✦° “เผชิญหน้ากันระหว่างซีลอนและณเรศ” ผู้ชายสองคนที่ “ไม่เคยเป็นศัตรู” แต่ก็ไม่เคยอยู่ในพื้นที่เดียวกันได้โดยไม่เกิดแรงตึง หรือกดดัน
✦° นี่ไม่ใช่การทะเลาะ แต่คือการเปิดใจในแบบของคนที่ใช้เหตุผลกับความรู้สึกพร้อมกันคนละวิธี
▰ บทสนทนาที่ไม่มีคำหยาบ แต่เต็มไปด้วยแรงสั่นไหว
ꕤ ณ ศูนย์ฟื้นฟูชุมชนแห่งหนึ่ง ที่ทั้งโครงการต้องลงพื้นที่
✦° เอรินเดินทางไปพร้อมกับทีมงาน
✦° ซีลอนได้รับเชิญมาบรรยายเรื่อง “กฎหมายสิทธิมนุษยชนเชิงเปรียบเทียบ”
✦° ณเรศเป็นตัวแทนฝ่ายทุนที่ติดตามดูผลการใช้เงินสนับสนุนในพื้นที่จริง
✦° นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้ชายทั้งสอง “ต้องอยู่ในห้องประชุมเดียวกัน” โดยไม่มีใครเป็นคนนอกอีกต่อไป
✦° ระหว่างพักเบรก
✦° ซีลอนยืนจิบกาแฟคนเดียวตรงมุมระเบียงไม้
✦° ณเรศเดินมาหยุดข้างๆ เงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า..
“ผมดีใจนะ ที่ได้เห็นเธอกลับมาทำงานอย่างมั่นคงขึ้นอีกครั้ง”
✦
