EP8 งานแฟร์
1620 Words
"พี่มึง ดูสิ"
"พี่เจกับอบิเกลเหรอ?"
"เวรของจริง" เอเดนถึงกับอุทาน
เจเจเดินมานั่ง "มองอะไร"
"เปล่า"
"เสร็จรึยังมึงสองคน"
"เสร็จแล้วรอวิคเตอร์"
วิคเตอร์เดินมาพยักหน้าทั้งสี่หนุ่มลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องสมุด
เฌอรีนทำเป็นไม่สนใจ ทั้งที่หัวใจอยากจะถามเขา? ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรกับเขากันแน่?
กลับถึงบ้านเฌอรีนก็คิดถึงแต่เรื่องเขา จนหงุดหงิดหัวใจตัวเอง เขาก็เป็นแฟนกันไงเฌอพี่เขามีแฟนแล้ว หยุดคิดถึงเขาได้แล้ว
“พ่อค่ะ หนูอยากซื้อรถแล้วค่ะ"
"อืมตัดสินใจได้แล้วเหรอเอารุ่นไหนละ"
"หนูเลือกสีได้แล้วจะส่งรูปให้คุณพ่อนะคะ"
"โอเคครับลูกสาวพ่อ"
"ขอบคุณนะคะคุณพ่อ" เธอเดินมาจุ๊บแก้มขอบคุณ
วิคเตอร์เปลี่ยนรถกะว่าจะเอาคันนี้มาลองให้เฌอรีนขับดูบ้าง เขามาจอดรถข้างๆ เธอ แล้วเดินมาเปิดประตูรถให้เฌอรีน
"เฌอพี่เอาคันนี้มาให้ วันนี้เฌอขับคันนี้กลับนะ" เขาส่งกุญแจให้เธอ
เฌอรีนส่งกุญแจคันที่เธอขับให้เขา
"เฌอเลือกรถได้แล้วนะคะ จะรีบเลือกสีให้คุณพ่อ จะได้รีบจองให้ค่ะ"
"ทำไมต้องรีบ?"
"เฌอเกรงใจพี่วิคเตอร์ค่ะ"
"ทำไมต้องเกรงใจ"
เขาเห็นความผิดปกติทั้งน้ำเสียงและสีหน้าของเฌอรีน เธอเงียบทำท่าจะเดินผละออกไป วิคเตอร์จับแขนเล็กๆ ไว้
"เป็นอะไร?"
"เปล่าค่ะ"
เขายังไม่ยอมปล่อยคนตัวเล็ก "เฌอเป็นอะไร?"
"เฌอรีน" เสียงผู้ชายเรียก เธอหันไปโบกมือให้คนนั้นตามเสียงเรียก
"เดินไปตึกเรียนด้วยกันไหม" หนุ่มหน้าตาดีถามเธอ
"ไปสิคะ"
เธอดึงแขนออกจากมือคนตัวโต และเดินตามหนุ่มหน้าตาดีคนนั้นไป วิคเตอร์หงุดหงิดกับการกระทำแบบนั้นของเฌอรีน
ครื่นนน ครื่นนนเสียงเรียกสายเขา "มึงมารึยัง" เอเดนโทรตามเขา
"เออกำลังเดินไป" เขาเดินไปสมทบกับเพื่อนๆ
"เป็นอะไรวิคเตอร์หน้ามึงเหมือนอยากจะต่อยใครตั้งแต่เช้าเลย" เลโอถามเขา
"ไม่มีอะไร แค่ขัดใจอะไรนิดหน่อย"
"เฌอมาเรียนรึยังเนี่ย ตั้งแต่ขับรถเองได้นี่ ไม่สนใจพี่มันแล้ว"
"แก่แล้วเหรอมึงบ่นเป็นลุงเลยเอเดน" เลโอแซว
"ขึ้นเรียนได้แล้วเฌอ เมื่อกี้เดินมากับใคร" เกลถาม
"พี่โอม พี่รหัสเราไง"
"อ๋อ เกลมองไกลๆ เมื่อกี้เลยไม่ทันดู"
"น้องๆ สองคน" มาเบลโบกมือให้สองสาว
"พี่มาเบลนี่"
"พี่เบลสวัสดีค่ะ"
"สองคนพี่ขอแรงหน่อยได้ไหม อาทิตย์หน้าจะมีงานแฟร์ สองคนไปช่วยพี่ที่ซุ่มคณะเราหน่อยได้ไหม หลังเลิกเรียน"
"ต้องทำอะไรบ้างเหรอคะ"
"ไปยืนสวยๆ เชิญคนมาซื้อของที่ซุ้มเรา แค่นั้นเลยจ้ะ นะช่วยพี่หน่อยนะ เราไม่ลำบากเรื่องกลับด้วยใช่ไหม พี่หมายถึงเราสองคนขับรถมาเอง"
"ใช่ค่ะ"
"นะงั้นช่วยพี่หน่อย"
"ได้ค่ะพี่เบล"
"ขอบใจมากทั้งสองคนเลยนะพี่ไปเรียนก่อนนะ" มาเบลยิ้มให้ทั้งคู่
"พี่มาเบลสวยจังเนอะ" เฌอเรียนเอ่ยชมรุ่นพี่คนสวย
"จริงที่สุดเรียนก็เก่งไอดอลฉันเลย" อบิเกลชมรุ่นพี่
"...."
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
"เฌอรีนหายหัวไปไหนฉันไม่เจอน้องเลย เอเดนบ่น พี่เจเจละ เจอน้องบ้างไหม"
"ไม่เลยอาทิตย์ที่แล้วฉันไม่ได้กลับบ้านด้วย" เออนายโทรหาดิเอเดน
วิคเตอร์รู้สึกว่าเฌอรีนหลบหน้าเขา
"ไม่รับสายฉันด้วยให้มันได้อย่างนี้สิน้องสาวคนเดียว" เอเดนบ่นไปเรื่อยตามประสา
ติ่ง line กลุ่ม เจเจ เฌอรีน เอเดน
เฌอรีน : เรียนอยู่ค่ะ
"อะไรนางส่งLineมาว่าเรียนอยู่ค่ะ ถ่ายรูปแลบลิ้นมาด้วย" เอเดนยิ้ม
"น้องเริ่มเป็นสาวแล้วเขาไม่ติดพี่กันแล้ว" เลโอออกความเห็น
"เฮ้ย! แต่กูว่ามึงเหงาๆนะเอเดนไม่รู้จะทะเลาะกับใครใช่ปะ"
"เออก็จริง กูไม่รู้จะแหย่ใครวะเลโอ"
"โน่นไงคู่ปรับมึงมาละ" เลโอพยักหน้าให้เอเดนหันไปมองมาเบล
"มาเบลคนสวยมาหาถึงคณะเลยมีอะไรให้รับใช้เหรอครับ" เอเดนทักทายเธอทันที
"มีสิแต่ไม่ใช่กับนายหรอกเอเดน หลบไป"
“วิคเตอร์ นายหาคนทำป้ายแบบนี้ให้หน่อยได้ไหม"
"ป้ายอะไร"
"งานแฟร์ไง คณะนายจัดซุ้มเสร็จแล้วเหรอ"
"ปีนี้พวกเราไม่ได้เข้าไปดูเลยให้น้องๆ ทำ" วิคเตอร์ตอบมาเบล
“อันนี้ขนาดเอาแบบนี้เลย แบบเอาตามนี้เลยเหรอ" วิคเตอร์ถามต่อ
"ไม่รู้สิพวกนายว่าไง ฉันไม่เก่งเรื่องพวกนี้เก่งแต่วิจารณ์"
"ถ้าเรื่องออกแบบแนะนำท่าเอเดนเลยครับรับรองไม่ผิดหวัง" เลโอได้โอกาสนำเสนอเพื่อนทันที
“ก็บอกอยู่ว่ายินดีรับใช้คุณมาเบลคนสวย ก็ยังจะปฏิเสธ"
"อืมเบรกลุ่มเรางานออกแบบฝีมือมันทั้งนั้นนะ" วิคเตอร์ช่วยเสริม
"งั้นรบกวนหน่อยนะคะ" มาเบลหันมาพูดกันเอเดน
"เรียกพี่เดนสิเดี๋ยวจัดการให้เลยครับ" มาเบลเท้าสะเอว
"กูไปดูดบุหรี่นะเจเจลุกขึ้น" วิคเตอร์ลุกขึ้นตาม
เลโอนั่งกุมขมับ
"ใจเย็นครับนั่งๆ ครับมาเบลคนสวย แก้ตรงไหนบ้างครับ" เอเดนรีบถาม
"พรุ่งนี้เสร็จไหม"
"ได้ครับเร่งให้ครับ"
"เอเดนงานเริ่มพรุ่งนี้นะอย่ามาเล่นๆ"
"ไม่เล่นจัดการให้ครับ"
"อืม ขอบคุณนะ"
"...."
ที่โรงอาหารคณะบริหาร
"นั้นเฌอกับเกลนั่งอยู่กับใคร" วิคเตอร์มอง ผู้ชายคนนั้นอีกแล้วเหรอ
เอเดนเดินตรงไป เฌอรีนหันไปมองคนที่มายืนใกล้ๆ
"พี่เอเดน" คนตัวเล็กยิ้มให้
"หายหน้าไปเลย ไม่คิดจะเดินไปหาพี่บ้างเลยเหรอ" อีกสามหนุ่มเดินตามมา
"พี่หัวล้านเหรอ น้อยใจไปได้ ช่วงนี้ยุ่งๆ ค่ะ พี่ไม่ยุ่งรึไง ที่คณะมีงาน เราสองคน ต้องไปช่วยที่ซุ้มอีกค่ะ" เฌอรีนรีบอธิบาย
"กลับดึกนะถ้าไปช่วยงานแฟร์ บอกคุณแม่ไว้รึยัง" เจเจรีบพูดเตือนน้อง
"บอกแล้วค่ะ"
“เฌอ เฌอ พี่เบลlineตาม" อบิเกลกระซิบบอก
"พี่ๆ เฌอไปก่อนนะคะไว้คุยกัน ไปค่ะพี่โอม" สามคนลุกขึ้นเดินออกไปแล้ว
วิคเตอร์มองตามหลัง คนตัวเล็ก
“พี่โอม ใครวะมึงรู้จักรึเปล่าวะเลโอ" เอเดนถาม
"ไม่คุ้นเลยวะ มึงอยากรู้ก็ไปถามมาเบลไง เดี๋ยวเขามาเอาป้ายจากมึงแหละ"
"อืม ใช่เดี๋ยวถาม"
“แล้วกินอะไรดี มึงไปซื้อดิเลโอกูรอนี่"
"ไอ้เวรเอเดนใช้กู"
"กูจองโต๊ะไว้ให้ไง"
"เออไอ้สัส"
"...."
มาเบลเดินมาที่คณะวิศวะ พร้อมกับรุ่นน้องผู้ชายอีกสองคน
"เดินมาดูทรงเป็นเจ๊ใหญ่มาก" เอเดนกระซิบเลโอ
“ที่จริงฉันแบกไปให้ก็ได้นะเบล"
"ไม่เป็นไรแค่ทำให้ก็ขอบคุณมากแล้วเอเดน"
"เปลี่ยนจากขอบคุณเป็นเลี้ยงเหล้าได้ไหมครับ"
"เลี้ยงข้าวไหมคะ"
"เออเลี้ยงข้าวก็ได้"
"มาเบลฉันมีเรื่องจะถามหน่อย"
"ถามว่า"
"คนที่ชื่อโอมเธอรู้จักไหม"
"โอมไหน"
"ฉันเห็นเดินกับเฌอรีน หลายครั้งแล้ว"
วิคเตอร์ตั้งใจรอฟังคำตอบจากมาเบล
“อ๋อ โอมรุ่นน้องปีสองพี่รหัสน้องเฌอเห็นสนิทกันนะ แต่ไม่รู้จีบน้องนายรึเปล่า อันนี้ไปถามเฌอเองนะเอเดน แต่เดี๋ยวนะ นายกับเจเจจะไม่ไปกระทืบเขาใช่ไหม"
"ไม่หรอกมาเบลฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก"
"ไม่หรอก นี่แปลว่าไม่แน่หรอกรึเปล่าฮะเอเดน"
มาเบลหันไปเห็น สองสาวคณะบริหารเดินมาพอดี "นั้นอบิเกลกับเฌอรีนมาพอดี" พี่มาเบลเรียกสองสาว
"เฌอรีน อบิเกล"
“โอ้โห ใส่ออกมาสวยเชียวพี่เลือกให้เองเลยนะชุดเหมาะกับสองคนมากๆ ขับผิวขาวสวยมาก"
วิคเตอร์เจเจมองสองสาวคณะบริหารอยู่เงียบๆ
“แต่งตัวอะไรกัน” เอเดนกอดอกมองสองสาว
"ชุดไทยไงนายไม่รู้จักชุดไทยรึไงเอเดน"
"ธีมงานปีนี้คืองานวัดรู้เรื่องอะไรบ้างไหมเนี่ยเอเดน"
"อ้าว! เหรอ แล้วมาเบลคนสวย ไม่แต่งด้วยละครับ"
"ถ้าแต่งแล้วจะไปเหมาขนมที่ซุ้มฉันไหมล่ะเอเดน"
“เอาดิวะเอเดนสู้ๆ” เลโอนึกสนุกส่งเสียงเชียร์เพื่อน
"มึงก็เชียร์ไม่สนเงินในบัญชีกูเลยนะไอ้เลโอ แต่สำหรับมาเบลแล้วพี่สู้ครับ ไปใส่ขุดไทยมาเดี๋ยวไปเหมาให้หมดเลย"
"ได้เลยเดี๋ยวไปใส่"
"รอดูอยู่นะครับมาเบลคนสวย"
"ได้อย่าลืมมาเหมาละเอเดน"
“ไปเด็กๆ เราไปรอคนมาเหมาขนมกัน" มาเบลเดินมาโอบเอวเฌอรีนกับอบิเกลแล้วเดินไปด้วยกัน
“เจเจกูเห็นนะ” เลโอแซว
"เห็นอะไรของมึงวะ"
"สายตามึงมันฟ้องไอ้เจ"
เงียบ ไม่มีคำตอบจากเจเจเหมือนเคย
"พวกนายไปไหมงานแฟร์?" เอเดนถามทุกคน
"ก็มึงเล่นทำใจหมา เฮ้ยใจป๋า อวดสาวไว้ขนาดนั้นพวกเราก็ต้องไปดิวะเอเดน" เลโอตอบยิ้มๆ
- Writer
