The Truth Untold

TTU SIX

Chapter Six

Kiligin

Lumipas ang dalawang araw na sa kwarto lang ako, hindi ako lumalabas at kung kakain man ako ay sa aking silid lang. Itinuon ko ang pansin ko sa mga aklat na dala ko mula sa aming bahay. Sa tuwing papasok si Aiden sa aking kwarto ay nag kukunwari akong natutulog. Ayaw ko siyang makita o makausap man lang. Hindi ko padin malimutan ang pagsigaw niya sa akin. Alam kong hindi niya ako tinuturing na kaibigan pero wala naman akong kasalanan sa nangyari.

"Senyorita, mag lunch na daw po kayo sa kusina."

"Manang, pakidala nalang po dito ang pagkain ko."

"Ang bilin po ni Senyorito Aiden na bumaba kayo sa kusina upang kumain."

"Pakisabi kay Tita Cali na magpapadala ako ng pagkain dito."

"Wala po ang Senyora pati nadin sina Senyorito Cly at Senyorito Daxon."

"Kung ganon pakisabi sa Senyorito mo na hindi ako kakain."

Mas gusto ko ng magutom dito sa kwarto ko kaysa makasabay na kumain ang Aiden na yun.

"Bababa ka mag-isa sa kusina o bubuhatin kita pababa ng kusina."

Napatingin ako sa pintuan na bukas na ngayon at nakatayo si Aiden sa labas. Padabog ko binitawan ang aklat na hawak ko at tumayo na aking kinauupuan. Hindi ko siya hinintay at naglakad ako pababa ng kusina. Umupo ako sa kabisera ng lamesa at siya naman ay umupo sa kabilang kabisera. Magkaharap kami ngayon, hindi ko siya tinitignan.

"Are you mad at me?"

Napaangat ako ng tingin sa kanya pero hindi ko siya pinansin at tinuloy ko nag pagkain ko.

"I'm sorry for shouting at you."

"Okay lang kasalanan ko naman din diba?"

"No, it's not your fault."

"Pero kinampihan mo padin ang babaeng. so what's the point of saying na hindi ko kasalanan," ang sabi ko at tinuloy ko ang pagkain.

"Nabigla lang ako sa mga pangyayari, please forgive me."

Isa lang ang dahilan ko kung bakit ayaw ko siyang makita. Dahil kapag nakita ko siya na nag sosorry sa akin ay papatawarin ko siya agad agad. Hindi ko magawang magalit ng matagal sa kanya kahit na sinasabi ko na naiinis ako sa kanya. Nag angat ako ng tingin sa kanya at nakita ako mga mata niya na nagmamakaawa sa akin na patawarin ko siya.

"Stop!"

"What do you mean?"

"Do you think kaya ko magalit ng matagal?"

"I don't know. You hated me for years."

"I don't hate you."

"Kung hindi, bakit lagi kang naiinis sa akin. I always feel like you don't like me as much as you like Cly and Dax."

'Because I like you in a romantic way' gusto kong sabihin ito ngunit mas gusto ko na sarilinin ko nalamang ang aking nararamdaman.

"Because you are annoying and I always feel like you would always say bad things about me. You never said any good things about me."

This is the first time na magkakaroon kami ng ganitong usapan ni Aiden. Hindi talaga kami ng uusap ng matagal dahil lagi ko siyang hindi sinasagot. Like what said some months ago, I'm not that comfortable talking to him. Nakakagulat na magkakaroon kami ng conversation na ganito tapos 'galit' ako sakanya.

"I'm sorry baby, if you feel like that."

Naramdaman ko ang pamumula ng mga pisngi ko. Sa tuwing tatawagin niya ako na ganon parang may kung ano akong nararamdaman sa aking tiyan, hindi naman ako gutom o ano.

"Don't call me baby."

"why? you don't like it? what should I call you then? babe? or do you like love?"

"Aiden, I'm not your girlfriend. stop it."

I love him. Yun ang naiintindihan ko sa nararamdaman ko sa kanya. Simula palang ay may nararamdaman na ako ngunit ang pagkakaisip ko rito ay pagkatakot, kaya idinaan ko sa pagkainis ang nararamdaman ko sa kanya.

Hindi ko siyang hinintay na sumagot, umakyat na ako sa taas. Naligo ako at inayos ko ang aking sarili. Sapalagay ko ay kalilimutan ko nalang yung nangyari. Nag sorry nadin naman si Aiden. Sorry lang naman nag hinihintay ko mula sa kanya.

"Annia! Bati na kayo ni Aiden???" Nagulat ako kay Cly noong bigla itong magsalita pagkababa ko sa hagdan.

"Bakit mo naman nasabi iyan?"

"Wala lang, lumabas kana kasi ng iyong kuwarto kaya naisip ko na baka bati na kayo."

"Cly, Okay naman na kami ni Aiden. Nag pasorry na siya kaya okay na yun."

"Mabuti naman at okay na kayo. Nag-aalala si Tita na baka dahil sa nangyari ay hindi kana bibisita dito."

"Bumibisita ako dito dahil kay Tita, hindi naman para kay Aiden ang pag bisita ko dito."

Hindi ko alam na mapapadali ang pag stay ko dito sa mansyon. Ilang araw lang ang lumipas ay dumating na sina mommy, kaya umuwi na ako sa amin. Masaya naman ako na dumating na sina mommy. Hindi ko makayanin ang mga titig sa akin ni Aiden sa mansyon.Hindi na kami nag usap ulit after noong pag-uusap namin sa kusina. My feelings for him are wrong, hindi ko dapat maramdaman ang ganito. He would never like me.

"Annia, Mayroon free space sa plantation natin. May gusto kabang bulaklak?"

"Mommy, Can we plang Smeraldo flowers? I think it's a very beautiful flower."

"Smeraldo?? Ngayon ko lang narinig ang bulaklak na yan, Pero I will ask our seeds supplier if mayroon silang ganoon na seeds," sabi ni mommy sa akin at ngumiti siya.

"Thank you Mommy, I really like that flower."

"Anything for you Annia."

I smiled at her. My mother gave everything I want, I mean both of my parents gave whatever I want. They never said no to me, Siguro ito ang benefits ng pagiging only child. Masaya naman ako sa buhay ko, Pero hindi ko din maiwasang malungkot dahil wala akong kapatid. I really want to have a siblings.

"Miss Annia. Hinahanap po kayo ni Sir Aiden sa baba."

Pagkarinig ko palang ng pangalan niya ay tumibok kaagad ng mabilis ang puso ko. Okay Annia, you need to calm down. Huwag papahalata kay Aiden na may nararamdaman ka sa kanya. Inayos ko ang sarili ko at dali dali ako bumaba.

"What are you doing here??"

"Yayain sana kitang mamasyal."

"Seryoso kaba?"

"Mukha ba akong nag jojoke?"

"Hindi naman, napaka unusual lang kasi na yayain mo ako para mamasyal."

Nag lakad ako palapit sa kanya, nag simula nama din siyang mag lakad palabas ng bahay namin. Sinundan ko siya sa labas, sumakay ako sa kotse niya at nag simula na siyang mag drive. Wala naman ganoon kadaming pasyalan dito sa lugar namin, kung mayroon ay napakalayo ng mga ito.

"Did you eat na? Gusto mo bang kumain muna?"

Para akong mababaliw sa boses niya, What happened to me.

"Ikaw, gutom kana ba?"

"Let's eat first bago tayo mamasyal, okay?"

Maaga pa naman kaya hindi ko alam kung saan kami pupunta nitong si Aiden.

"Okay, Saan nga pala tayo pupunta?"

"Manila," maikling sagot nito.

"What???? Hindi ako nakapag paalam kina mommy, akala ko dito lang tayo okaya sa bayan."

"It's okay, ipinagpaalam na kita sa kanila. They said na okay lang basta i-uuwi kita sainyo."

Mommy let me go? Ano kaya nakain ni Mommy at hinayaan niya akong sumama dito kay Aiden. Tinignan ko si Aiden habang nag da-drive siya. He look so cool while driving the car and it drives me crazy to see him this near.

"Stop staring baka kiligin ako."

Namula ang pisngi ko sa sinabi niya, Oh my God. Nahuli niya akong nakatingin sa kanya, shet. Paano ako umabot sa point na to ng buhay ko na namumula ako sa mga ganitong bagay. Eto ba epekto ng pag kakarealize ko ng nararamdaman ko sa kanya?

And what did he said? Kiligin siya kasi tinitignan ko siya? Oh God, para akong masisiran ng bait.

"You are cute, Annia. Matulog ka muna malayo layo pa tayo."

Sa tingin ba niya ay makakatulog ako matapos niyang sabihin iyon? para na akong mababaliw dito ang pula pula na ng pisngi ko. Ipinikit ko ang mga mata ko at sinubukan kong matulog.

Nagising ako noong makaramdam ako na parang may umaalog sa katawan ko. Iminulat ko ang mga mata ko at ang kaagad na sumalubong saakin ay ang mukha ni Aiden. Mukhang hindi na makaka kalma ang puso ko.

"Nandito na tayo, Let's have lunch. Medyo late na masakit na ba tiyan mo?" malumanay nitong sabi sa akin.

"Hindi pa naman. Anong oras na ba?"

"It's 2 pm. Tara nag pa-reserve na ako ng table natin," yaya nito sa akin at lumabas na siya ng kotse.

Bumababa na din ako habang inaayos ko ang aking buhok. Tumingin ako sa paligid, mukhang nasa manila na nga kami. Ang daming mga sasakyan na mukhang kung dadaretso kapa ng tingin ay makikita mo na ang traffic.Pumasok na kami sa mall, sa mall pala yung restaurant. Pag pasok namin sa loob ay nakita ko na pinag titinginan ng iilang mga babae si Aiden. Hindi ko naman din sila masisi dahil narin sa itsura ni Aiden ay hindi maaring hindi ito maka kuha ng attention. He's also wearing a white long sleeve na nakatupi hanggang braso nito and a black slacks. I really like it when he wears something like this. Hindi ko siya pag-iisapan na isang Senior high school student siya.

Pag dating namin sa restaurant ay nakita ko ang mga tao na nasa loob. Mukhang underdress ako. Lahat ng mga nasa loob ay napaka ganda ng suot. Hindi ako nainform na sa Manila kami pupunta kaya ang suot ko ay White puff sleeve above the knee dress at cream strappy sandals lang. Hindi ko din naayos man lang nag buhok ko, nakalugay ang mahaba kong buhok na mukhang ang gulo gulo na.

"Table for two, Reserved under the name of Aiden Adriatico," sabi ni Aiden sa isang waiter pag kapasok namin sa loob ng restaurant.

"This way Sir and Ma'am."

Sinundan namin ang waiter papunta sa table namin. It lead us on table near the glass wall. Kita mo ang mga tao na dumadaan. I think gusto ko yung puwesto ng table namin.

"Nakapag-oder na ako noong nag reserve ako dito. I hope you don't mind."

"Hindi naman, Kakainin ko naman kahit na anong i-serve nila. And I think alam mo naman nag gusto ko kainin." Ngumit ako sa kanya.

"Stop smiling like that."

"Why?" nag tatakang tanong ko sa kanya.

"Wala basta. Saan mo gusto mag punta after kumain?"

"Wala akong maisip na gawin e, What would you suggest?"

"We can do shopping if you want. I know you like shopping."

"Okay, let's do shopping after."

Dumating na ang inorder ni Aiden para sa amin. He ordered steak for him and Carbonara for me with Apple Juice. He really know what I like. Nag simula na kaming kumain ni Aiden, tahimik lang kaming dalawa habang kumakain.

If Aiden and me are close since the beginning siguro hindi kami ganito katahimik habang kumakain. Siguro ay pag-uusapan namin ang maraming bagay bagay. I really hope na maging close kami to joke around like the others.

"What are you thinking?" tanong ni Aiden sa akin, natulala ata ako habag umiinom ng juice.

"Naisip ko lang what if since noon close tayo like Dax, Maybe we would laugh while eating," I said to him.

"Do you want us to be close?" tanong niya sa akin at tumingin siya sa mga mata ko.

"I us to be close, I want you to my friend."

"I don't want you to be just my friend Annia."

Muntik na ako mabulunan sa sinabi ni Aiden, ano ang ibig sabihin niya?

"Oh so you want us to be best friends?"

"You know what Annia, kumain kana lang."

Kahit na naguguluhan padin ako sa sinabi niya ay tinuloy ko padin ang pagkain ko. Pagkatapos naming kumain ay, nagbayad na siya. Gusto kong makihati sa kanya sa bill ngunit ayaw niya. Unfair!

"Let's go Annia, Stop pouting. Next time ikaw mag babayad ng kakainin natin."

So may next time pa? I like this already. I think magiging close talaga kami nitong si Aiden. Cly said na hindi naman talaga seryoso si Aiden, he said that Aiden use to laugh a lot and he is the more funny one out of them. I really want to know the other side of Aiden. I bet it would be fun seeing the not so serious Aiden.

"Okay, let's go shopping."

Nag punta kami sa mga stores at namimili ako ng mga bagong damit na susuotin ko kahit na napakadami kong damit sa bahay.

"What do you think about this?"

Suot ko ngayon ang isang nude color na above the knee dress.

"I think mas bagay sayo ito." Inabot niya sa akin ang isang black laced na dress. I like it.

Nagsukat pa ako ng mga damit na inaabot niya sa akin. And lahat ng napipili niya ay bumabagay sa akin. I never thought na magaling palang mamili ng damit pang babae itong si Aiden.

~~