ตอนที่ ๗ พี่นะดื้อ
ลูกปลาชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนแตะคีย์การ์ดที่ประตูห้องพักของตนเอง ทั้งชั้นมีอยู่ด้วยกันสี่ห้อง ภายในหนึ่งห้องจะมีสองห้องนอนสองห้องน้ำและมีห้องครัวแยกไม่ใหญ่มากนัก และยังมีระเบียบเล็กๆ พอให้มีที่นั่งดื่มกาแฟในตอนเช้า
มาร์ชกวาดตามองสำรวจห้องพักของลูกปลา เขาพยักหน้าพอใจที่ภายในห้องถูกตกแต่งเอาไว้ด้วยสีขาวสลับสีเทา ไม่เหมือนห้องผู้หญิงที่ส่วนใหญ่มักชอบสีหวาน
“คืนนี้นายนอนที่โซฟา” เธอหันมาพูดคุยกับเขา แต่ไม่ทันที่จะได้หันหลังกลับเข้าห้องนอน ชายหนุ่มรอจังหวะรีบอุ้มเธอเดินเข้ามาในห้องนอนทันที “นายจะทำอะไร!” เธอทั้งดิ้นและใช้มือตีไปที่หน้าอกของเขา
แต่มาร์ชเป็นคนที่ตัวสูงใหญ่ ไม่เหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วๆ ไป อาจเพราะเขามีเชื้อสายคนยุโรปถึงได้มีรูปร่างสูงใหญ่ กว่าชายไทยโดยปกติและมันก็เป็นปัญหาที่ทำให้เธอไม่สามารถขัดขืนแรงของเขาได้
“เงียบหน่อยครับ” เขาพูดหน้าตาเฉย ก่อนทิ้งเธอลงบ
