เวลาบ่ายโมง
"อ้ะ อื้อออ เจ็บจัง ฉันยังไม่ตายใช่ไหมเนี่ย" ฉันที่รู้สึกตัวตื่นพร้อมความรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งตัว แถมเรี่ยวแรงก็ไม่มี ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลาเท่าไร่แล้ว
"ตื่นแล้วหรอครับ" ภาคินที่ตื่นก่อนน้ำฟ้ามาสักพักแล้วจึงดึงตัวน้องเข้ามาไว้ในอ้อมกอด แต่เขากับรู้สึกว่าตัวน้องร้อนอย่างกับไฟ นี่น้องไม่สบายหรอวะ
"พี่คิน หนูปวดหัวปวดตัวจังเลยคะ เหมือนจะไม่สบายเลย" ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ค่อยสบายตัวเลยจริงๆ แถมรู้สึกระบมตัวเป็นอย่างมาก
"งั้นหนูลุกมากินข้าวกินยาก่อนนะครับ พี่หามาให้หนูแล้ว พี่ขอโทษนะครับที่พี่รุนแรงกับหนูจนหนูไม่สบายเลย" นี่ผมรุนแรงกับน้องเกินไปหรือป่าวว่ะ น้องถึงขั้นไม่สบายเลย ดีที่โรงแรมนี้มีร้านค้าร้านขายยาอยู่ไม่ไกล ผมจึงซื้อทั้งยาคุม ยาแก้ไข้ ยาแก้อักเสบมากันไว้ให้น้องหมดแล้ว ดีที่ผมเลือกซื้อมาหลายอย่าง ไม่งั้นแย่เลย
"ไม่เป็นไรนะค่ะ ไม่ใช่ความผิดพี่คิน หนูเต็มใจเอง"
