You're Still My Man

Chapter 11 : Seductress

GARRIE

Perpekto ang gabi na yon. Nalaman na kasi ng mga kasamahan nila ang nalalapit nilang kasal ni Red. Their co-workers offered handshake,hugs and deafening good wishes,kahit paman nagulat sila sa simula dahil ang alam kasi ng mga ito na para silang aso‘t pusa ni Red na hindi magkalapit. Pumayag din si Judge Salazar na mag officiate sa kanilang wedding. Si Brandon Harlem naman pinakansel nya ang kanyang reservation ngayong gabi. Magsasara na sana ang restaurant ay saka pa dumating si Missy.

"Pasensya na talaga kung ngayon lang ako nakarating. Na stuck kasi ako sa shop kahapon at ngayon sa dami ng ginagawa,hindi na nga ako nakauwi ng bahay"paliwanag sa kanya ni Missy.

"So dun ka sa shop mo natulog?"agad na tanong nya kay Missy.

"Yes dear,I've never been able to give up control of my business. No matter how many people I hire to take charge,I still follow up on things myself."kibit-balikat na sabi ni Missy."Marami kasing nag order sakin this week,and I think it‘s going to be our best year ever..But I‘m sure you‘re more interested in what happened with Brandon."

"Nag-alala talaga ako sayo Garrie,kaya nandito ako para kumustahin ka. Ang sabi nya sakin hindi raw sya nag expect na babalik ka pa sa araw na yon. In fact,he almost seemed to be expecting me instead of you."

"Anong reaksyon nya Missy nong hindi na ako nakabalik? nagalit ba sya?"

"He was edgy,but not rude. We spent an hour together,then we parted ways at wala naman syang nabanggit tungkol sayo."

"Salamat talaga Missy"

Lumingon naman sya sa kinaroroonan ni Red habang kausap pa rin nito si Judge Salazar. Napalingon naman si Red sa kanila,lumapit ito sa kinatayuan nila and put his arm around her.

"Sinabi mo na ba kay Missy?"tanong sa kanya ni Red.

"Hindi pa"

"Wag nyong sabihin sakin that you two getting married"Missy exclaimed,looking from one to the other.

"Oo Missy. It will be a small wedding,pero syempre invited ka"sabi nya at nagyakapan silang dalawa ni Missy.

Hinalikan naman ni Missy ang pisngi ni Red."Mas matutuwa ako kung sa bahay ko gaganapin ang venue ng kasal nyo"pang aalok sa kanila ni Missy.

"Meron akong malawak na hardin sa bahay,and I also have function room. It will hold fifty people comfortably. Is that enough?"

"Pero Missy--"pinutol ni Missy ang sasabihin sana nya.

"Unless magpapa church wedding kayo,so syempre mag expect ako na lampas fifty persons yong invited guests nyo”

She hardly thought that their marriage of convenience wasn't worthy of such a setting.

"Nakakahiya naman sayo Missy. May na interview na kasi akong wedding coordinator at sinabi nya na--"

"I'll arrange everything para sa inyo. All you need to do is show up. Call me tomorrow and we'll get together. Oh! I'm so happy for both of you. Two of my most favorite people in the world. I won't take no for an answer."

She felt Red squeeze her hand when she would have protested further."All right..All right"at napatawa nalang sya."Kaya pala Missy successful ka sa business mo. Grabe ka naman kung makapangumbinsi,mapa 'Oo' mo talaga ang tao. Ahhm..Missy kilala mo ba si Judge Salazar? Sya kasi ang mag officiate sa aming wedding"

"We know each other well"sambat ng Judge sa kanila."Kumusta ka na Missy?"

"Very well,Jun. And you?"

"Fine"

She watched the tension sparking between the two. The Judge's voice was low, soft and relaxed. Yet his eyes held such intensity as he stared into Missy. Napansin naman nyang namumula si Missy sa mga titig sa kanya ng Judge.

"Tawagan mo nalang ako Garrie. I need to go. Goodnight Jun"

"Take care Missy" sagot naman ng Judge at tuloyan na ngang lumabas si Missy sa restaurant.

He cares about her,yon ang napatanto nya sa mga oras na yon,base na rin sa expression ng Mukha ng Judge.

"Judge Salazar,thank you again for agreeing to marry us"

"It's my honor and privilege,my dear"sagot sa kanya ng Judge,hinalikan sya nito sa pisngi at nakipagkamay naman ito kay Red."Thank you for asking me" at nagpaalam na rin ang Judge sa kanila.

"Alam kong nagugustohan ni Judge si Missy"agad na sabi nya kay Red ng makaalis na ang Judge."Alam mo Vince,noon ko pa talaga napapansin si Judge na may gusto ito kay Missy. Dahil sa tuwing magkasabay silang kumain dito sa restaurant,panay kasi ang titig ni Judge kay Missy."

"Wag ka ngang mangialam sa kanila Margarette"

"Napansin mo rin sila Vince? hmmp..If i know napapansin mo rin sila,ayaw mo lang aminin"

"tsk,chismosa ka talaga"

Naglalakad naman sila ngayon patungo sa kanilang locker room upang makapagbihis.

"Margarette,simula ngayon gusto ko sanang..ahmm..sabay na tayong umuwi at sabay na rin tayong papasok sa work,kung ok lang sayo?"

"Ang galing mo talagang maka pag change topic Vince" at tinawanan nya ito."But sure. I think that would be great..bakit ka ba nag aalinlangang tanongin ako,akala mo siguro hindi ako papayag ano? alam mo kahit na hindi mo pa nga ako tatanongin eh,one hundred one percent pumapayag na ako."

"Alam ko namang papayag ka..Sige,sa parking lot nalang tayo magkikita." at pumasok na rin sila sa magkahiwalay na locker room.

----- 

RED

"Yan lang ba talaga ang guest mo? ba't ang konti naman?"reklamo sa kanya ni Garrie ng tingnan nito ang nakasulat sa guest list nya.

They sat a couple of feet apart on the sofa,habang painom-inom sila ng wine.

"Kung gusto mo ikaw nalang kaya ang magdagdag dyan,eh sa wala naman talaga akong mga bisita."

"Ako rin naman. Family ko lang and some close relatives,tapos yong mga malapit ko na kaibigan sa school."

"How about sa mga ex mo? Wala ka bang iimbitahin?"

"Eh sinabi ko na nga sayo noon,na wala nga akong naging seryoso na karelasyon"

"Yong naka divirginized sayo,hindi rin ba kayo naging seryoso?"

Nakita nyang namumula si Garrie sa tanong nya at napayuko ito.

"Akala ko ba ayaw mong pag-usapan natin ang ganyang bagay"

"Naisip ko lang. Pero kung gusto mong pag-usapan natin ang ganyang bagay,then I'm willing to listen."

Hindi na nakapagsalita pa si Garrie,and still,nakayuko pa rin ito.

"Kalimutan mo na" at nilapag na nya ang pinag-inuman na kupita sa mesa."Ano pa ba ang kulang natin Margarette?"

"Hindi pa napagdesisyonan natin ang oras ng kasal,tapos yong mga flowers na gagamitin natin,umm..at syempre yong menu ng pagkain."sagot nito.

"Hindi mo pa ako sinasagot sa una kong katanongan sayo Margarette. Aaminin ko,nakuha mo talaga ang curiosity ko."

"Ano bang gusto mong malaman? kung pang ilan na ba? kung gaano ba kalaki ang--"

"Tama na!"

"--Ang ibig kung sabihin kung gaano kalaki ang kanilang mga paa"

"Funny"

"Well Vince, I don't know what kind of information you're looking for. Base kasi sa mga nababasa kong libro tungkol sa s*x,it was earth-shattering daw."

"Bakit hindi ka pa ba naka experienced ng climax?"

"Syempre naman noh,naranasan ko rin yon" at linagok nito ang isang kupita ng wine."Parang ganon na rin yon"

Nakita nyang sinamaan na sya ng tingin ni Garrie."Alam mo Vince walang patutungohan tong pag-uusapan natin,so I'd suggest you abandon the topic."

He wished that he‘d never brought up the topic to her dahil napasubo na tuloy sya. Isa pa,kanina pa talaga nag-iinit ang katawan nya sa suot ni Garrie. Nakasuot kasi ito ngayon ng isang manipis na t-shirt at nahahalata nya na wala itong suot na bra.

Also,he almost acknowledged this moment as his last chance to back out,which would certainly please his boss. Sinabi kasi ng boss nya na posible daw na e-pull out sya sa kanyang assignment kung wala pa rin daw development sa negosasyon nila tali kay Brandon. Mabuti nalang at sa wakas ay napapayag rin nya ang huli dahil kung hindi ay tuloyan na nga syang magpapaalam kay Garrie.

Tumayo na sya sa kinaupoan nyang couch at sinuot ang kanyang leather jacket.

"Aalis ka na?akala ko ba pag-uusapan pa natin ang tungkol sa kasal" sabi pa ni Garrie.

Naalala nya tuloy ang binigay sa kanyang huling tsansa.

May kinuha naman sya na isang maliit na box mula sa bulsa ng kanyang jacket at inabot nya ito kay Garrie.

“Ano to?”

"Sa tingin ko kailangan mong magsuot ng engagement ring" sabi nya at kinuha nya ang isang kamay ni Garrie."Bigay to sakin ng lola ko. Ipapasuot ko daw ito sa aking mapapangasawa"

Napanganga naman si Garrie ng isinuot nya sa daliri nito ang isang brilliant-cut diamond ring,surrounded by deep blue sapphires shaped like daisy petals."Oh Vince"

Panandaliang nag abot naman ang mga titig nila."Vince hindi ko to..I mean hindi ko to matatanggap" hinubad nito ang singsing at ibinalik sa kanya.

"Bakit hindi?eh bagay naman sayo"

"Pero kas--" putol nya,dahil alam nyang tatanggihan yon ni Garrie.

"Isuot mo yan Margarette please"

Nakita nyang ipinikit ni Garrie ang mga mata nito at nagpakawala naman ito ng malalim na hininga."I'd be honored kung ipapasuot mo pa rin sakin to kahit na--"

"Shhh" he reach for her left hand,then slid again the ring on her finger,finding a perfect fit.

Napatingin lang si Garrie sa suot nitong singsing at sa nakikita nya sa mga mata ng dalaga parang natutuwa naman talaga ito.

"Bakit kaya itong sapphire naka attached sa band? sa halip na ito sanang dyamante?"curious na tanong ni Garrie.

"He loves me" sagot nya.

"Ano ka mo?"

"Siguro alam mo to Margarette,kahit nga nasa elementary ka pa,alam ko na alam mo na to"

"Ang alin nga sabi?"

"Remember the flower petals?kapag nagkaroon ka ng crush,sasabihin mo pa nga 'He loves me, he loves me not'. Pito lahat ang petals na nakalagay dyan,so it will always ends up 'He loves me'.”

"Whoa! that's sweet. Napaka romantic naman pala ng lolo mo..Ahmm Vince wag mo nalang siguro ipasuot sakin to. Sa tingin ko kasi hindi naman ako ang karapatdapat na magsuot nito"

"You are a beautiful woman Margarette, at para sakin karapatdapat kang magsuot nyan"

Nanatili sya doon sa bahay ni Garrie hanggang isang oras dahil patuloy pa rin nilang dini-discuss ang detalye ng kanilang kasal. Napansin rin nyang panay ang titig ni Garrie sa suot nitong singsing kung kaya naisipan nyang ibigay nalang ito sa kanya. Wala naman sana syang intensyon na ibigay ang singsing kay Garrie dahil alam nyang mahalaga ang singsing na yan. Pero mapilit kasi ang ama nya na ibigay nalang ito sa dalaga kaysa bibili pa daw sya ng bago. After all,si Margarette naman ang pakakasalan nya. The woman he‘d been attracted to beyond the physical. Kaya lang hindi sya pwedeng pumasok sa isang totoong relasyon dahil isa tong pabigat sa trabaho nya. Hindi kasi mahirap mahalin si Garrie kaya natatakot syang mapalapit ang loob nya sa dalaga. Kailanma‘y hindi nya inisip ang magkaroon ng sariling pamilya. That‘s one of the reasons he‘d been assigned to this job dahil bukod na isa sya sa pinakamagaling na agent sa kanilang ahensya,he was also lack of attachments. But now,he had this so-called an ‘achilles heel’ and Brandon Harlem knew about it.

Alam nyang may pagdududa talaga sa mga mata ni Brandon ng sabihin nyang magpapakasal na sila ni Garrie. Although,hindi na sya ngayon natatakot na gagamitin ni Brandon si Garrie para sa kanyang pansariling kaligayahan dahil ang alam nya hindi pumapatol si Brandon ng babaeng may asawa na. Kahit paman ganon ay nangangamba pa rin sya sa maaring mangyari,because he knew that Brandon would still use her against him. That‘s why Garrie had to be guarded and protected,dahil sa oras na malaman ni Brandon ang pagkatao nya,she would be the first one that Brandon went after. At hinding-hindi nya hahayaan na mangyari yon.

Nakita nyang panay na ang hikab ni Garrie kaya naisipan nyang papahingahin na ito."Margarette,I think kailangan ko nang umalis"

Bago pa sya umalis ay tinulongan muna nya si Garrie na ligpitin yong mga pinagkainan nila. Habang nagsasabon si Garrie sa mga pinggan at baso,sya naman ang taga banlaw nito. Ang sweet kaya nila tingnan.

"Pagod ka na?"bulong nya na malapit sa tenga ng dalaga.

"Uhmm..yes,pero hindi naman kasi ako agad makatulog pagkatapos ng trabaho."

"So ano pa ang mga ginagawa mo sa ganitong oras?"

Nagpakawala si Garrie ng malalim na hininga,sya naman ay humahakbang papalapit sa dalaga at sinalubong nya ang mga titig nito.

"Depende"sagot ni Garrie."Minsan mananahi,or di kaya mag assignment. Uhmm,minsan rin magsusulat. .Syangapala Vince,nasabi ko na ba sayo ang tungkol sa magazine article na sinusulat ko?"

Hindi na nya narinig ang huling sinabi sa kanya ni Garrie dahil distracted ngayon ang atensyon nya sa dibdib ng kaharap.

"You're driving me crazy"wala sa sariling sabi nya.

Lumapit naman sa kanya si Garrie at dinikit ang katawan nito sa katawan nya."What did I do?"

"You're distracting me,hindi ka kasi nakasuot ng bra. Alam mo bang yan lang ang tinitigan ko buong gabi."

Hinawakan naman ni Garrie ang magkabilang pisngi nya at hinimas-himas ito."Then kiss me"

Umiling-iling lang sya.

"Ano ka ba Vince,praktis lang naman eh"

"Hindi ko na kailangan pang mag praktis Margarette, I had plenty of it"

GARRIE

She hated every woman he'd ever touched. Kissed and pleasured. She can't stand of it."I mean kailangan natin yon. Paano nalang kapag sinabi ng judge na 'you may now kiss the bride' diba kailangan talaga natin mag kiss?..ikaw rin,baka hindi ko alam kung paano ko sasalubongin yang halik mo."

"Don't worry sweety,alam ko ang gagawin ko"

"Alam mo,you are the most strong-willed man I've ever met"

"Im just a man. Like any other man"

"Then show me,just touch me for a minute"walang pag-alinlangang pahayag nya."Somewhere. Anywhere. Just for a minute,please."

RED

She came into his arms as if born to be there. He felt her shiver,heard her moan his name softly and her arms tightened around him as she came closer.

"You feel so good"she whispered."So right"

Ipinasok naman nya ang isa nyang kamay sa loob ng pang-itaas ni Garrie at hinaplos nya ang dibdib ng dalaga na parang batang nanggigigil. He spread his other hand across her back,massaging her.

Saglit nyang inilayo muna ang sarili para pagmasdan ang nakapikit na mga mata ni Garrie. He needed to stop this now..Right Now!.pero sa halip na tumigil sya,sinakop ulit ng mga kamay nya ang dibdib ng dalaga. This time her moan became loud and uncontrolled,piercing him,burning him habang nakabaon ang matalim na kuko ni Garrie sa likod nya. He pressed her against the kitchen sink, at pinwesto nya ito sa pagitan ng mga hita nya. He felt too good. Too damn good..

Stop. Stop. Pigil ng konsensya nya. Kailangan na talaga nyang matauhan na mali ang ginagawa nya.

"Kiss me. Oh please. Kiss me" her words were like ice water,a chilly reminder of their tenuous balancing act of fantasy and reality. How could he watch over her, to keep her safe, and do his own job completely--if he let his emotions lead the way?

Damn it! What was he doing? What had he done?

Napaatras sya at inilayo na nya ang sarili kay Garrie, panandalian naman nyang ipinikit ang mga mata,unwilling to face her.

Dali-dali nyang kinuha ang kanyang leather jacket at mabilis pa sa alas kwarto na tinungo nya ang pintuan papalabas. Napahinto nalang sya ng biglang may pahabol na salita sa kanya si Garrie.

"Salamat pala na ipinasuot mo sakin ang engagement ring ng lola mo" she called softly."Promise,pagka-iingatan ko ito" huling sabi nito at tuloyan na nga syang lumabas sa bahay ni Garrie.

*****