⟢. พวกเขา “ผ่านวันธรรมดาไปด้วยกัน”เอริน และ ซีลอน เริ่ม “ลงมือทำสิ่งเล็กๆ ร่วมกัน”
⟢. เพื่อ “สร้างบางอย่างที่อยู่ได้นานกว่าอารมณ์ในแต่ละวัน”
⟢. สิ่งนั้นอาจไม่ใหญ่แต่ถ้า ตั้งใจทำด้วยกัน มันจะกลายเป็น หลักหมุดของความรักที่เติบโตอย่างเงียบๆ
⸻
“บางสิ่งที่เราสร้างไว้ด้วยกัน เพื่อไม่ลืมว่าเคยเดินมาไกลแค่ไหน”
⸻
ꕤ บ่ายวันเสาร์ที่ฝนไม่ตก อย่างที่พยากรณ์ไว้
⟢. เอรินยืนดูมุมโต๊ะไม้ข้างหน้าต่าง เธอแตะผ้าเช็ดฝุ่นเบาๆ แล้วพูดลอยๆ:
“เราควรมีสมุดบันทึกสักเล่มไหม? เขียนอะไรไว้เรื่อยๆ แค่เพื่อให้รู้ว่าเราผ่านอะไรกันมาบ้าง”
⟢. ซีลอนยิ้ม ไม่ได้ตอบทันที แต่เดินไปหยิบสมุดเล่มหนาปกผ้า ที่เขาเก็บไว้ในลิ้นชักมานาน
“ฉันเตรียมไว้ให้เธอเมื่อหลายเดือนก่อน..แต่ยังไม่รู้ว่าจะให้ในวันไหน”
⸻
ꕤ สมุดเล่มนั้น…
⟢. ไม่มีลวดลาย ไม่มีข้อความนำ แค่เป็นหน้ากระดาษเรียบๆ ที่พร้อมจะบันทึก “ทุกวันที่ธรรมดา แต่มีเราอยู่ในน
