(✔COMPLETED) Road Trip! (Short Story)

[Disclaimer] ✔This is a work of fiction. Any person, places, things, events, ideas, and businesses are made up of author's pure imagination. Any resemblance to actual persons, dead or alive, places, businesses, events, school, are pure coincidental and used in a fictitious manner. ✔All Right Reserved. Please do not copy, distribute, or transmit the book in any forms and by any means. Please obtain permission to the owner/author. Any action mentioned above is a subject of plagiarism and be punished by the law. Author's Note: Hi guyz here's my new short story at sana magustuhan nyo. Thank you! Ps. This story is imperfect. The book is still not edited, and please expect typo-errors, grammatical errors, and slang words which the author does not meant to happen. PLAGIARISM IS A CRIME. It is an original story of mine. Alam ko marami nang ganitong story at maaaring may mga eksenang may kapareha sa ibang kwento pero ito lang ang masasabi ko ito ay hango sa malawak, makulit at medyo productive kong utak haha.                                     Silent_lover3 Prologue: "Ms. Angelic ma kwekwento mo naba saakin kung anong nangyari nang gabing yun?" Tanung saakin nang phsychiatric doctor ko. Nandito kasi ako ngayun sa clinic nya para magpacheck-up dahil hanggang ngayun ay dala-dala ko parin ang sakit na naranasan namin nang mga kaibigan ko sa mga kamay nang mga walang hiyang taong yun. Ang gabing yun ay hinding-hindi ko yun makakalimutan at hanggang ngayun sariwa pa sa isipan ko kung paano nila pinatay sa harapan ko ang mga kaibigan ko. Tahimik lng ako habang umiiyak sa harapan nya dahil naaalala ko nanaman ang nangyaring yun. "Angelic ok lng kung hindi mo pa kaya pero sana ekwento mo na dahil ang kaibigan mong si Peter ay nabaliw na nang dahil dun kaya gusto kung ekwento mo na dahil ayaw kung matulad ka sakanya" pakiusap nya saakin. "Doc *hik* ayoko na pong *hik* balikan ang gabing *hik* yun" umiiling-iling na sabi ko habang patuloy parin ang bagsak nang mga luha ko. "Pero Angelic makakatulong to sa pagparecover ni Peter kung marinig nya to" sabi niya na nagpatigil sa pag-iyak ko. "Paano pato makakatulong kung lahat nang yun ay dapat na namin kalimutan pero binabalik nyu lng!" singhal ko sakanya na ikinagulat nya naman. "Sorry Doc" paghingi ko nang pasensya. "Ok Angelic kung hindi mo talaga kaya may paraan naman yan na pwede mong sabihin na hindi mo alam" "Meron ba yun haha kayo po siguro yung baliw haha" tawa ko sakanya pero sya seryoso lng. "Pano po?" Tanung ko na lng. "Humiga ka dun Angelic" sabi nya at tinuro yung parang upuan na pwedeng higaan. Sinunod ko naman sya at hinintay ang susunod na sasabihin nya. "Ang gagawin natin ay eh hihipnotise kita para makwento mo nang hindi mo namamalayan ok?" Sabi nya kaya tumango na lng ako. "Sige tingin ka dito sa maliit na pocket watch angelic at wag mong alisin ang tingin mo dito ok?" Sabi nya at tumango lng ulit ako. Inumpisahan nya nang igalaw yung pocket watch at hindi ko inalis ang tingin ko dun at may sinabi sya " Angelic gusto kong sabihin mo saakin ang lahat na nangyari nang araw nayun---" pabitin nya pang sabi at parang may kinuha sya pero hindi ko na nakita kung anu yun dahil pumikit na ako. "Ngayun po ay ika 10, nang Nobyembre kung saan isang taon na ang nakaraan at kung saan natrauma ang dalawa sa pitong magkakaibigan na usap-usapan daw ay naaksidinte lng sila sa daan at ngayun na natin malalaman ang nangyari nang araw na yun" huling rinig ko sa sinabi nya bago ako lamunin nang dilim at naramdaman kong tumulo na naman ang luha ko. Isang taon, Isang taon na pala ang nangyari mula nung masaya kaming umalis nang syudad para mag road trip o mag bakasyon dahil sa tambak na trabaho namin sa opisina. At isang taon na din mula nung nilingon ko sila na dapat ay hindi ko na lng ginawa, na dapat ay sinunod ko na lng ang sinabi ni xyriel at dapat hindi na lng kmi tumuloy na umalis noon. •••••••••• Author's Note: Hello guyz magsisimula ang chapter 1 natin sa araw nang trahedya na mangyari kaya enjoy reading and advanced thank you!. Silent_lover3