DAHIL SA SINABI NG ISANG LALAKING nakasuot ng itim ay bigla akong tumawa ng malakas. Tingin ba nila ay ganoon na lang nila ako na makukuha? Ngumisi muna ako sa kanila. Pagkatapos ay agad kong kinuha ang maliit na botelya at sabay bato sa kanila nang maalis ko ang takip.
Mayamaya pa’y mabilis na lumabas ang usok mula sa botelya. Agad naman akong umalis sa aking pwesto. Mabilis ko ring kinuha ang kutsilyo ko na punong-puno ng lason. Nakikita ko ang mga kalaban ko. Hindi nila alam kung saan sila pupunta dahil sa kapal ng usok.
Wala na akong sinayang na oras. At maliksi akong lumapit sa mga hayop kong kalaban at buong lakas ko silang pinagsasaksak. Wala silang kalaban sa aking kutsilyong may lason. Isa rin silang mga bampira kaya alam kong ramdam nila ang sakit sa mata ng usok. Hindi katul
