Lara'dan
Adamın eli cebinde yüzüne yaydığı kazanmış bir edayla sırıtmasına bakıp kaldım.
Alparslan Karasu.. sonunda bu adamla karşı karşıya gelmiştim.
Adı var kendi yoktu. Sinirli bir şekilde gülüp kafamı iki yana salladım.
"Ben, senin olmadığına inanmıştım. Adın vardı ama gerisi yoktu." dedim.
"Size benimle uğraşmayın dedim. Size bir sürü fırsat verdim. Ama siz, halâ köstebek gibi deşmeye devam ettiniz. O, Suat'ta bana ait biri var. Onu bana verecek."
Biri dediği kişi sanırım Mavi olmalıydı. Ben, adama sinirle bakarken arkadan gelen sesle Tuncay'da uyandı.
"Suat, sana günahını bile vermez b*k herif...!"
Alparslan denilen adam bana bakmayı bırakıp Tuncay'dan gelen sesle ortamızdan çekildi. Tuncay'ın gözleri direk bende ve bedenimde gezdi. Bak desem bakmazdı. Tabii şimdi bana b
