CHAPTER 2

1403 Words
MAINIT na naman ang aking pakiramdam at ilang araw na akong ganito. Bilang lalaki ay naghahangad ako na mailabas ang init na ito. Pero dahil kabuwanan na ni Sally ay nagtitiis na lang ako. Nakikita ko kasi kung paano siya nahihirapan sa malaking tiyan kaya hindi kailangang dagdagan ko pa ang dinadala niya.  Hindi ko kayang balewalain ang sitwasyon niya para lang sa sarili kong kaligayahan. "Sally," bulong ko na niyakap siya ng mahigpit habang magkatabi kaming nakahiga sa aming kama. Nakatalikod siya sa akin dahil mas komportable siya na nakataligid bunga ng malaking tiyan. "I love you..." Hinalikan ko ang buhok niya. Napapikit ako nang malanghap ko ang kabanguhan niyon. Ano pa't naramdaman ko ang lalo pang paghuhumintig ng aking p*********i. Wala sa loob na lalo ko iyong inilapat sa pang-upo niya. Napakislot si Sally. Saka ko naramdaman ang paghawak niya sa aking braso, na nakayakap sa kanya. Muli kong naibulong ang pangalan niya. Saka higit pang inilapat ang aking katawan sa likuran niya. "Gusto mo ba, Mahal?" "S-Sally..." Nagulat ako sa tanong niya. Napabitiw ako sa pagkakayakap sa kanya. Nakaramdam ako ng pagkapahiya. Tiyak ko kung ano ang tinukoy niya. "H-hindi, Mahal," sabi ko na umiling. "Ayoko." Marahan niyang ipinihit ang katawan paharap sa akin. Isinapo niya ang palad sa aking pisngi at ngumiti. "Ilang araw ko na 'yang nararamdaman, Jovert. Sure ako na gusto mo." Hinawakan ko ang kamay niyang nasa pisngi ko. Hinalikan ko iyon. "Huwag mo na akong intindihin, Mahal. Lilipas din ito." "Hindi. Okay lang sa akin." "Hindi puwede, Sally. Kabuwanan mo na. Masasaktan ka. Mahihirapan." Umiling siya. "Ako ang bahala. Palalabasin ko 'yan kahit hindi mo ako gamitin." Muli kong naibulong ang pangalan niya nang iangat ang mukha at inilapit sa mukha ko. Napapikit ako nang hinalikan niya ang labi ko. Naghalikan kami. Hindi naging hadlang ang malaki niyang tiyan, na nakalapat ang dulo sa tiyan ko. Hindi man kami magkayakap pero magkahawak kami ng kamay. Ang init na nakabalot sa buo kong katawan ay nag-alab. Napakasarap nang ginagawa naming pagsipsip sa aming mga labi. Palibhasa'y ilang buwan na rin naming hindi ginagawa ito ay pinanabikan ko. Nang tumigil kami sa halikan ay parang naghahabol ako ng hininga. Lalo akong nagnasa na maangkin ang aking asawa. Pero paano? Mas nanaig sa akin ang kapakanan ni Sally kaya nagtimpi ako. Bumuntung-hininga ako at umagwat sa kanya. Aktong ipipihit ko ang aking katawan patalikod sa kanya ay pinigilan niya ako. "Let me do what I want to do, Jovert. Gusto ko ang gagawin ko. Na-miss ko rin ito." Napalunok ako. "M-Mahal..?" Hinalikan niya ang leeg ko. Masuyo. Napapikit ako nang unti-unti akong nangilabot. Nang gumapang pa ang mga halik niya ay nakiliti na ako. "Sally..." anas ko. Tumigil siya sa ginagawa at hinubad ang suot kong sando. Nakangiti niya iyong inihulog sa sahig. "Humiga ka lang d'yan, Mahal. Ako ang bahala sa 'yo..." Lalong naghumintig ang p*********i ko. Naglaro sa utak ko ang kahulugan ng sinabi niya. "H-hindi ka ba mahihirapan, Sally, Mahal? Okay lang ba sa 'yo?" Hindi siya sumagot. Sinimulan na niya akong halikan sa dibdib. Pinaglaro niya ang dila sa magkabila kong u***g. Saka bumaba ang maiinit pa niyang halik sa balahibuhin kong puson. Iniangat ko ang aking pang-upo nang maramdaman kong hinubad niya ang aking suot na boxer short. Nang wala na akong saplot ay hinawakan niya ang tayung-tayo kong p*********i. Napaungol ako ng mahina. Parang sasabog na ang dibdib ko sa tindi ng lakas ng pagkabog nito. "Ahhh..." ungol ko nang tuluyan na niyang ginawa ang bagay na pakay niya. "Sally... asawa ko!" Ang sarap nang ginagawa ni Sally sa akin. Mariin kong naipikit ang mga mata ko habang napapa-ungol. Mahigpit kong naikuyom ang mga kamao ko. Halatang gustung-gusto rin niya ang namamagitan sa amin. Natuwa ako dahil hindi siya napipilitan lang. Kaya naman lalo akong nakaramdam ng matinding kiliti at sarap. Sally is enjoying playing with my d**k and it gives me a thorough satisfaction. "Ma... m-mahal," ungol ko pagkalipas pa ng ilang minuto. Napatingin ako sa kanya. "I'm coming..." Nag-angat siya ng mukha. Saka ikinulong sa kanan niyang palad ang aking p*********i. Mabilis niya iyong itinaas at ibinaba. Hanggang sa nakarating ako sa sukdulan at sumabog ang aking katas. Nanlambot ako. Napapikit. Humihingal ako na parang bumaon sa kama ang buo kong katawan na hubo't-hubad. "Okay ka na, Mahal?" Napamulat ako nang humiga si Sally sa tabi ko at ako'y niyakap. Hinalikan ko siya sa noo. Pinasalamat. Saka hinaplos ang kanyang buhok. "Pa'no ka?" tanong ko. Naisip ko siya dahil ako lang ang nakaraos. "Hindi ka--" Tinakpan niya ng isang daliri ang labi ko. "I'm fine. Tapos rin ako, Mahal. Okay na ako." Napakunot-noo ako nang nakita ko siyang napangiwi. Buong pag-aalala ko siyang tinanong. Pinilit niyang ngumiti at umiling. "Wala ito..." Muli siyang napangiwi. Nasapo niya ang malaking tiyan. Naisip ko na sumasakit iyon kaya hinagod ko ang likod niya. "J-Jovert, p-parang... parang manganganak na ako..." "Ano?" malakas kong sabi. Mabilis akong bumangon at kumuha ng damit. Nagbihis. "Sally, baka manganganak ka na. Dadalhin na kita sa clinic." "Wait... wait!" sabi niyang umupo at isinandig ang likod sa headboard ng kama. Sapo na ng dalawa niyang kamay ang sariling tiyan. "Jovert, baka naipit lang ang tiyan ko kaya sumasakit!" "Sabi ko naman kasi sa "yo na huwag na, e. Okay ka lang ba talaga?" Napakagat-labi siya. Hindi na maipinta ang mukha niya. Parang naramdaman ko ang matinding sakit ng kanyang tiyan. Kaya nagdesisyon ako na dalhin na siya sa clinic ng private doctor niya. Madaling-araw niyang iniluwal ng normal ang pang-anim naming anak. "BREAKFAST is ready..." Nanlaki ang mga mata ni Sally nang makita niya ang dala kong tray ng pagkain. "Jovert,," anas niya. Ipinatong ko sa ibabaw ng bedside table ang inihanda ko para sa kanya. Umupo ako sa gilid ng kama. "Maaga akong nagising kaya nagluto ako ng almusal. Ipinagtimpla din kita ng gatas para lumakas ka." "Salamat sa breakfast-in-bed, Mahal. Saluhan mo ako." "Sa 'yo lahat iyan kaya ubusin mo. Puyat ka kagabi dahil kay baby kaya kailangan mong mabusog para makabawi." "Ikaw naman ang talagang puyat, e. Ikaw ang unang nagigising kapag kailangan ni baby na dumide. Pagmulat ng mata ko ay nakapagtimpla ka na ng gatas niya. Hindi rin ako ang bumabangon kapag nagpapahele ang anak natin dahil para kang si Superman na always ready to rescue." "Obligasyon ko din naman iyon as a dad. Aabalahin pa ba naman kita sa simpleng bagay lang? Hangga't kaya ko ay gagawin ko." "Pasens'ya ka na, Jovert, ha." Kumunot ang noo ko. "Imbes na ako ang bumangon ng maaga para ipaghanda ka ng almusal ay ikaw ang gumawa. Haiz! Magbubukas ka pa ng hamburger store natin pero pagod ka na." "Ginising ko na ang panganay natin at siya na muna ang pinagbukas ko. Sabado naman ngayon at wala siyang pasok sa school." "Mabuti at hindi nagreklamo." "Hindi naman. Bakit?" Bumuntung-hininga siya. "Lumalaki kasi ang mga anak mo na parang nagiging pasaway. Kapag wala ka dito sa bahay ay mareklamo kapag inuutusan ko." "Hayaan mo at kakausapin ko sila kapag nagkaroon ako ng time. Medyo busy pa ako ngayon, e." "Bakit kasi tinanggap mo pa 'yong pagri-repaint ng bahay nina Mrs. de Dios? Hindi ka tuloy magkandatuto sa trabaho mo." "Sayang din kasi. Buti nga at ako ang tiyempong nakausap para magpahanap ng magpipintura. O, 'di ako ang nagkaroon ng trabaho. Pati ang tambay na sina Andrew at Dennis ay may pinagkakakitaan din. One week na lang at tapos na namin iyon." "Buti naman. Huwag ka na munang tatanggap ng sideline job pagkatapos niyan para makapag-rest ka." "Para 'yon lang. Sayang naman ang bisa ng iniinom kong energy drink kung hindi ko magagamit." "Speaking of that energy drink. Mahal, huwag kang masanay na laging umiinom no'n. Hindi daw maganda sa katawan 'yon kapag sobra. Okay lang na paminsan-minsan pero huwag sobra." "Okay naman sa akin 'yon. Effective, a. Nagiging strong ako." "Nagpapaalala lang ako. Huwag susobra." "Opo. Sige na. Kumain ka na. Maya-maya ay baka magising na ang baby. Saka after your meal ay pupunta na ako sa store. Baka hindi kayanin ni Aldin ang mag-isa do'n." "Pumunta ka na kaya ngayon. Okay naman ako." "Pagkatapos mo na lang kumain." "Sige." Nakangiti ko siyang pinanood sa pagkain. Hindi pa ako nag-aalmusal at ni hindi pa umiinom ng kape pero pakiramdam ko ay busog na ako.  Totoo, na kapag nakita mong kumakain ang mahal mo ay nabubusog ka na din.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD