บทที่ 16 ปลายทางของความเจ็บปวด
“หาอะไรกินกันก่อนขึ้นห้องเถอะ” ญานินที่ดับเครื่องยนต์รถพูดขึ้น สายตาของเธอจ้องมองไปที่ปลายฝน ที่เอาแต่นั่งนิ่งมาตลอดทาง เธอก็พอเข้าใจได้ว่าอาการของเพื่อนในตอนนี้น่าเป็นห่วงอย่างบอกไม่ถูก
“ฉันไม่หิว แกจะกินอะไรตามสบายเลย เดี๋ยวไปนั่งเป็นเพื่อน” ปลายฝนลงจากรถ ก่อนเดินตามญานินเข้ามาที่โรงอาหารในมหาลัยฯ สายตาของเธอจ้องมองไปรอบด้าน เพียงเพราะต้องการดูให้แน่ใจ ว่าที่แห่งนี้จะไม่มีอาคิน
“ยัยรินกำลังมา อย่าลืมที่เราคุยกันเอาไว้เมื่อคืนนะ คุยกันดีๆ” การเน้นย้ำของญานินทำให้ปลายฝนนิ่งเงียบเช่นเดิม “ไม่ใช่ว่าฉันเข้าข้างยัยรินนะ แต่ฉันอยากให้ความเป็นเพื่อนของเราคงอยู่ ไม่อยากให้มาทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้ชาย”
“มันคงเป็นไปไม่ได้ นิน…” ปลายฝนเรียนชื่อของเพื่อนพร้อมกับจ้องมองตากลับญานิน “ฉันไม่อยากให้แกเลือกฝ่าย แต่ฉันจะตัดสินใจให้…ที่ไหนมีรินที่นั่นก็ไม่มีฉัน”
“หมายความว
