໒꒱ ฉากนี้สวยงามและเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ นิ่ง ลึก และจริงใจ ไม่ต้องใช้คำหวือหวา แต่สื่อถึง “การคืนดีกันแบบผู้ใหญ่” ได้อย่างแท้จริง
ꕤ จุดเปลี่ยน – ความจริงที่พูดออกมาในที่สุด
ᚙ ซีลอนลุกขึ้นเดินเข้ามาใกล้เอริน แต่ยังคงเว้นระยะห่าง เขาไม่ได้แตะต้องเธอ เขาเพียงสบตาเธอตรงๆ เป็นครั้งแรกในหลายสัปดาห์
“ฉันกลัว…เอริน
ᚙ กลัวว่าถ้าฉันพูดอะไรผิด เธอจะเดินออกไป
ᚙ กลัวว่าถ้าฉันพูดว่าฉันเจ็บ เธอจะบอกว่าเธอเหนื่อยกว่า
ᚙ กลัวว่าความรักของฉันจะเป็นภาระ ไม่ใช่ที่พักให้เธออีกต่อไป”
ᚙ เธอนิ่ง หัวใจเต้นช้าอย่างเจ็บแปลบ น้ำตาไหลลงเงียบๆ ข้างแก้มแต่ในขณะเดียวกัน เธอก้าวเข้าไปกอดเขาเอง
“ไม่เคยเลย เธอคือบ้านของฉัน แค่บางที บ้านหลังนี้เงียบเกินไป จนฉันไม่แน่ใจว่ามันยังอยู่หรือเปล่า”
⸻
ꕤ ค่ำคืนที่ไม่หวาน แต่เต็มไปด้วยความเข้าใจ
ᚙ เขากอดเธอแน่น แน่นกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
เหมือนกำลังปลดล็อกบางอย่างในใจที่อัดแน่น
