-MİRAÇ-
Odadan çıkar çıkmaz elimi kalbime koydum ve ne kadar hızlı attığını fark ettim. Daha sonrada ateşimi kontrol etmek için alnımı yokladım. Sanki alev gibi yanıyordum. Hissettiğim şey, tuhaf ve bir o kadarda kötüydü. Olduğum yerde dururken sağıma soluma bakındım ve daha sonra derin nefesler almaya çalışarak sakinliğimi korumak istedim. Fakat bu saniyeler içinde, bir anda eğilip ceketimin yakasını koklarken buldum kendimi. Kokusu mu sinmişti? Çok fazla gerilmiştim. Sanki birisi her an kalbimin atışını duyacakmış gibi geliyordu. Daralmıştım, gömleğimin bir düğmesini açarken derince nefes aldım. Sanki aklım başımdan gitmiş gibiydi. Oysa sadece basit bir sarılmaydı...
Şaşkın ve sersem bir yüz ifadesiyle odama geçtiğimde hemen camı ve kapıyı açtım. Daha sonra hiç vakit kaybetmeden, bombo
