DORALIES’ POV
Nasasaktan ako dahil totoo lahat ng mga narinig ko kay Diego na manloloko ako. Nagi–guilty ako dahil alam kong minahal niya talaga ako at walang bahid ‘yon ng panloloko dahil purong pagmamahal ang inalay niya sa akin at ramdam na ramdam ko ‘yon.
“Kung ba’t kasi nabunyag pa ang totoo! Pero, hindi siguro mabubunyag ang sekreto namin ni Don Gabri kung hindi kami nakita ni Diego na magkasama kami ni Roger kanina. Shete! Hindi kasi ako nag–iisip!” sigaw ng isipan ko.
Ang sakit talaga! Sobrang sakit! Pero, wala nang mas sasakit dahil kinagat ng langgam ang pukingking ko at ngayon pa sumabay ang putík na ito sa pagsesenti ko.
Saglit kong hinubad ang pánty ko. At kinutuhan ko ang vol vol ko upang hanapin ang langgam dahil naglalakbay pa yata ito sa disyerto kong batak na batak
