THE SADIST 2 (BxB)

Chapter 5: Ezekiel

WARNING: The following scenes are not suitable for very young audiences. Read at your own risk.

"Sorry." Ilang beses kong sinabi iyon kay Jessie habang tinutulungan siyang punasan ang buhok niyang basang-basa. Naglalakad kasi kami sa garden kanina nang bigla na lang kaming buhusan ng nagyeyelong tubig ng ilang mga kalalakihan.

Napabuntong-hininga ako. Sino pa ba ang gagawa ng prank na iyon kundi si kuya? Pasalamat na lang siguro ako at hindi kumukulong tubig ang ibinuhos nila sa amin.

"I'm sorry, Jess. Nadadamay ka dahil sa akin." Malungkot ko siyang tinignan habang abala siya sa pagpiga sa basa niyang suot.

With chattering teeth, he answered.

"A-ano ka b--ba? We're friends, di ba? Syempre, d--damayan kita. Huu, anlamig!" Naaawang lumapit ako sa kanya. Umabot ako ng paper towel at tinulungan siyang punasan ang buhok at katawan niya not minding na basa rin ako tutal sanay naman  ako sa lamig.

"Pero kahit na. Sorry pa rin." Pinigil niya ang kamay ko na abala sa pagpupunas sa braso niya.

"Zeke, wag mo nang isipin yun. Kahit ano ang mangyari, dadamayan kita kasi..." natigilan siya sa pagsasalita. Waring nahihiya na siyang magpatuloy.

"Kasi...?" Nagsimulang bumilis ang t***k ng puso ko. The blush on his cheeks is telling me the obvious. But I wanted to hear him tell me.

He fidgeted. Lihim akong napangiti. Madaling maattract ang sinuman kay Jessie. Mabait siya, sweet, maaalahanin. He has protected me as much as he can from kuya's bullying these past three weeks. Kahit halatang kinakabahan o natatakot siya, he still held on me. Hindi niya ako iniwan kahit na nasasaktan na rin siya sa mga pranks ni kuya. Kahit binubully siya, hindi siya sumusuko. Andyan pa rin siya, nagtatanggol, sumusuporta at nagproprotekta. And I admit, unti-unti na ring nahuhulog ang loob ko sa kanya. Siya ang nagsisilbi kong anghel sa impyernong kinaroroonan ko ngayon.

"Zeke..."

"Jess..."

And little by little, our faces touch. I felt the light brushing of his lips into mine. I opened my mouth for him and he accepted my silent invitation.

The kiss was blissful. It was sweet. It was breathtaking. It was pure, unadulturated.

Nang maghiwalay kami ay pareho kaming napangiti sa isa't isa. We looked into each other's eyes. And I know we saw in them the feelings that have started to bloom. And just like a magnet, unti-unti ulit na naglapit ang aming mga mukha hanggang sa muling naglapat ang aming mga labi. We shared another sweet kiss.

BLAG!

The door opened harshly and made a defeaning sound. Agad kaming naghiwalay ni Jessie at sabay na napatingin sa pinto. Tila ako ipinako sa kinatatayuan ko nang makita ko ang 7 Demons. At para akong sinilaban sa kinaroroonan ko nang magsalubong ang mga mata namin ni kuya. Kitang-kita ko ang pag-aapoy ng mga mata niya.

Halos hindi ako makagalaw nang mabibilis ang hakbang na lumapit siya sa akin. Gusto kong tumakbo palayo ngunit naninigas ang mga binti ko. Ni ang kamay ko ay hindi ko maiangat para sana pigilan ang pagbangga ng katawan niya sa katawan ko. Umangat ang katawan ko nang higitin niya ang kuwelyo ng uniform ko at pagkatapos nun ay tumama ang kamao niya sa panga ko.

"Wag!" Narinig ko ang pagsigaw ni Jessie nang lumagabog ang katawan ko sa malamig na sahig ng banyo.

"Zeke!" Jessie screamed my name. And then I felt it. Magkakasunod na sipa sa sikmura ang tumama sa akin. Malalakas ang mga yun. Halatang nanggigigil sa galit ang gumagawa.

Sa ilang pag-angat ng katawan ko ay nakita ko ang pagwawala ni Jessie. Hindi niya ako matulungan dahil pigil ng mga kasamahan ni kuya ang mga braso niya.

I screamed in pain nang mas lumakas pa ang tama ng mga sipa sa katawan ko.

"f**k you! f**k you! Mga putang-ina nyo! Mga putang-ina nyo! Itigil mo yan!" Jessie screamed over and over again. Samantalang ako ay hilong-hilo na sa sakit ng aking katawan. Ni hindi na maproseso ng utak ko kung bakit ako sinasaktan ni kuya.

Pagkatapos nun ay iniangat ni kuya ang nanghihina kong katawan. Itinaas niya ang mukha kong tigmak ng luha upang magkatinginan kami ng mata sa mata.

"You are really making me so f*****g angry, Zeke! Watch as I destroy your dear f*****g lover right in front of you!" Pinilit niya akong pinaluhod. Pumunta siya sa likuran ko at hinawakan ang mga braso ko mula roon. Nanlaki ang mga mata ko nang tumango si kuya sa mga kasama niya.

"No!" Napasigaw ako sa galit nang makita ko kung paano nila pagtulungang bugbugin si Jessie. Nagpumiglas ako mula kay Kuya pero lalo lang na humigpit ang pagpipigil niya sa katawan ko.

"Stop! Please! Stop hurting him! Tama na! Maawa kayo! Please!" Paulit-ulit kong sigaw. Kitang-kita ko ang mga suntok at sipa na sinalo ng katawan ni Jessie.

"You want them to stop, huh?" Nanunuyang ibinulong ni kuya sa tenga ko.

"Yes! Please! Tell them to stop! Make them stop please! I beg you!" Pagmamakaawa ko kay kuya. Umiiyak na ako. Awang-awa ako kay Jessie.

"Sige, I'll make them stop. Mapapatawad ko yung pagmumura niya sa amin. Pero ang hindi ko mapapatawad ay ang ginawa niya kani-kanina lang. May kaparusahan yung higit na masakit. At sisiguraduhin kong magmamarka yun sa buong pagkatao niya. " Muli niyang tuya. Nakita ko ang nakalugmok nang si Jessie, duguan.

"A-ako! Ako na lang ang parusahan mo! Please, don't hurt him anymore." Muli kong pagmamakaawa. Pero inilingan niya ako.

"Your own punishment awaits you, pet. For the meantime, just watch and learn from his mistake." Bumaling siya sa mga kaibigan at sa matigas na boses ay sinabing... "Do it."

Nanlaki ang mga mata ko nang hilahin ng isa sa mga kaibigan ni kuya pababa ang pantalon at panloob ni Jessie. The man bent Jessie's knees and pulled down his own pants and briefs.

"No!!!" I screamed in horror when I saw how the man harshly shoved his d**k inside Jessie's ass.

"Argh!!! Ahh! Ahh!!!" Jessie's screams of pain broke my heart in small tiny pieces leaving it bleeding profusely.

"Stop! Oh God! Stop it! Jessie! Jessie! Oh God! Damn it! Stop, please!" Jessie and I were both screaming in pain. Him from the rape and me from watching the abuse happening to him right in front of me.

I saw how every thrust brought pain to Jessie's weak and bloody body. Halos lumabas na ang mga ugat niya sa leeg sa sobrang sakit na nararamdaman. Ang bawat pagsigaw niya ay pumupunit sa dibdib ko, nagpapalamig sa dugo ko at nagpapanginig sa mga laman ko.

How could they do this to him? How could they do this to us?

"Jessie! Jess! Oh God! God!!!" Iyak ako nang iyak. Hindi na ako makahinga ng maayos dahil napakasakit na ng dibdib ko. Awang-awa ako sa nangyayari sa kanya. Napakalupit nila. Wala silang puso. Wala silang kaluluwa.

Pumikit ako ng mariin habang patuloy na umiiyak. Hindi ko na kayang panuorin ang paghihirap ni Jessie. Please, God, make it stop. Please, make them stop.

"Good work, Jayson." I heard kuya said. Naramdaman ko rin na binitawan niya na ako. Pero hindi ko maigalaw ang katawan ko. Tuluyan na akong nanghina mula sa pananakit ni kuya at sa nangyari kay Jessie.

My mind was already blacking out when I heard kuya's final words.

"Itapon nyo na yan."