ตอนที่ 2
1369 Words
ใหญ่และมีหนวดมีเคราเหมือนนายหัวเผ่าพงษ์คนนี้ไม่มีผิดเพี้ยน
“ยัยเด็กกะโปโลแก่แดด”
นายหัวลืมตาขึ้นมาต่อว่า เมื่อได้ยินที่มิญญาพูด
“ก็มิ้นพูดจริงนี่นา”
สาวน้อยเม้มปากสู้สายตา มองหน้าหล่อเหลา ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องรู้สึกน้อยใจทุกครั้งที่โดนนายหัวว่าหล่อนเป็นเด็กกะโปโล
เผ่าพงษ์ยังคงนอนหลับตา ปล่อยให้มิญญาเช็ดตัวต่อไปโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ว่าเขาแอบเร่งเวลาให้การเช็ดตัวบ้าๆ ที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้เสร็จๆ ไปเสียที เพราะว่ามันยิ่งทำให้เขารู้สึกร้อนวูบวาบในอารมณ์... อยากร่วมรัก
ความชิดใกล้ที่เป็นอยู่ในตอนนี้ยิ่งทำให้อาการ ‘ไฮเปอร์เซ็กชวลลิตี้’ ของเขากำเริบหนัก ความรู้สึกอยากร่วมรักกำลังก่อตัวขึ้นเงียบๆ... อันตรายนักถ้าสาวน้อยไม่ยอมออกไปจากห้องนอนของเขา
“พอแล้ว... มิ้น หยุด... ออกไป”
เผ่าพงษ์ตัดสินใจ ‘หยุด’ ทุกอย่างโดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ก่อนที่อะไรๆ จะเกินเลยไปกว่านี้
“อ้าว... ทำไมคะ... ”
สาวน้อยผู้ไม่รู้ตัวว่ากำลังจะตกเป็นเหยื่อราคะถามด้วยความสงสัย วันนี้อารมณ์ของนายหัวผีเข้าผีออก ขึ้นๆ ลงๆ จนตามไม่ทัน
“ไม่ต้องถาม”
นายหัวเบือนสายตาออกไปจากเรือนร่างเย้ายวนของเด็กดื้อ กลืนน้ำลายฝืดๆ ลงคอด้วยความลืมตัว
“ถ้าไม่ตอบ... งั้นมิ้นไม่ไป... ”
สาวน้อยส่ายหน้า ทำเสียงยียวน
“เธออยากลองดีกับฉันใช่ไหม”
ท่าทางขึงขัง สองมือใหญ่ของนายหัวรวบต้นแขนอ้อนแอ้นแล้วดันให้ห่างออกจากร่างกำยำของเขา
และในจังหวะที่มิญญาขยับห่างออกมาด้วยความรู้สึกโกรธและน้อยใจที่นายหัวแสดงท่าทีราวกับรังเกียจหล่อน สายลมก็พัดโชยเข้ามาจากช่องหน้าต่างหัวเตียงพอดี ปะทะเข้ากับเรือนร่างเอิบอิ่มเย้ายวนของสาวน้อย ชุดนอนเนื้อผ้าซาตินสีชมพูลายคิตตี้แคทพลิ้วบางแนบเน้นเข้ากับสรีระสาวจนมองเห็นทรวงอกอวบใหญ่และสะโพกกลมกลึงตึงเต็มทั้งบนและล่างชัดเจนสะดุดตา เพราะว่าหล่อนโนบรา
‘โอ้ว’
นายหัวอุทานในใจ ยกมือขึ้นปิดตาแล้วเบือนหน้าออกมาจากเรือนร่างเอิบอิ่มที่มีส่วนโค้งเว้าเป็นแรงกระตุ้นเร้า ก่อนที่เลือดกำดำของเขาจะทะลักออกมาเสียก่อน เพราะว่าเรือนร่างของสาวน้อยที่อยู่ในสภาพโนบรา ช่างดูเย้ายวนจนเขาอยากแปลงร่างเป็นเสือร้าย ลงมือขย้ำพรหมจารีของเหยื่อสาวให้รู้แล้วรู้รอด
“ออกไป... ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย”
นายหัวตวาด เสียงเข้มขึ้นจนน่ากลัว ไล่หล่อนและพยายามขับไล่ซาตานร้ายกระหายสวาทที่สิงอยู่ในร่างของตัวเอง ซาตานกระหายเซ็กส์ที่กำลังจะเผยตัวตนด้านมืดออกมาได้ทุกเมื่อ
“ไม่ไปค่ะ... ”
สาวน้อยเชิดหน้า ท่าทางเหมือนอยากลองดี จมูกโด่งเชิดบ่งบอกถึงความดื้อรั้นอยากเอาชนะ และมันทำให้นายหัวสุดจะกลั้นอารมณ์ มิญญาหารู้ไม่ว่าหล่อนกำลังจะเจอกับอะไร
“ไม่ไปใช่ไหม...”
นายหัวจ้องใบหน้าสาวน้อยตาเขม็ง หล่อนหลบสายตาวูบ แต่ยังปากดี
“ค่ะ... ไม่ไป”
มิญญาส่ายหน้าท้าทาย นึกสนุก... อยากรู้ว่าเขาจะทำอะไร
“ได้... งั้นฉันจัดหนักเลยละกัน... ”
สิ้นเสียงของนายหัวจอมหื่น สาวน้อยก็มีอันต้องอุทานลั่นด้วยความตกใจ เพราะว่าสติของเผ่าพงษ์ได้ขาดสะบั้นลงแล้ว ข้อมือของหล่อนโดนรั้งพร้อมกับฉุดร่างเข้ามารวบกอดเอาไว้ในอ้อมแขน
“ว้าย... นาย... นายจะทำอะไร”
เสียงของสาวน้อยสั่นพร่า แววตาหวาดกลัว เมื่อนายหัวอุ้มร่างเอิบอิ่มมาวางลงบนโซฟากลางห้อง
“จะทำอย่างที่ผู้ชายกับผู้หญิงทำกัน”
เผ่าพงษ์กระตุกยิ้ม เขาไม่เหลือความยับยั้งชั่งใจใดๆ อีกแล้ว ยังไงวันนี้ต้องได้ขยี้สวาทมิญญา
“ปล่อยนะ… นาย... นายอย่าทำบ้าๆ”
คนตัวเล็กพยายามสะบัด แววตาหวาดกลัว ต่างจากดวงตาของนายหัวที่ลุกวาวพร้อมกับจัดการกดแผ่นหลังของหล่อนให้คว่ำหน้าแนบลำตัวกับพนักโซฟา
“นาย... อย่า”
มิญญานิ่งไปชั่วขณะ เหมือนจะวัดใจกัน ครั้นแล้วนายหัวก็ทำในสิ่งที่หล่อนไม่คาดคิด มืออีกข้างเลิกชายชุดนอนรุ่ยร่ายของหล่อนขึ้นไปกองเอาไว้เหนือสะโพกอวบขาวเย้ายวน
“โห... สะโพกสวยเหลือเกินหนูจ๋า... ตูดขาวเนียนสุดๆ... อ่า”
เผ่าพงษ์บรรยายภาพตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น เป็นครั้งแรกที่เขามีโอกาสได้เห็นเนื้อหนังมังสาที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ร่มผ้าของหล่อน
“อย่า... หยุดเถอะนาย”
สาวน้อยพยายามดิ้นหนีมือใหญ่ที่กดแผ่นหลังของหล่อนให้ลำตัวแนบเอาไว้กับพนักโซฟา
“ขอฉันดูชัดๆ... ว่าหนูเป็นสาวแล้วหรือยัง”
จากนั้นนายหัวก็เอามือตบที่ต้นขาด้านในของมิญญา เพื่อให้มันแยกออกจากกัน ด้วยอยากเห็นเต่าน้อยว่าโตเต็มที่พร้อมจะใช้งานได้แล้วหรือยัง
“อ๊อย... ”
คนโดนจู่โจมแบบถึงเนื้อถึงตัวสะดุ้ง มือสากระคายลูบล้วงผ่านง่ามขาเข้ามาถึงหน้าท้อง ส่องผลให้ร่องสวาทเป็นกลีบอูมของหล่อนเสียดสีเข้ากับท่อนแขนของเขาอย่างจัง
“นาย... อย่า”
นายหัวขยับแขน หงายฝ่ามือตะล่อมบีบพูเนื้ออวบอูมเต็มมือ
“โห... ใหญ่กว่าที่คิดเอาไว้อีก”
ร่องสวาทอูมแน่นเหมือนส้มโอสองกลีบประกบกัน ปลิ้นออกมาจากง่ามขาทางด้านหลัง แลเห็นเส้นไหมสีดำระยับ โอบล้อมพูงาม
“ว้าว... ”
มืออีกข้างของนายหัวหื่นรีบกระชากสายชุดนอนเส้นบางๆ ที่เกี่ยวไหล่กลมกลึงสองข้างเอาไว้ให้ลงมากองรวมกันอยู่ที่เอว
“ผิวสวยเหลือเกินหนูจ๋า... ทั้งเนียนทั้งขาว”
นายหัวตะลึงกับความสาวสะพรั่งของมิญญา รีบก้มหน้าลงมาจูบไซ้แผ่นหลังเปล่าเปลือยจากทางด้านหลัง หนวดเคราแข็งที่ปักทิ่มเนื้ออ่อนๆ ทำเอาคนตัวเล็กร้องครางด้วยความซ่านเสียวลืมตัว ไหล่สองข้างบิดส่ายไปมาคล้ายดิ้นรนจะหนี แต่ยากเหลือเกินที่จะพาตัวเองออกมาจากร่างหนา ประกบกายแนบอยู่ทางด้านหลัง
คนหื่นยังไม่หยุดแค่นั้น มือใหญ่ทาบลงบนมือเล็กของหล่อนที่เกาะพนักโซฟาเอาไว้แน่น แผ่นหลังแอ่นระแน้เมื่อนายหัวก้มลงจูบไซ้แผ่นหลังนวลเนียน
“อูย... นาย”
สาวน้อยสยิว นายหัวค่อยๆ ลากไล้ความสากระคายของตอเคราครูดทิ่มไปตามผิวเนื้อนิ่มอ่อนอย่างจงใจปลุกเร้าอารมณ์สยิวของคนตัวเล็ก
“อื้อ… อย่า... อย่าทำบ้าๆ นะนาย”
มิญญาร้องอู้อี้ พยายามจะดิ้นรนให้เป็นอิสระ หากเรี่ยวแรงจากลำตัวหนาที่กดทับลงมาก็หนักหน่วงเกินกว่าจะขยับกายหนี บั้นท้ายและต้นขารู้สึกได้ถึงแก่นกายอันร้อนผะผ่าวของนายหัว กำลังเสียดสีความใหญ่โตบดคลึงกับร่องก้นและต้นขาของหล่อนจากทางด้านหลัง
“โห... ร้อนแรงไม่เบานะสาวน้อย โดนไซ้แค่นี้ถึงกับน้ำเดิน”
อุ้งมือที่ลูบไล้ร่องสวาทอูมแน่นเต็มมือ สัมผัสได้กับความชุ่มชื้น ร่องสวาทของหล่อนเปียกลื่นไปด้วยหยาดน้ำหล่อลื่นไหลรินออกมา
“อ่า... หอมเหลือเกิน”
นายหัวยกมือที่ชุ่มไปด้วยน้ำคาวสวาทของสาวน้อยขึ้นมาสูดลง ไล้เลียด้วยปลายลิ้น กลิ่นแบบนี้แหละที่กระตุ้นอารมณ์ของเขาดีนัก เขาจดจำได้ดีว่ามันคือกลิ่นเดียวกันกับรอยเปียกชื้นที่เป้าแพนตี้ตัวน้อยของหล่อนที่เขาเคยแอบหยิบขึ้นมาสูดดมด้วยความอยากรู้ ในตอนที่มิญญาลืมเก็บชุดชั้นในออกไปจากห้องน้ำ
“นาย... ยะ... อย่าทำมิ้น หยุดนะนาย”
สัญชาตญาณสั่งให้มิญญาหนีบขาแน่น แต่ก็ยังพ่ายแพ้เรี่ยวแรงมหาศาลจากฝ่ามือของนายหัวที่บังคับให้มันแยกออกจากกันอีกครั้ง
- Writer
