รักพี่เสียดายน้อง(ความลับของมีนา)

เฮียหนึ่งและหมอสอง

โลกโซเชียลแชร์ว่อนภาพตำรวจกำลังล้อมจับชายหนุ่มหน้าตาดีกับป้าสูงอายุที่ก่อคดีบุกรุก ลักพาตัว กักขังหน่วงเหนี่ยวและพรากผู้เยาว์ ซีึ่งถือเป็นข้อหาที่ร้ายแรงมาก

"อะไรว่ะเนี๊ย!!!! เฮียสามหรือน้องสาม เพลย์บอยหนุ่มน้องเล็กประจำบ้านสบถขึ้นทันทีขณะกำลังเลื่อนฟีดข่าวในมือถือดูคลิบไลฟ์สดที่มีภาพพี่ชายของตนเด่นหราอยู่ ชายหนุ่มรีบต่อสายหาพี่ชายคนรองทันทีแต่ไม่มีใครรับสาย เขาจึงจัดการต่อสายหาพี่ชายคนโตทันที

"ไงมึงร้อยวันพันปีไม่เคยโทรมา อย่าบอกนะไปทำผู้หญิงท้องถึงโทรมาหากูได้เนี๊ย!!!!"เสียงปลายสายของพี่ชายคนโตเอ่ยเล่นอย่างหยอกล้อ

"เห้อ!!!ระดับผมแล้วไม่มีพลาดเว้ยเฮีย"เพลบอยหนุ่มกล่าว

"แล้วมีไรว่ะถึงโทรมา?"

"นี้เฮียไม่ได้ดูข่าวในโซเชียลเลยหรอ ตอนนี้เฮียสองกำลังแย่แล้วโดนตำรวจล้อมจับว่ะ"เพลย์บอลยหนุ่มรีบรายงานถึงข่าวพี่ชายคนรองทันที

"อะไรนะไอ้สองเนี๊ยนะโดนตำรวจจับ เป็นไปไม่ได้ ใครมันบังอาจมาลองดีกับตระกูลเราว่ะ!!!!เฮียหนึ่งมาเฟียขาโหดโกรธจนเลือดขึ้นหน้าที่ได้ยินว่าน้องชายคนรองผู้ไม่เคยมีประวัติเสียหายซใสสะอาดไร้ราคียิ่งกว่าผ้าขาวถูกตำรวจล้อมจับ

"มันอยู่ สน.ไหน อีก20นาทีเจอกัน"มาเฟียหนุ่มเจ้าของคาสิโนเอ่ยก่อนจะต่อสายไปยังทนายประจำตระกูลทันที

สถานีตำรวจ

หมอหนุ่มและเจ๊อรถูกพาตัวมาสอบสวนที่โรงพัก เจ๊อรถูกประภาสสามีของสมรยึดโทรศัพท์เครื่องที่ใช้อัดคลิปและบทสนทนาที่สมรศรีและน้ำส้มทำร้ายมีนาไปทันที ทั้งคู่ถูกยัดข้อหาโดยไม่สอบสวน แต่ทันทีที่ตำรวจผู้ทำสำนวนค้นเจอบัตรประชาชนของชายหนุ่มเพื่อเอามาทำสำนวนกลับต้องกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ ตำรวจคนนั้นกำลังจะเอาบัตรประชาชนของชายหนุ่มไปให้ประภาสดูแต่ก้อพบว่าตอนนี้โรงพักกำลังคลาคล้ำไปด้วยชายใส่สูทชุดดำจำนวนมาก เมื่อ"เฮียหนึ่ง โชคสมบัติมหาไพศาลสกุล"ปรากฎตัวขึ้นตำรวจตามทางเดินต่างหลีกทางให้มาเฟียหนุ่มอย่างนอบน้อม

นางสมรศรีกับน้ำส้มเมื่อเห็นต่างทำตาโตลุกวาวกับความหล่อและดูรวยของเฮียหนึ่ง

"นั้นใครน่ะแม่หล่อจัง ดูท่าทางร๊วยรวย''น้ำส้มทำท่าระริ๊กระรี้ทันที

"นั้นมันเสี่ยเจ้าของคาสิโนนี้หว่า ตัวจริงหล่อกว่าในทีวีอีกนะเนี๊ย"นางสมรศรีตื้นเต้นอย่างเห็นได้ชัด นางรู้ว่าเฮียหนึ่งเป็นใครเพราะเคยเห็นตามข่าวในทีวีและหน้าหนังสือพิมอยู่บ่อยครั้ง หล่อนรีบจัดเสื้อผ้าหน้าผมของลูกสาวให้เข้าที่เมื่อเห็นว่ามาเฟียหนุ่มกำลังมองมาทางที่เธอและลูกนั้งอยู่ โดยข้างๆกันนั้นมีหมอสองนั้นหน้านิ่งอยู่เก้าอี้ข้างๆ

"ยิ้มหวานๆนะลูกเสี่ยเขากำลังมองมาทางเรา ถ้าโชคดีเสี่ยถูกใจเอ็งขึ้นมาเราสบายไปทั้งชาติเลยนะลูก"สมรกระซิบบอกลูกสาวของตนเบาๆแต่ก้อดังพอที่หมอสองจะได้ยิน เขาถึงกับแค่นหัวเราะออกมาและจงใจพูดให้สองแม่ลูกได้ยิน

"หึ!!!น่าสมเพช"ชายหนุ่มเอ่ย สองแม่ลูกหันขวับมองเขาพร้อมกันแต่ก้อต้องหันกลับไปปั้นหน้ายิ้มต่อเมื่อเห็นว่ามาเฟียหนุ่มกำลังเดินมาทางที่ตนอยู่

"เค้าเดินมาแล้วแม่ เค้ามาหาหนูแน่ๆเลย"น้ำส้มกระซิบกระซาบกับผู้เป็นแม่อย่างตื่นเต้น

"น้องรอง"มาเฟียหนุ่มเอ่ยทักน้องชายของตนทันที หมอสองนั้งทำหน้านิ่งนั้งไขว้ขาสบายๆอยู่บนเก้าอี้ข้อมือของหมอหนุ่มมีกุชแจมือล็อคอยู่ผู้เป็นพี่ชายเห็นแบบนั้นยิ่งเดือดขึ้นไปใหญ่ เค้าสูดลมหายใจเข้าลึกจนเต็มปอดเพื่อจะระงับอารมณ์ของตัวเอง สองแม่ลูกนิ่งอึ่งตะลึงงันทันทีที่ได้ยินมาเฟียหนุ่มเอ่ยเรียกคู่กรณีของตนว่า"น้องรอง"" นายตำรวจหลายนายต่างเดินเข้ามาหามาเฟียหนุ่มอย่างนอบน้อมรวมถึงสามีของสมรศรีด้วย

"เฮียหนึ่งให้เกียรติมาถึงโรงพักเล็กๆของเราไม่ทราบมีเรื่องอะไรให้รับใช้ครับ"นายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ถาม

"มาดูว่าใครมันแจ้งข้อหาน้องฉัน นายแพทย์สอง โชคสมบัติมหาไพศาลสกุลอยู่ที่นี้ใครเป็นคนแจ้งไอ้ข้อหาบุกรุกลักพาตัวพรากผู้เยาว์อะไรนั้น ใคร!!!!!"เสียงมาเฟียหนุ่มดังก้องกังวานอย่างทรงอำนาจ ขนาดตำรวจยังกลัวจนหัวห่ด

"เอ่อ คือ ผะ ผมเองครับ"ประภาสสามีสมรยกมืออยอมรับอย่างหวาดๆมาเฟียหนุ่มจ้องหน้าประภาสเขม็ง ประภาสหวาดกลัวกับสายตาที่มองมาจนต้องก้มหน้าไม่กล้าสบตา จากตำรวจที่ชอบทำตัวกร่างข่มเหงผู้อื่นตอนนี้กลัวจนตัวหดลงเหลือรีบเล็กนิดเดียว สมรศรีเองก้อเช่นกันหล่อนกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอเพราะรู้ตัวแล้วว่าเธอน่าจะเล่นผิดคน

"น้องฉันไปทำอะไรทำไมถึงต้องใส่กุชแจมือขนาดนี้ มันไปฆ่าใครตายหรือยังไง"

" ปะเปล่าครับๆ"ตำรวจที่ถือกุชแจอยู่รีบปลอล็อคกุชแจข้อมือของหมอสองออกทันที

"มันเกิดอะไรขึ้นน้องรอง"

"ผมบุกรุกบ้านเขาจริงๆนั้นแหละ แต่ผมไม่ได้ลักพาตัว ผมแค่สงสารเด็กที่โดนสองแม่ลูกนั้นทำทารุณ เลยพาเด็กไปโรงพยาบาลแต่สองคนนั้นไม่ยอมเลยแจ้งความผม"หมอหนุ่มเอ่ยพร้อมกับจ้องไปทางนางสมรที่ตอนนี้นั้งสั่นเป็นเจ้าเข้าไปแล้ว

"อ่ะ เอ่อ ขอโทษนะคะดิฉันคงจะเข้าใจผิด ขอโทษจริงๆนะคะดิฉันไม่ทราบว่าคุณคือเฮียสอง ขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่แจ้งความ ไม่อะไรทั้งนั้นแล้วค่ะ ขอถอนแจ้งความค่ะ"สมรศรีที่กลัวรีบกลับคำของตนทันทีหล่อนรู้ดีว่ายังไงหล่อนก็ไม่มีทางเอาชนะได้

"ง่ายไป ชื่อเสียงผมเสียหายก็เพราะคุณ ยังจะมีหน้ามาบอกว่าจบง่ายๆอีกหรอ ผมไม่จบแค่นี้ ผมขอแจ้งความคุณข้อหาทำร้ายร่างกาย ทารุณกรรมเด็ก ตอนนี้เด็กอยู่ที่โรงพยาบาลแล้วผลตรวจร่างกายออกมาเมื่อไหร่ผมจะเล่นงานคุณให้หนักเลย"หมอสองที่เคยนิ่งเงียบดูท่าทางจะโมโหมากเมื่อพูดถึงสิ่งที่สมรได้ทำต่อเด็กน้อยทั้งสองคน จนผู้เป็นพี่ชายต้องตบบ่าไว้ให้น้องของตนใจเย็นลง

"ใจเย็นน้องรอง จัดการเรื่องของนายให้จบก่อน เรื่องอื่นว่ากันทีหลัง" ทนายของตระกลูเป็นคนเจรจาจนสมรศรียอมถอนแจ้งความและออกมายอมรับผิดทุกอย่างต่อหน้านักข่าวเพื่อกอบกู้ชื่อเสียงของหมอสองและเพื่อรักษาชีวิตของตนและครอบครัวไว้ สมรศรีและน้ำส้มถูกข้อหาทำร้ายร่างกายเด็ก จำคุกสามปี ประภาสถูกสอบวินัยจนถูกข้อหาปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบถูกให้ออกจากราชการ ทั้งนี้นั้นล้วนมาจากอำนาจที่ล้นมือของเฮียหนึ่งล้วนๆ ใครก้อตามที่บังอาจมาแตะต้องคนของ ตระกลูโชคสมบัติมหาไพศาลสกุล มันจะจบไม่สวยสักคน

โรงพยาบาล

มีนา ทอล์ค

ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องสีขาวสะอาดของโรงพยาบาล ฉันรู้จากสิงหาและเจ๊อรว่ามีคนใจดีช่วยฉันและน้องออกมาจากขุมนรกของป้าสมรศรี ทั้งสามคนถูกจับดำเนินคดี มีตำรวจและเจ้าหน้าที่สำหรับเด็กเข้ามาสอบปากคำฉันและน้อง ฉันเฝ้ารอที่จะได้ขอบคุณผู้มีพระคุณคนนั้นที่ช่วยฉันแต่เขาก็ไม่เคยมาให้เห็น กระทั้งวันที่ฉันออกจากโรงพยาบาลจนกลับบ้านก้อยังไร้วี่แววเขา ตอนนี้ฉันหายดีแล้วและมาอยู่ในความดูแลของเจ๊อร ช่วยงานเจ๊ทุกอย่าง เจ๊อรไม่เอาเปรียบฉันเลย แถมจ่ายค่าจ้างให้ฉันอีกตั้งวันล่ะสามร้อยแน๊ะ

"พี่หมอ พี่หมอมาแล้ว"เสียงของสิงหาตะโกนโวกเหวกอยู่หน้าร้านจนดังมาถึงฉันที่ล้างจานอยู่หลังร้านได้ยิน ฉันรีบวางจานที่ล้างลงทันทีเพราะฉันจำไว้ว่าสิงหาเคยเล่าให้ฟังว่าคนที่ช่วยฉันไว้คือพี่หมอ วันนี้สินะฉันจะได้เจอผู้มีพระคุณของฉัน ฉันรีบวิ่งไปที่หน้าร้านทันที

"พี่หมอไปไหนมาครับผมคิดถึงพี่หมอครับ "สิงหาน้องชายฉันกำลังพูดอยู่กับผู้ชายหน้าตาดีรูปร่างสูงโปร่ง เขาสูงมากๆเลยล่ะ ใบหน้าเขายิ้มแย้มบ่งบอกว่าเป็นคนอารมณ์ดี

"พี่หมดพึ่งกลับจากไปดูงานต่างประเทศครับ คิดถึงสิงหาเหมือนกัน เป็นไงบ้างเราหายดีแล้วหล่อเชียวนะ"

"อิอิ สิงหาหล่อใช่มั๊ยครับพี่มีนาก็บอกว่าสิงหาหล่อ โอ๊ะนั้นไงพี่มีนามาแล้ว มานี้สิพี่มีนานี้พี่หมอที่เคยช่วยเราไว้"สิงหาที่มองมาเห็นฉันรีบกวักมือเรียกฉันทันที

"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหว้พี่หมอ เขารับไหว้และยิ้มตอบรอยยิ้มพี่หมอดูจริงใจและสดใสมากๆ

'สวัสดีจ๊ะมีนา หายดีแล้วหนิ จำแทบไม่ได้เลย"ฉันเอามือขึ้นลูบหน้าตัวเองทันที พี่หมอคงจะหมายถึงตอนที่เขาเจอฉันคราวนั้นฉันถูกซ้อมจนหน้าปวมตาปิดไม่มีเค้าโครงใบหน้านี้แน่ๆ

"มีนาหายดีแล้วค่ะหน้าเลยกลับมาเป็นปกติแล้ว ขอบคุณพี่หมอนะคะที่ช่วยมีนากับน้อง"

"ไม่เป็นไร เป็นใครก็ต้องช่วยแล้วนี้เจ๊อรไปไหนล่ะ?"

"วันนี้ขายดีเจ๊ขึ้นบ้านไปพักผ่อนแล้วค่ะ เดียวหนูไปตามให้นะคะ"

"ไม่เป็นไรฉันแวะเอาของฝากมาให้แปบบเดียว ต้องไปธุรต่อแล้ว ฝากหนูเอาให้เจ๊ด้วยนะ"พี่หมอยืนถุงมาให้ฉันสามถุง

"มีของหนูกับสิงหาด้วยนะ เอาล่ะพี่ไปก่อนนะครับสิงหาไว้ว่างๆพี่แวะมาใหม่นะ"

"ขอบคุณครับพี่หมอ แล้วมาหาผมกับพี่มีนาอีกนะครับ บ๊ายบายครับ"

.................................................................................................................................................................