Hindi na lang ako nagsalita. Ayaw kong tumingin sa mukha ng mga bisita at baka matahin lamang ako.
“Pamangkin, pumasok ka muna sa loob ng kwarto mo,” narinig kong anas ng tiyahin ko at malumanay rin ang pagkakasabi nito sa akin. Ngayon lang yata mabait ang tiyahin ko sa akin. Dali-dali na akong tumalikod. Ngunit may nag-utos sa akin na lumingon ako kaya ‘yon ang ginawa ko. Ngunit nanlalaki ang mga mata ko nang makita ko ang mukha ng taong matapang. Nakatingin ito sa akin. Kahit nakasuot ito ng salamin sa mga ay alam kong siya ang taong matapan. Hindi ko siya napansin kanina noon malayo pa lang sila. Diyos ko po! Paano kung isumbong ako kay tiya Minda? Baka mapatay na ako ng tiyahin ko.
Mabilis tuloy akong umiwas ng tingin sa lalaking matapang. Dali-dali akong tumakbo papunta sa loob ng
