ตอนที่ 5

2977 Words
“ป้าจะคอยดูนะหลานชาย ตอนนี้ป้าไปจองเครื่องเพชรได้หรือยังล่ะ” ลูเซียโนหัวเราะแม่กับป้าที่คุยกับเขาแต่ตาอยู่ที่เคาน์เตอร์ที่สั่งจองเครื่องประดับเพราะกลัวคนอื่นจองตัดหน้าไปซะก่อน “แม่กับป้าชอบชุดไหนครับเดี๋ยวผมจะบอกดาวิสให้ครับ” ชายหนุ่มบอกแม่และป้าของเขาเพราะจะได้ไม่รอนานทุกครั้งเขาก็จองปกติแต่ก็มีบ้างที่ใช้สิทธ์ความเป็นเพื่อนเมื่อแม่กับป้าต้องการ “ทำไมล่ะหลานหรือว่านัดสาวไว้หรือไง” ป้ามีอารู้ทันหลานชายจึงจ้องเขารอคำตอบ “โธ่ ป้าครับ ผมหนุ่มโสดนะครับไม่นัดสาวหรือป้าจะให้ผมนัดหนุ่มๆล่ะครับ” ชายหนุ่มตอบป้าของเขาอย่างขำเมื่อท่านค้อนหลานชายด้วยความหมั่นไส้ “ไปเถอะค่ะพี่มีอา เรามันแก่แล้วหนุ่มๆเขาไม่สนหรอกไปดูเครื่องเพชรกันดีกว่าเอาให้คนจ่ายเงินกระเป๋าฉีกเลยนะคะ” แม่บี๋ก็ค้อนลูกชายแล้วเดินควงคู่พี่สาวของสามีที่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ลูเซียโนมองตามหลังท่านทั้งสองแล้วยิ้มแม่กับป้าของเขานี่แท็กทีมกันเมื่อไหร่เขาต้องเตรียมตัวกระเป๋าแบนไว้รอเลยหากเป็นความสุขของพวกท่านเขาก็พร้อมทำให้ทุกอย่าง เมื่อส่งแม่บี๋กับป้ามีอาขึ้นรถกลับบ้านแล้วลูเซียโนก็เดินกลับเข้าไปในงานเพื่อคุยกับดาวิเต้ก่อนที่จะไปต่อกับนางแบบสาวที่ฟรังโก้พาไปรอที่รถแล้วเขาก็กลับออกมาพร้อมวาลิคแล้วขึ้นรถฟรังโก้ก็ขับออกไปทันที่และปิดกระจกกั้นให้เจ้านายอย่างรู้ใจเมื่อเห็นนางแบบสาวขยับไปเบียดลูเซียโนที่นั่งนิ่งปล่อยให้เธอลูบคลำ “มีมี่ดีใจที่ได้มาเดทกับคุณลูซค่ะ” นางแบบสาวไม่พูดเฉยๆเธอล้วงมือเข้าไปลูบไล้แผงอกหนั่นแน่นกล้ามเนื้อแข็งแรงของชายหนุ่มซุกหน้าลงซอกคอแกร่ง “ลองดูสิว่าเธอจะทำให้ฉันพอใจได้หรือเปล่า” ลูเซียโนบอกนางแบบสาวแล้วมองลงไปกลางร่างของตัวเองฝ่ายมีมี่ก็รู้งานเธอทรุดตัวคุกเข่าลงบนพรมพื้นรถแล้วปลดหัวเข็มขัดแกะกระดุมกางเกงรูดซิบออกรั้งกางเกงในสีขาวลงควักท่อนเนื้อลำยาวที่หลับอยู่ออกมาปลุกให้มันตื่น “อืม คุณลูซ” นางแบบสาวมองท่อนเนื้อนุ่มในมือแล้วเอียงหน้ามองเขาขณะที่ก้มลงลากลิ้นเลียรอบท่อนเนื้อลำยาวนิ่มที่กำลังแข็งตัวขึ้นเมื่อนางแบบสาวรูดมือลงไปสุดโคนแล้วอมหัวหยักทู่เข้าเต็มปากกว้างดูดอย่างแรงติดกันแล้วผ่อนแรงดูดลงช้าลง “อืมม์ ใช้ได้นี่ อ่า เร็วอีก..” ชายหนุ่มเกร็งตัวขึ้นเมื่อนางแบบสาวทำตามที่เขาต้องการเธอดูดแรงขึ้นเร็วขึ้นโยกปากเข้าลึกดูดดื่มอย่างเต็มที่สองมือกำรอบแกนกายแท่งใหญ่กำลังขยายพองเต็มปากเธออย่างพอใจกับความแข็งแกร่งในมือช่างสมกับที่ได้ยินมาจากเพื่อนนางแบบด้วยกันว่าลูเซียโนทั้งใหญ่ทั้งยาวและเอาได้อึดทนนานทำให้เธออยากรู้ว่าจะอึดจริงหรือเปล่า มีมี่เร่งจังหวะดูดดื่มเร็วขึ้นสองมือก็รูดแกนกายแท่งใหญ่โยกปากดูดดื่มรัวเร็วตามมือที่ส่งจังหวะให้เขาเด้งสะโพกขึ้นใส่ปากเธอเร็วตามแล้วเขาก็พ่นน้ำรักใส่เต็มปากเธอ “อื้มม อ่าส์” เขาคำรามในคออย่างพอใจที่มีมี่ทำรักให้เขาได้ปลดปล่อยความตึงเครียดแม้จะแค่เสี้ยวหนึ่งก็ยังดี “อึ้กก อึกๆ..”ครั้งสุดท้ายเขากระทุ้งเข้าปากเธอลึกถึงคอจนเธอสะอึกถอนปากออกแล้วไล้เลียจนหมดเกลี้ยง “เก็บก่อนคนสวยเดี๋ยวเธอได้มันแน่” ลูเซียโนบอกนางแบบสาวที่ยังลูบคลำแกนกายอวบของเขาอย่างพอใจมองมันตาเยิ้มแตะลิ้นลากเลียอีกครั้งก็เก็บเข้ากางเกงให้เขาเหมือนเดิมแล้วลุกมานั่งเบียดกับเขา “มีมี่แทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้วค่ะคุณลูซ” มือเธอยังป้วนเปี้ยนอยู่ที่เป้ากางเกงลูบคลำมันตลอดเวลาตอนนี้กลางร่างเธอฉ่ำแฉะพร้อมเต็มที่จนถึงเพนท์เฮ้าส์ทั้งสองก็ลงจากรถเดินเข้าลิฟต์ส่วนตัวของลูเซียโนขึ้นไปที่ห้องผ่อนคลายของเขาเพราะเพนท์เฮ้าส์ของเขาทุกที่จะมีห้องผ่อนคลายที่แยกออกมาจากห้องส่วนตัวของเขามีประตูเชื่อมหากันมีแต่เขาและลูกน้องเท่านั้นที่รู้ นางแบบสาวนัวเนียเขามากขึ้นเธอดึงเสื้อของเขาออกมาจากกางเกงแล้วล้วงเข้าไปในกางเกงปลุกท่อนเนื้อที่ร้อนผ่าวแข็งตัวอยู่ในกางเกงเพื่อให้เครื่องเขาร้อนจนเสียงลิฟต์ดังขึ้นเขาก็ดึงมือเธอออก “ใจเย็นสิคนสวย” ลูเซียโนกดระหัสเสร็จประตูก็เปิดออก “ไปเตรียมตัวรอผมนะอยากดื่มอะไรก็จัดการเลยนะ” เมื่อนางแบบสาวเดินเข้าห้องไปเขาก็เดินไปอีกประตูหนึ่งที่อยู่ถัดไปแล้ววางฝ่ามือบนแป้นสี่เหลี่ยมประตูเปิดออกเขาก็เดินเข้าไปในห้องส่วนตัวที่ไม่มีคู่ควงคนไหนได้เข้ามาในห้องนี้นอกจากแม่ น้องสาวและแม่บ้านจากคฤหาสน์มาดูแลทำความสะอาดให้ทุกสองวันแต่ถ้าเขาอยู่ก็จะมาทุกวัน ลูเซียโนเดินเข้าไปในห้องน้ำถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายจนเปลือยเปล่าก้มมองน้องชายของตัวเองอย่างภูมิใจกับความอลังการที่สาวๆติดใจแล้วเขาก็อาบน้ำเสร็จหยิบผ้าขนหนูมาพันเอวหนาไว้หลวมๆออกมาจากห้องน้ำเดินเลยไปห้องแต่งตัวที่มีประตูเล็กที่เปิดเข้าไปในห้องที่เขาเอาไว้มีความสุขกับสาวๆโดยเฉพาะ “คุณลูซมาแล้ว” นางแบบสาวมีมี่นอนตะแคงอยู่บนเตียงมีผ้าขนหนูผืนเล็กคลุมกลางตัวไว้อย่างหมิ่นแหม่มองลูเซียโนด้วยความต้องการอย่างเปิดเผย เขาเดินไปที่บาร์เล็กที่นางแบบสาวเปิดไวน์ไว้แล้วเทใส่แก้วยกขึ้นจิบเดินไปทรุดนั่งลงบนเตียงข้างมีมี่ที่นอนอยู่กลางเตียง “พร้อมหรือยังล่ะมีมี่” ลูเซียโนถามนางแบบสาวที่ลุกขึ้นจนผ้าขนหนูหลุดเปลือยทั้งตัวแต่ไม่ได้ทำให้เขาตื่นเต้นคู่ควงทุกคนก็ต้องเสริมเติมแต่งเพื่อให้ตัวเองดูดีเหมือนกันหมด มีมี่ลูบไล้หน้าอกหนั่นแน่นแล้วแกะปมผ้าขนหนูหลุดออกเลื้อยขึ้นไปนั่งคร่อมขาของเขาดันตัวลูซหงายหลังลงไปหยิบแก้วไวน์ของเขาที่เหลืออยู่มาหยดลงบนอกหน้าท้องลอนสวยและสะดือบุ๋มแล้ววางแก้วบนเล็กหัวเตียงก้มลงลากลิ้นเลียไวน์เลิศรสบนอกหนั่นแน่นไล่ต่ำลงไปถึงสะดือบุ๋มวนลิ้นหนารอบสะดือดันอกภูเขาไฟถูไถแกนกายแท่งใหญ่เมื่อเธอถอยตัวร่นต่ำลงถึงขนสีทองเป็นกองขยุยจากใต้สะดือจนถึงแกนกายแท่งใหญ่ที่ไข่แฝดประกบอยู่ “อื้มม มีมี่ผมรออยู่” ชายหนุ่มสานมือใต้ท้ายทอยมองนางแบบสาวที่วาดลีลาหวังให้เขาติดใจแต่ลีลาอย่างนี้เขาเจอมาบ่อยแล้วกับความช่ำชองของพวกเธอ “มีมี่จะทำให้คุณลูซมีความสุขจนลืมผู้หญิงทุกคนเลยค่ะ” มีมี่บอกอย่างหมั่นใจเธอคิดว่าเขาจะต้องติดใจลีลารักของเธออย่างแน่นอนเหมือนหนุ่มๆหลายคนที่เธอมีความสัมพันธ์ด้วย “จัดการมันสักทีสิ” เสียงของเขาเข้มขึ้นเมื่อนางแบบสาวพูดมากเกินไปแล้วเขาก็เริ่มจะรำคาญแล้ว “ค่ะคุณลูซ” มีมี่ก้มลงบีบหน้าอกคู่ใหญ่ห่อแกนกายแท่งใหญ่ของเขาแล้วรูดขึ้นลงช้าๆไล่จังหวะเร็วขึ้นเรื่อยจนหัวหยักมนทู่มีน้ำรักไหลซึมออกมาเธอก็เร่งจังหวะมือห่อรัวเร็วๆน้ำรักผุดออกมาด้วยความกระสันยิ่งเธอก้มเลียไปด้วยเขาก็ยิ่งเสียวหัวหยักทู่ครางในลำคอเกร็งสะโพกหนาเด้งแกนกายลำใหญ่เสียดสีร่องอกใหญ่รัวจังหวะเร็วถี่ๆจนน้ำแตกใส่ปากเธอ “โอ้ะ อ่าาส์..” มีมี่ปล่อยมือจากหน้าอกคู่ใหญ่ของเธอจับแกนกายลำใหญ่อมดูดจนแก้มตอบซดเสียงดังติดๆกันโยกหัวดูดดื่ม อย่างอร่อย ชายหนุ่มเด้งสะโพกรัวใส่ปากเธอไม่ยั้งเร่งจังหวะเข้าลึกจนมีมี่ถอยไม่ทันแกนกายลำใหญ่กระทุ้งลึกถึงคอหอยแล้วน้ำรักก็หลั่งไหลออกมมาเต็มปากเธอ “อ่าาาส์...” ร่างใหญ่หายใจแรงหน้าแดงก่ำยื่นถุงป้องกันให้มีมี่แกะสวมลงแกนกายแท่งใหญ่ที่ตั้งโด่แล้วเธอก็ไม่ยอมเสียเวลายกสะโพกขึ้นสูงจับแกนกายแท่งใหญ่ตั้งขึ้นกดร่องสวาทลงช้าๆถึงเธอจะผ่านผู้ชายมาหลายคนแต่เจอความอลังการของลูเซียโนเธอก็ทึ่งมาก มีมี่ยกตัวขึ้นลงจังหวะสั้นๆปล่อยสะโพกลงไปทีละนิดจนร่องสวาทมันไหลลื่นเธอรับเขาไว้ทั้งหมดจนจุก “อื้มม อ่าส์” “อ่ะ อ่า คุณลูซ” มีมี่ดันหน้าท้องแกร่งของเขาแล้วยกสะโพกขึ้นลงหลับตาแหงนหน้าขึ้นยกสะโพกกดกระหน่ำใส่แกนกายแท่งใหญ่อย่างเมามันยิ่งชายหนุ่มเด้งสวนขึ้นใส่ร่องสวาทของเธอมีมี่ก็ก็รัวสะโพกใส่ไม่ยั้งแม้ความใหญ่โตของเขามันจะคับแน่นเต็มร่องสวาทของเธอมีมี่ก็ไม่หวั่นทั้งโยกทั้งคลึงทั้งกดกระหน่ำร่องสวาทใส่แกนกายแท่งใหญ่ของเขาอย่างไม่ลืมหูลืมตาจนเธอเสร็จสมใจ "พั้บบๆๆ พับบๆๆ.." “อ่ะ อ่า อ้ายย์..” ลูเซียโนยกตัวมีมี่ออกจนเธอครางเสียงหลงด้วยเสียวร่องสวาทแล้วเขาก็ลงไปยืนข้างเตียงดึงข้อเท้าของมีมี่เข้ามาหาตัวถอดถุงป้องกันออกสวมอันใหม่ลงไปแล้วจับขาของมีมีมาเกี่ยวเอวหนาของเขาดันแกนกายลำใหญ่เข้าไปทีเดียวมิดลำ "พร๊ววดด..." “อ่ะ อ่าา คุณลูซ” เขากระทุ้งแกนกายแท่งใหญ่เข้าทีเดียวลึกสุดมีมี่แตกใส่เขาทันทีเขาไม่สนใจดึงแกนกายแท่งใหญ่เข้าออกเร็วๆส่งจังหวะกระแทกกระทั้นติดกันดั่งลั่น “พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ...” ร่างใหญ่ยืนจังก้ารัวสะโพกหนาใส่เต็มที่ไม่ออมแรงจนมีมี่สั่นคลอนไปทั้งตัวเธอกำหมอนไว้แน่นทุกครั้งที่เขากระแทกแกนกายเข้าออกมันถึงอกถึงใจเธอจริงๆเขาเกร็งสะโพกตอกอัดเข้าติดๆกันสี่ห้าครั้งอย่างรุนแรง "พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ.." “โอ้ะ อ่าาาส์..” “อ่า อ้ายยย์” มีมี่ร้องครางเสียงดังลั่นเมื่อเขาส่งเธอจนน้ำแตกเสร็จสมใจ ชายหนุ่มก็ถอนแกนกายแท่งใหญ่ออกจากร่องกลีบสาวแล้วถอดถุงป้องกันทิ้งลงขยะข้างเตียง แค่นี้แหละที่เขาต้องการเมื่อได้คลายเครียดแล้วแล้วเขาก็ไม่สนใจอีก “ลูซขา” มีมี่เรียกชายหนุ่มเหมือนสนิทกับเขาโดยที่เธอไม่รู้ว่าลูเซียโนนั้นปากร้ายพอๆกับใจร้าย “คุณลูซ ฉันไม่ใช่เพื่อนเธอ” เขาตวัดสายตามองนางแบบสาวที่หน้าเสียเมื่อเขาพูดจบ “เอ่อ มีมี่ขอโทษค่ะ” นางแบบสาวรีบขอโทษชายหนุ่มที่ทำให้เขาไม่พอใจ “หายเหนื่อยแล้วก็กดกริ่งเดี๋ยวคนของฉันจะไปส่ง” ลูเซียโน่พูดจบเขาก็เดินออกไปจากห้อง “คุณลูซ คุณลูซคะ..” นางแบบสาวเรียกตามหลังร่างใหญ่ที่พ้นประตูห้องไปอย่างไม่สนใจจะหันกลับมาเขาจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่หญิงสาวที่เขามีความสัมพันธ์ด้วยพยายามก้าวข้ามเส้นที่เขาขีดไว้อย่างชัดเจน “คุณลูซใจร้ายจริงๆ มีมี่จะคอยดูวันที่คุณลูซเสียใจ” ในเมื่อเขาไม่สนใจก็ไม่เป็นไรเธอก็หาที่หมายใหม่แค่นั้นเองในเมื่อเธอก็พอใจข้อตกลงมาตั้งแต่แรกแล้วเผื่อเขาเปลี่ยนใจ นางแบบสาวก็นอนพักจนหายเหนื่อยก็พาร่างอันอ่อนระโหยของเธอไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแล้วไปช้อปปิ้งดีกว่าในเมื่อได้จากเขามาไม่ใช่น้อย ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องของตัวเองอาบน้ำเสร็จก็เดินไปหยิบขวดวิสกี้พร้อมแก้วมานั่งดื่มที่เตียงและเปิดโทรศัพท์เช็คดูข่างสารทั่วไปก่อนจะมีสัญญาณโทรเข้าจึงกดรับสาย “ว่าไงนาต” ชายหนุ่มรับโทรศัพท์ของนาตาลีหรือนาตเพื่อนสาวที่โทรมาจากเมืองไทย “นาตไม่ได้โทรมาขัดจังหวะลูซใช่ไหม” เพื่อนสาวถามอย่างหยอกล้อเพราะเมืองไทยเพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าแต่ที่อิตาลีก็ตีสอง นาตาลีรู้ว่าเพื่อนยังไม่นอนจึงโทรมาถามเรื่องงานซะเลย “ไม่ได้ขัดแต่ถ้าโทรมาก่อนหน้านี้สักสิบนาทีนี่ขัดเต็มๆ” ลูเซียโนตอบกลับเพื่อนสาวกลั้วเสียงหัวเราะ “ให้มันน้อยหน่อยเถอะย่ะพ่อคุณ เดี๋ยวแม่บี๋จะจับนายแต่งงานหรอก” หญิงสาวรู้ว่าแม่ของเพื่อนอยากให้ลูกชายมีครอบครัวแต่ลูเซีโนไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษ ขนาดขนาดโปรไฟล์เธอเริ่ดหรูเขายังไม่สนใจเลยและโชคดีที่เธอไม่ได้ชอบเขามากถึงขั้นอยากครอบครองเป็นเจ้าของจึงเลือกที่จะเป็นเพื่อนกับลูเซียโน เฮนดริกและดาวิเต้หน้าหม้อของเซเซียล่าและมิตรภาพก็งอกเงยออกมาอย่างสวยงามความเป็นเพื่อนมันดีกว่าที่เธอจะเป็นของเล่นให้ลูเซียโนและเธอก็มีแฟนแล้วด้วย “แม่ฉันไม่ยุ่งหรอกนาต ว่าแต่เธอโทรมามีอะไรไหมหรือพี่หม่อมของเธอนอกใจล่ะ” ลูเซียโนแซวเพื่อนสาวที่มีแฟนแก่กว่าเกือบสิบปี “ไอ้บ้าลูซอย่ามาแช่งนาตนะ แค่จะถามว่านายจะมาเมืองไทยเมื่อไหร่ทางเจ้าของโรงแรมเขาโทรมาเลื่อนนัดให้เร็วขึ้นเพราะทางแบงค์เร่งรัดมาเขากลัวว่าจะโดนดอกเบี้ยเพิ่มน่ะนายจะว่ายังไง” หญิงสาวพูดเป็นงานเป็นการ “ไม่มีปัญหางั้นฉันจะให้ทีมกฎหมายไปดำเนินงานก่อนนะเสร็จงานที่นี่แล้วฉันจะตามไป” “ได้ๆ นาตจะได้บอกเขา คุณลุงแกน่าสงสารมากเลยนะโดนคนสนิทที่ไว้ใจโกงไปจนแทบหมดตัวเลยยังดีที่ยังเหลือบ้านให้แกอยู่น่ะ” นาตาลีเล่าให้เพื่อนหนุ่มฟังเพราะสงสารเธอจึงต้องโทรหาเพื่อนตอนดึกอย่างนี้ “งั้นอาทิตย์หน้าเจอกันนะนาต” “จ้า พ่อคาสโนว่าเชิญไปต่อกับสาวๆของนายเถอะย่ะ” ทั้งสองก็วางสายเมื่อคุยกันจบแล้ว ลูเซียโนก็โทรบอกวาลิคจัดรถไปส่งนางแบบสาวและจัดการอย่าให้มายุ่งกับเขาอีกจากนั้นเขาก็ไปอาบน้ำแล้วกลับมานอนบนเตียงอันแสนอบอุ่นของเขาแล้วหลับไปด้วยความอ่อนเพลียเมื่อได้ออกแรงเสียเหงื่อไปเยอะเหมือนกันกว่าจะเสร็จกิจกรรมในร่มของเขา ที่ไร่บงกช มัสหยานั่งดื่มกาแฟที่ชานเรือนมองหมอกหนาที่ปกคลุมบรเวณไร่จนขาวโพลนเพราะตอนนี้มันออกพรรษาแล้ว กำลังจะเข้าหน้าหนาวแต่ยังมีฝนตกปะปรายที่เรียกกันว่า ปลายฝนต้นหนาว “ไม่หนาวเหรอแม่หย๋า” เสียงแหบของแม่นายดังขึ้นด้านหลังของสาวสวยที่กำลังเพลิดเพลินกับบรรยากาศยามเช้าด้วยไอหมอกปกคลุมไปทั่วไร่และภูเขา “ไม่หนาวค่ะแม่นายอากาศกำลังดีเลยค่ะ” ร่างเล็กในชุดนอนตัวโคร่งเดินไปประคองแม่นายมานั่งเก้าอี้ประจำของท่านที่นั่งดื่มชาร้อนๆยามเช้าทุกวัน “อืม,เวลามันก็ไวเหมือนกันนี่ก็ใกล้ปีใหม่อีกแล้ว” แม่นายพูดเบาๆคิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาท่านชอบมานั่งดื่มชากับสามีทุกเช้าที่นี่ เป็นที่เดียวที่ท่านมีความรู้สึกว่าสามีไมได้ไปไหนยังอยู่ดูแลเป็นเพื่อนท่านอยู่เสมอ “วันนี้หย๋าจะเข้าเมืองเหรอลูก” แม่นายถามผู้จัดการไร่ของท่านที่มาบอกท่านว่าจะหยุดงานเพื่อจะไปซื้อของในเมืองกับสุปรียา “ใช่ค่ะแม่นาย ปรียามาชวนพอดีของใช้หมดด้วยค่ะ แม่นายจะเอาอะไรเพิ่มอีกมั้ยคะหย๋าจะได้ซื้อมาให้ค่ะ” หญิงสาวผู้รอบคอบได้บอกพี่แตงไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าให้จดของที่ใกล้จะหมดแล้วมาให้เธอจะได้ซื้อเข้ามาให้เลย “ไม่มีจ้ะ หย๋าไปเถอะขับรถก็ระวังด้วยนะลูก” หญิงชราบอกหลานสาวนอกใส้อย่างเป็นห่วงทุกครั้งที่เธอเดินทางไปไหนมาไหน “ขอบคุณค่ะแม่นาย งั้นหย๋าไปอาบน้ำเตรียมตัวรอปรียาก่อนนะคะ” มัสหยาบอกแม่นายเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัวรอเพื่อนรักที่นัดกันไว้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD