EP4 ฐานลับ
1517 Words
“ใครโทรอีก"
ครื่นนน ครื่นนนน
"เออ เลโอกูตื่นแล้ว ได้ๆ เที่ยงนะ เออเจอกัน" เอเดนรีบอาบน้ำขับรถไปบ้านเฌอรีน
"น้าครับ"
"เอเดนทะเลาะอะไรกับเฌอ หน้าเป็นตูดกลับมา"
"น้องจะชวนผมเล่นเกมครับ พอดีวันนี้เราจะออกไปธุระกันด้วยครับ"
"เฌอรีนไปกับพี่ไหม?" เอเดนตะโกนถาม
"ไปไหนคะ" คนตัวเล็กยิ้มหวานออกมา
"ไปไหมล่ะถ้าไปก็รีบไปแต่งตัว 10นาทีโอเคไหมพี่จับเวลา"
"ไปไหนกันน่ะลูก"
"ไปทำงานครับมีงานต้องเคลียร์"
"แล้วพาน้องไปไม่เป็นไรเหรอเกรงใจเพื่อนเรานะเอเดน"
"ไม่เป็นไรครับคนกันเองทั้งนั้นครับเฌอก็รู้จักทุกคนครับน้ารดา"
ครื่นนน ครื่นน เสียงเรียกสาย
"ครับพี่เจ"
"เอเดนนายออกยัง"
"กำลังจะออกไปครับ"
"งั้นพี่ไปก่อนนะ"
"โอเคครับเดี๋ยวเจอกัน"
"พี่เดนไปค่ะเฌอพร้อมแล้ว"
"เฌออย่าไปกวนพี่เดนนะ"
"ไม่กวนค่ะแม่"
"ไปเฌอ ไปนะครับน้ารดา"
"ขับรถดีๆ นะลูก"
"ครับน้า"
"...."
“เราไปไหนกันค่ะพี่เดน” เฌอรีนถามขึ้นมาเพราะตัวเองไม่รู้ว่าพี่เขานัดไปไหนกัน
"ไปทำฐานลับ"
"คืออะไร แต่ฟังแล้วน่าสนุกดีค่ะ"
สักพัก
"อ้าว! มามหาลัยเหรอคะ"
"มาจอดรถเฉยๆ"
เฌอรีนเดินตามพี่เอเดนไป พี่เจเจ พี่เลโอ แล้วก็พี่วิคเตอร์ ตึก! ตึก! ตึก! ตึก! แค่พี่เขามองมาสายตาแบบนั้นใจเฌอรีนก็เต้นแรง
“ทำไมเฌอรีนมาด้วย" เลโอถามเจเจ
"เอเดนน่าจะโดนงอน"
"เฌอมาด้วยเหรอ" เลโอทักทายน้อง
"พี่เดนไม่เห็นบอกเลยว่ามาทำอะไร แล้วมาเจอพวกพี่ทำไม่กัน นัดกันมาทำอะไรเหรอคะ"
"เดี๋ยวก็รู้ " พี่วิคเตอร์ไปไขกุญแจบ้านตึกแถว
"บ้านใครเหรอคะ"
"วิคเตอร์มันซื้อไว้"
"แล้วพวกพี่จะเปิดร้านอะไรกันค่ะ"
"ตอนแรกก็คิดว่าจะทำอะไรกันสักอย่าง แต่เรียนก็หนัก ก็เลยกะว่าจะเอาไว้ทำฐานลับ"
"โหสุดยอดโคตรคูลเลยพี่เลโอ เฌอเอาด้วย"
"ในนี้ร้อนนะ เฌอไปนั่งร้านกาแฟไหม" เจเจเป็นห่วงน้อง
"หนูไม่คุยกับพี่เจค่ะ"
"อ้าว! เรื่องอะไรเนี่ย" เจเจหันไปเลิกคิ้วเป็นเชิงถามเอเดน เอเดนยักไหล่ เฌอรีนไม่สนใจหันไปถามเลโอ
"ให้เฌอช่วยทำอะไรดีคะ"
"กูให้คนงานป๋ามาช่วยน่าจะใกล้ถึงละ" วิคเตอร์บอกทุกคน
"มึงเอาแบบมาดูดิ" เอเดนเอาแบบมากางให้ทุกคนดู
"เฮ้ย! เอาเรื่องวะเอเดน"
"สวยใช่ไหมวะ"
"ทำยากเลยไอ้สัส" เลโอบ่น
"มึงดูนี่ใครทีมเราระดับเทพทั้งนั้นนะเลโอแค่นี้สบาย"
"ครับท่านเดน"
"เริ่มเลยดีกว่าพวกมึงคนงานป๋ากูมาถึงแล้ว"
"สวัสดีครับคุณวิคเตอร์"
"ครับ นี่เพื่อนๆ ผม แล้วก็นี่แบบที่เราต้องการครับ พวกผมจะเป็นลูกมือให้เองครับ ช่างมอบหน้าที่แบ่งงานได้เลยครับ" วิคเตอร์อธิบายงานคร่าวๆ ให้หัวหน้าช่างฟัง
"ขอตรวจบ้านก่อนครับคุณวิคเตอร์"
ช่างแบ่งงานให้ทุกคน
"หนูละค่ะยังไม่มีงานให้หนูเลย"
"อืม มาช่วยพี่ทาสีรองพื้นก็ได้เฌอ"
"ได้ค่ะพี่วิคเตอร์"
"ก่อนอื่นช่วยไปซื้อน้ำให้ทุกคนก่อนดีไหม" เจเจบอกน้อง
"ซื้อให้ทุกคนได้หมดเลยค่ะ ยกเว้นพี่เจเจ"
"อ้าว!" เจเจขำ
"เอาดีๆ งอนอะไรพี่?"
"ก็พี่ไล่หนู"
"ตอนไหน"
"ตอนที่ไปปลุกพี่"
วิคเตอร์ยืนฟังอมยิ้มกับความเอาเรื่องอยู่ไม่ใช่น้อยของคนตัวเล็ก
เจเจขำ "ก็พี่ง่วงไงแล้วนอนโป๊อยู่ด้วย กลัวเราจะมาดึงผ้าห่ม"
"อ๋อ พี่เจไล่มาเลยมาปลุกพี่แทน" เอเดนลากเสียงยาวในลำคอเพราะเพิ่งเข้าใจเหตุการณ์
"แหะๆ พี่เอเดน ไปซื้อน้ำกันเนอะ ไปค่ะ" เฌอรีนรีบมาเกาะแขนเอเดนประจบ
"หนูเห็นพี่พนักงานร้านกาแฟสวยมาก เราไปซื้อน้ำกันดีกว่าเนอะพี่เอเดน" เจเจยิ้มส่ายหัว
"เฌอรีนนี่ตัวแสบจริงๆ" เลโอบ่นขำๆ นึกเอ็นดูน้องสาวเพื่อน
วิคเตอร์เริ่มงานทาสีของเขา ทุกคนเห็นเขาเริ่มงานก็เลยแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ ที่ได้รับมอบหมาย
“น้ำมาแล้วค่ะ” เฌอรีนเอาน้ำไปแจกจ่ายทุกคน
"ไปนานจังวะเอเดน"
"ก็พี่พนักงานน่ารักพี่เดนเลยคุยนานค่ะ"
"เงียบเลยเฌอ ไปทาสีกับพี่วิคเตอร์โน่นเลย"
"ไปก็ได้ค่ะ พี่วิคเตอร์ดื่มน้ำค่ะ" เฌอรีนถือน้ำป้อนให้เขา วิคเตอร์ก้มมาดื่มน้ำสบตาคนตัวเล็ก ตึกๆ ตึกๆๆ ใจฉันเป็นอะไรเนี่ยแก้มเธอแดง
"ร้อนเหรอแก้มเราแดง"
"ค่ะ?"
"ในนี่ร้อนไปนั่งร้านกาแฟไหม"
"นิดหน่อยค่ะไม่เป็นไรเฌออยากช่วย พี่สอนหน่อยสิคะ"
"ลากแปรงแบบนี้นะ"
"ได้ค่ะ ทาตรงขอบนี้ทั้งหมดเลยใช่ไหมคะ"
"อืม"
ทั้งคู่ทำงานกันไปเงียบๆ เขาหันไปดูคนตัวเล็กตั้งใจทาอย่างดี
"เฌอ"
"ค่ะ"
"พักก่อนไหมเหนื่อยรึยัง"
"ไม่เหนื่อยค่ะสนุกดี" คนตัวเล็กหันมายิ้มหวานให้เขา
ทำเอาใจเขาแทบละลายเป็นไรวะวิคเตอร์ นั้นน้องเพื่อนแถมยังเด็กหยุดคิดเดี๋ยวนี้ เขาดึงสติตัวเอง
"...."
"เฮ้ย! หิวว่ะ" เอเดนพูดขึ้นมา
"วิคเตอร์ข้างล่างเสร็จรึยัง"
"อีกนิดเดียว"
"รีบเลยกูหิวแล้ว"
"เฌอรีน"
"ค่ะ เรียกทำไมค่ะพี่เดน"
"พี่คิดว่าเป็นลมไปแล้วเห็นเงียบๆ ไป"
"ก็หนูตั้งใจทำงานอยู่"
"อยากกินอะไรคิดไว้นะเฌอ"
"ได้ค่ะ"
ผ่านไปสักพัก
“เสร็จแล้วโว้ย" เอเดนตะโกน "พวกมึงเสร็จรึยัง"
"เรียบร้อย ไปกัน" เจเจตอบ
"เฌอละ"
"ของหนูเรียบร้อยแล้ว"
“กินอะไรดีอ่ะเฌอ” เอเดนถามน้อง
"อืมไปนั่ง เย็นสบายๆ กันเนอะราเม็งร้านตรงนั้นดีไหมคะ"
"ดีไปเลยหิวมาก"
"เฌอรีนเราอิ่มแล้วเหรอเอเดนถามน้อง"
"อิ่มแล้วค่ะ"
"ไม่ต้องกลัวอ้วนหรอก เราสูงเพิ่มน้ำหนักอีกหน่อยได้"
"หนูอิ่มแล้วจริงๆ ค่ะ"
เอเดนหันมาอีกทาง "แล้วมึงอิ่มได้ยัง"
"น้องๆ" วิคเตอร์เรียกพนักงาน
"สั่งอีกเหรอ" เอเดนถาม
"กูสูงเพิ่มน้ำหนักได้อีก"
"ฮั่นแน่ ยอกย้อน เดี๋ยวนี้มียอกย้อน" เฌอรีนขำพวกพี่เขาคุยเล่นกัน
"พวกพี่ต้องให้หนูเข้ามาเล่นที่บ้านฐานลับกองประจำการ ของพวกพี่ด้วยนะ"
"ทำไมชื่อยาวจังละเฌอ" เลโอถามแล้วก็ขำ
"ก็พี่เอเดนบอกมาประมาณนั้นค่ะ"
"ต้องขอพี่วิคเตอร์บ้านเขา" วิคเตอร์หันมามองเฌอรีน
"เราบอกพี่ว่าจะไม่มาเรียนที่นี่ไม่ใช่เหรอ ถ้ามาเรียนที่นี่ก็มาใช่ได้ ถ้าไม่มาจะมายังไงเพราะพวกเรากะเอาไว้มานอนเล่นกัน เวลาเลิกเรียน รึไม่ก็เวลาโดดเรียน"
"มึงพูดต่อหน้าน้องวิคเตอร์" เอเดนบ่นเพื่อน
"จะไปสอบที่ไหนเจเจหันมาถามน้อง คุณน้าให้มาเรียนที่เดียวกับพวกพี่ไม่ใช่เหรอ"
"ก็หนูอาจจะไปเมืองนอก แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจ"
"ไปได้ไงเมืองนอก ต่อโทค่อยไปให้โตก่อน" เอเดนออกความเห็น
"มีปัญหาตรงไหนเรียนที่เดียวกับพี่" เจเจถาม
"ก็มันเยอะเกินไงคะ เนี่ยๆ สี่คน สองคนก็จะแย่แล้ว มีพี่เพิ่มมาอีก"
"แล้วยังไง"
"ก็อึดอัดนิดหน่อยค่ะ"
"ยังไงอึดอัดตรงไหน" เจเจถามอีก
"ก็ถ้าใครมาจีบหนูพี่จะไม่ไปต่อยเขาใช่ไหม" เจเจเอเดนมองหน้ากัน
"ต่อย" ทั้งคู่พูดพร้อมกัน
สี่หนุ่มพากันหัวเราะ
"ก็แบบนี้ไงคะ"
"แต่หนูว่าพี่ไม่ได้ต่อยใครหรอก แค่หนูเดินกับพวกพี่สี่คน ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้แล้ว"
"ก็ดีแล้วมีปัญหาตรงไหน" เอเดนทำเสียงกวนๆ
สี่หนุ่มขำกันต่อ
“เอาเป็นว่าถ้าไม่มีใครกล้าจีบหนูเพราะพวกพี่ ถ้าหนูชอบใครหนูจะไปจีบเขาเอง" ทั้งโต๊ะเงียบกริบเฌอรีนยิ้มหวาน
"เงียบไปเลยเฌอรีนแล้วก็ตั้งใจเรียนอย่างเดียว" เจเจเสียงเข้ม
"จริงๆ เลย ไม่ควรมีพี่ชาย" คนตัวเล็กบ่นอุบอิบ
"พี่ได้ยินนะ" เอเดนพูดโทนเสียงเดียวกับเจเจ
"ของหวานหน่อยไหมคะ" เฌอรีนรีบเปลี่ยนเรื่อง
"เฌอสั่งให้พี่หน่อยต้องการความสดชื่นเอเดนบอก"
"ได้ค่ะ พี่เลโอเอาด้วยไหมคะพี่วิคเตอร์ละคะ"
"ก็ได้ เลือกให้พี่ด้วย" วิคเตอร์ตอบ
- Writer
