Mariin kong ipinikit ang aking mga mata habang papasok kami sa apartment na bagong titirhan namin. Nagdesisyon na akong bumalik na rito sa lunsod. Ilang araw ko rin naman itong pinag-isipan ng mabuti.
Tama naman sina Kimelines at Aleng Ostel, hindi ako habang buhay magtatago sa mga taong naghahanap sa akin. Kailangan ko silang harapan. Kawawa rin kasi ang aking anak lalo at ilang taon kaming nakakulong sa secret safe house na pagmamay-ari ni Aleng Ostel. Ang tanging mga pader lang ang nakikita nito. Hindi na namin alam kung ano’ng nangyayari sa labas.
Ayaw ko namang masanay si Keden na hindi marunong makihalubilo sa mga katulad niyang bata. Kawawa ang aking anak. Lalo't papasok na ito sa sunod na taon.
Ngunit hinding-hindi ko ibibigay si Keden kay Kent. Katulad ng sinabi ni Kimelines
