"Keia!" para akong naitulos sa kinatatayuan, saka marahang nilingon ang babaeng tumawag sa akin. Ilang taon na ba ang lumipas? Pamilyar na pamilyar pa rin kasi ang boses ng taong iyon sa akin. Nang magtama ang aming mga tingin, luhaan na ito. Saka inilang hakbang ang distansya namin saka mahigpit akong niyakap. Agad kong iginala ang paningin ko, huminga nang malalim nang ma-realize na wala si Sugar o kahit sina Larry and Andres.
Bahagya ko s'yang itinulak upang makawala sa yakap nito. The show must begin, kahit pa biglang gumulo ang isipan ko dahil lang sa nakita ito.
"Sino ka?" takang ani ko rito. Salubong ang kilay na bahagyang ngumiwi.
"It's me, Mary. H-indi mo ba ako kilala or naaalala?" nanlulumong tanong nito sa akin.
"No, I don't know you. Bakit ka umiiyak?" takang ani ko n
