Nagdaan ang dalawang linggo na pamamalagi namin dito sa Isla Kodalro. Masasabi kong sobrang tamihik ng buhay namin ni Kimelines. Ngayon ay kasalukuyan kaming nangungupahan ng kaibigan ko sa apartment na pagmamay-ari ni Aleng Ostel. May maliit kaming tindahan dito rin sa bahay na inuupahan namin. Mabuti na lang at nasa unang floor kami nakakuha ng upahan kaya puwedeng magtinda.
Si Kimelines naman ay naghanap ng trabaho. Sa tulong ni Aleng Ostel ay agad itong nakapasok ng casher sa isang groceries sa bayan. Hindi rin muna ako lumalabas ng bahay ngayon, mas mabuti na ang nag-iingat kami lalo at malaking tao si Mr. Lucero. Kilala ito sa buong bansa. Tanging si Aleng Ostel lang pinagsabihan ko kung bakit ako tumakas. Saka ayaw ko rin namang maglihim dito lalo at tinutulungan kami.
Ang tanging
