"คุณมันเป็นผู้ชายที่ทุเรศ ทุเรศที่สุด ทุ…อื้อ"ใบหน้าเล็กถูกจับให้มารับจูบในเมื่อเธอปากดีสิ่งที่ควรได้รับก็ควรเป็นรางวัล รางวัลอันป่าเถื่อน
เวย์วัฒบดจูบด้วยความรุนแรง แม้ร่างบางจะไร้แรงจากพิษไข้เขาก็ไม่สน อยากสอนให้อีกคนรับรู้ว่าไม่ควรปากดีและอวดดื้อกับเวย์วัฒ ประดิษฐ์พิชัยสงคราม เพราะสุดท้ายจุดจบก็คือความเจ็บ
แสนดีพยายามผลักไสรังเกียจผู้ชายตรงหน้ายิ่งกว่าเศษฝุ่นที่ไร้ค่า เกลียดความป่าเถื่อนเกลียดความเอาแต่ใจ ยิ่งแสนดีต่อต้านดื้อด้านเวย์วัฒยิ่งชอบ
เขาประกบจูบดูดดึงลิ้นน้อยจนอีกคนรู้สึกคล้อยตาม แต่แสนดีก็พยายามเบี่ยงลิ้นหนีในนาทีนี้กลับหนีไม่พ้น กำปั้นเล็กส่งทุบทั้งหยิกทั้งข่วน แต่คนบ้าพลังบ้าอำนาจกลับไม่สะท้านสักนิด ยิ่งเธอลงแรงทำร้ายคนป่าเถื่อนก็ยิ่งวาดลวดลายอย่างร้ายกาจจนกลิ่นคาวเลือดคลุ้งเต็มช่องปากบางน้อยที่ถูกขบกัด
แสนดียอมจำนนเพียงแค่วางมือเล็กอันสั่นเทาทาบลงที่อกแกร่ง ความเจ็บที
