สาวน้อยหลับตาซึมซับลมเย็นๆ ที่พัดผ่านเข้ามากระทบใบหน้า ปล่อยให้แสงจันทร์และแสงดาวอาบไล้เนื้อตัวอยู่บนเปลตาข่ายขนาดใหญ่ มีหมอนสองสามใบที่เธอขนมานอนเป็นเพื่อนให้ดูไม่เปล่าเปลี่ยวเดียวดายจนเกินไปนัก และผ้าห่มผืนใหญ่อีกผืนที่ให้ความอบอุ่นกับผิวกายเธอได้เป็นอย่างดี
คืนสุดท้ายที่ลัดทา เธอขอสัมผัสกับความรักที่ผิดหวังจนหนำใจ ในที่ที่เขาคนนั้นรัก ต่อไปที่นี่ก็อาจเป็นรังรักของสิงห์คบกับเนื้อนวล และเธอเองก็คงไม่มีโอกาสได้ขึ้นมาอีกแล้ว
แรงยวบที่เกิดขึ้นกับเปลที่เธอนอนอยู่ทำให้ญาติกาต้องลืมตาขึ้นมอง
“นาย... !”
“หนีมาเล่นบนนี้โดยไม่ได้รับอนุญาตอีกแล้ว ต้องให้ฉันทำโทษยังไงดี” ถึงมีกังวานจะเตือนแล้วว่าห้ามเขาเอ็ดญาติกา แต่เจ้าตัวไม่รู้ เขาเลยขอสวมรอยสักนิด จะได้มีเรื่องให้คุยกับยายตัวเล็กโดยไม่เคอะเขินนัก
เธอเหลือบมองคนที่ปีนขึ้นมานอนเคียงข้างกันตาปริบๆ ถึงหมอนที่ใช้หนุนจะใบใหญ่มาก แต่ในเปลนี้ก็มีหมอ
