแต่ใจแต่ก็จะมีเหตุผลพอตัว เธอได้ความเข้มแข็งมาจากท่านเจ้าสัว ได้ความอ่อนหวานอ่อนโยนมาจากคุณหญิง และวันนี้ก็ทำให้ท่านสองได้เห็นว่าเด็กตัวน้อยๆที่ท่านอุ้มชูเติบโตเป็นสาวได้อย่างดงาม "อยากได้อะไรไหมลูก คุณพ่ออยากให้รางวัลสำหรับเด็กดีคนนี้"จมูกรั้นน้อยถูกจับบีบไปมาด้วยความหมั่นเขี้ยว ท่านเจ้าสัวปราโมทย์ทอดถามลูกสาวด้วยรอยยิ้มที่แสนรัก "แสนดีไม่อยากได้อะไรค่ะ คุณพ่อคุณแม่ให้แสนดีมากพอแล้วค่ะ น้องขอแค่ให้คุณพ่อคุณแม่สุขภาพร่างกายแข็งแรงอยู่กับน้องไปนานๆก็พอค่ะ" "รู้ตัวรึเปล่าค่ะยิ่งโตยิ่งอ้อน"เอวคอดเล็กที่อยู่ภายใต้เสื้อนักศึกษาถูกโอบกอดไปยังภายในของคฤหาสน์ เสียงนุ่มของคุณหญิงเอ่ยขึ้นไปตามสิ่งที่ได้ยินและได้เห็น ลูกสาวที่อยู่ข้างกายอ้อนเก่งเหลือเกิน ปกติก็เป็นเด็กขี้อ้อนอยู่แล้วยิ่งโตเป็นสาวยิ่งอ้อน "แสนดีอ้อนแต่คุณพ่อกับคุณแม่นะคะ"ส่ายหน้าเข้ากับอกนิ่มของผู้เป็นแม่ในระหว่างที่เดิน "แล้วอ้อนแฟนแบบนี้ไหมคะ"คุณหญิงหยั่งเชิงเหมือนมีอะไรภายในใจที่อยากบอก เหมือนอยากขอร้องลูกสาวแต่ก็ไม่กล้าและไม่อยากบังคับในความรู้สึกตอนนี้ "แสนดีไม่มีแฟนนะคะคุณแม่ ตั้งใจเรียนอย่างเดียวค่ะ"ทุกคนนั่งลงในที่ประจำรวมไปถึงแสนดี ตอนนี้เธอนั่งตรงข้ามกับคุณแม่สุดที่รักเพื่อรอให้นมทิพย์ตักข้าว ทอดบอกประโยคยาวๆไปตามความจริง เธอยังไม่มีแฟนถึงจะมีหนุ่มๆมาจีบก็ตาม สาวฮอตในมหาวิทยาลัยอย่างแสนดีมีใครบ้างจะไม่สน แสนดีไม่คิดจะมีแฟนอยู่กับคุณพ่อคุณแม่มีความสุขที่สุดแล้ว ไม่ได้ขาดความรัก ความอบอุ่น จนต้องโหยหาจากคนอื่น "ทานข้าวเสร็จคุณพ่อมีอะไรจะคุยด้วยนะครับ"ขยับตัวลูบเรือนผมของลูกสาว สายตาที่ส่งผ่านมาอยากให้ลูกรับรู้ว่าทั้งหมดที่ทำคือความรักและความหวังดี "แสนดีรักคุณพ่อคุณแม่นะคะอย่ากังวลในเรื่องที่จะคุยกับหนู คุณพ่อคุณแม่ไม่มีวันทำร้ายแสนดี ทุกอย่างคือความหวังดีแสนดีพร้อมที่จะเข้าใจ"เธอยิ้มพร้อมกับมองสบตาทั้งคุณหญิงและท่านเจ้าสัว เมื่อลูกสาวเปิดโอกาสคุณหญิงจึงไม่รอช้าใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์ แต่ถ้าลูกสาวปฏิเสธคุณหญิงและท่านเจ้าสัวจะไม่มีทางบังคับ "คุณแม่อยากให้แสนดีหมั้นค่ะ"