Kanina pa nakapag-end call ang mommy ni Dylan ngunit umaalingawngaw pa rin sa magkabilang tainga ko ang mga naging patutsada niya sa akin.
“Hindi kita matatanggap para sa anak ko!”
Napakasakit malaman na hindi pa man niya ako lubusang nakikilala ay hinusgahan na niya ang aking buong pagkatao.
Itinuturing niya akong isang mababang uri ng babae na dapat pandirihan. Masyado niya akong hinamak at minaliit.
Nanatili kaming tahimik ni Dylan pagkatapos ng insidenteng iyon. Tila nananantya kaming dalawa sa mga dapat naming ikilos at sa mga magiging reaksyon namin patungkol sa mga nasabi ng kanyang mommy.
Abala siya sa pagmamaneho habang ako naman ay pirming nakatanaw lang sa labas ng bintana ng kanyang sasakyan. Nakatutok lang ang mga mata ko sa mga nadadaanan naming mga establisyemento. Guma
