มะนาว…
ช่วงบ่ายของวันนี้อากาศกลับมาร้อนอีกครั้งทั้งที่เป็นฤดูหนาว ในเมืองใหญ่ที่ฉันอาศัยอยู่น้อยครั้งนักที่จะมีโอกาสได้หยิบชุดกันหนาวแฟชั่นสวย ๆ ขึ้นมาสวมใส่
“เมื่อไหร่แม่จะกลับมานะ อยากไปช่วยงานที่บริษัทจะแย่แล้ว แต่ถ้าเข้าไปเองก็คงรู้สึกแปลก ๆ” ฉันพึมพำคนเดียวขณะเดินเข้ามาในห้องน้ำ กว่าแม่จะกลับจากต่างประเทศก็เดือนนึง และฉันต้องอยู่บ้านหลังนี้กับผีไปเป็นเดือนเลย
วูบ ~
“ว๊าย! ตกใจหมด!” ยังไม่ทันที่จะได้ก้าวขาลงอ่างอาบน้ำ ร่างใหญ่คุ้นตาก็ปรากฏกายขึ้นต่อหน้าฉัน “นายเลิกนายตัวแว๊บไปแว๊บมาสักทีได้ไหม ทำแบบนี้ฉันตกใจนะ” ฉันตวัดสายตาไม่พอใจใส่คนตรงหน้าก่อนจะเดินเลี่ยงออกมาทว่ามือใหญ่ก็รั้งแขนฉันเอาไว้เสียก่อน “มีอะไรอีก”
“อาบน้ำปล่อยจังเลยนะ ไม่กลัวไอ้สมชายเข้ามาเห็นอีกรึไง” ดวงตาคมกริบจ้องมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของฉันอย่างไม่พอใจก่อนจะปล่อยแขนฉันให้เป็นอิสระ
“ร้อนขนาดนี้อาบน้ำบ่อยแล้วผิด
