EP2 กี่วิ!
1978 Words
EP2 กี่วิ!
JaotubFC: จากสตอรี่ไอจีของพี่กายค่ะ TT พี่เจ้าทัพของเราอุ้มใครคงไม่ต้องเดานะคะ เห็นว่าพี่พีชเมามากแต่เหตุการณ์ก่อนหน้าเป็นอย่างไรแอดมินไม่ทราบ ผู้อยู่ในเหตุการณ์เม้นบอกด้วยนะคะว่าเหตุใดเขาถึงได้ไปอุ้มกันแบบนั้น
#ทัพพีช #เลิกกันก็เหมือนไม่เลิก #อยากโดนเจ้าทับ
(Photo รูปเจ้าทัพอุ้มลูกพีช / caption: เบาได้เบา)
xxx: แกล้งเมาปะ
xxx: เราอยู่ในเหตุการณ์ๆๆๆๆๆ เหมือนพี่ลูกพีชกอดกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่มั้งไม่แน่ใจ แล้วพี่ทัพก็เข้ามาลากออกไปเลย กร้าวใจมากเว่อร์ซีนพระเอกในนิยายตามหวงนางเอกโคตรๆ #ทัพพีช
xxx: เราเห็นๆ พี่ทัพก็คือเกือบต่อยผู้ชายคนนั้นแล้วนะ ขนาดนี้แล้วก็ดีกันเถอะค่ะพี่
Oneone: มึงๆๆๆ @Twotwo
Twotwo: เลิกกันแล้วยุ่งไรอีกอะ งง
JaotubFC: ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะทุกคน
xxx: อยากโดนเจ้าทับจริงๆ ค่ะ อยากได้คนนี้!!!
xxx: บนค่ะถ้าพี่เขาคืนดีกันเราแจกหนึ่งพันสุ่มจากคนกดไลค์เม้นนี้
xxx: แคปชันพี่กายคือไรคะพี่! เบาอะไรคะ!!!! แง้ ทางนี้คือคิดดีไม่ได้เลยนะ
.
.
11PM
Lookpeach's Part
"ทัพปล่อยพีชนะ! ปล่อยๆๆๆ"
ฉันตะโกนใส่หูพร้อมกับดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมแขนของเจ้าทัพที่พอลากฉันออกมาจากผับได้ก็จัดการอุ้มฉันขึ้นแนบอกแล้วเดินดุ่มๆ ไปที่ลานจอดรถอย่างไม่แคร์สายตาคนที่มองเราสองคนอย่างสนใจเลยสักนิด เดี๋ยวเพจแฟนคลับเขาก็เอาไปลงให้เป็นประเด็นอีกนะคอยดูสิ
"เธออย่าดิ้นดิ ปล่อยแล้วจะเดินเองไหวรึไง"
"ไหว! พีชไม่ได้เมานะ" ฉันตะโกนเถียงคนตัวโตที่นอกจากจะไม่ยอมปล่อยแล้วยังกอดฉันแน่นขึ้นไปอีก และใช่ฉันไม่ได้เมาแค่กรึ่มๆ เท่านั้น ยังเดินเองไหวด้วย!
“ไม่ได้เมาแล้วไปจูบไอ้เชี่ยนั่นทำไม!"
เจ้าทัพผู้ชายที่เป็นทั้งเพื่อนและแฟนเก่าของฉันตะคอกใส่ฉันอย่างโมโหในขณะที่มือเรียวของเขาข้างหนึ่งเอื้อมไปเปิดประตูรถแล้วค่อยๆ วางร่างฉันลงกับเบาะรถที่นั่งข้างคนขับ ฉันรู้ว่าสาเหตุที่เขาโมโหแบบนี้เป็นเพราะฉันจูบกับเตวิชรุ่นน้องที่ตามจีบฉันอยู่แต่เขาจะมาโมโหอะไรล่ะ ‘เราเลิกกันไปแล้ว’ เขาก็พูดเองไม่ใช่เหรอว่าจะปล่อยฉันไปและจะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมให้ได้แล้วทำไมตอนนี้มาโมโหใส่ฉันอีกล่ะ
ฉันได้ยินนะตอนที่เขาพูดกับพวกเพื่อนๆ ว่าจะ ‘พอแล้ว’ น่ะ
ไม่ได้แอบฟังนะฉันแค่จะเดินไปหยิบของในกระเป๋าแล้วดันได้ยินที่เขาพูด เหอะ จะเป็นเพื่อนก็เป็นดิมาหงุดหงิดกันทำไม‘เพื่อน’ ไม่หึงกันนะรู้มั้ย
“อยากจูบ จะทำไม?” ฉันตอบพร้อมกับทำหน้ากวนๆ ใส่เจ้าทัพจนหมอนั่นหงุดหงิดคิ้วขมวดเป็นปมมากกว่าเดิมอีก โมโหล่ะสิดี! โมโหให้ตายไปเลย
"อยากโดนฟาดอีกรึไงพีช! เธออย่ามาทำตัวแบบนี้ประชดทัพนะ"
"ทัพฟาดแล้ว! พีชเจ็บก้นไปหมดแล้วพอเลย"
ตอนที่อุ้มฉันออกมาน่ะเวลาฉันดิ้นเขาก็ฟาดเอาๆ ไม่ได้ฟาดแรงนะแต่ฟาดหลายครั้งมันก็เจ็บไง
"ถ้ายังดื้ออีกจะฟาดอีกนะ"
“: (”
“ไม่ต้องมาเบะ ตอบทัพมาดิว่าเธอไปจูบไอ้นั่นทำไม ชอบมัน?” ฉันกอดอกแล้วสะบัดหน้าใส่คนตัวสูงที่ยืนค้ำประตูรถหรี่ตามองหน้าฉันอย่างคาดคั้นเอาคำตอบว่าฉันจูบกับเตวิชทำไม
“ไม่ได้ชอบ”
“ไม่ได้ชอบแล้วจูบมันทำไมวะเธอ หัดทำตัวแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“มันเรื่องของพีชทัพไม่เกี่ยว” ยิ่งฉันตอบไปแบบนั้นยิ่งทำให้เจ้าทัพโมโหขึ้นไปอีก
“ลูกพีช!” เขาตะคอกชื่อฉันเสียงดังจนฉันสะดุ้ง
“อย่ามาขึ้นเสียงใส่พีชนะ พีชก็แค่อยากจูบอะทัพมีปัญหาอะ…อื้อ!”
ก่อนที่ฉันจะพูดจบคนตัวสูงก็โน้มตัวลงมาจับปลายคางฉันไว้แล้วประกบริมฝีปากลงมาบนอวัยวะเดียวกันแรงๆ เรียกได้ว่ากระแทกริมฝีปากใส่ฉันมากกว่า รุนแรงจนได้กลิ่นคาวเลือด กระแทกลงมาได้มันเจ็บนะ!
ฉันตกใจและพยายามผลักร่างหนาออกแต่กลับโดนเขารวบมือทั้งสองข้างไว้ด้วยมือข้างเดียว นอกจากจะไม่หยุดแล้วยังบดขยี้ริมฝีปากรุนแรงเหมือนเห็นมันเป็นที่รองรับอารมณ์โกรธของตัวเองที่กำลังปะทุอยู่ตอนนี้
“อื้อ!” ฉันส่งเสียงครางประท้วงออกมาเมื่อเริ่มหายใจไม่ทันเพราะโดนลิ้นร้อนที่เจือไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์ขมๆ กำลังสอดแทรกเข้ามาเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของฉันอย่างหยาบโลน เจ้าทัพจับปลายคางฉันไว้แน่นแล้วจูบเอาๆ จนน้ำลายออกมาเลอะตามมุมปาก
จูบที่ไม่มีความหวานมีแต่ความโกรธทำเอาฉันแทบขาดใจเพราะหายใจไม่ทันต้องทุบอกเขาแรงๆ คนใจร้ายถึงยอมปล่อย
จ๊วบ!
“แฮ่ก~ จะ...จูบทำไม!” คนตัวสูงดูดดึงริมฝีปากฉันแรงๆ ทิ้งท้ายก่อนจะยอมผละออกแต่ไม่ยอมถอยร่างกายให้ออกห่างไปด้วยทำให้ตอนนี้ร่างสูงยืนค้ำเบาะที่ฉันนั่งอยู่คร่อมร่างฉันไว้ แล้วไม่ได้ปิดประตูรถไง จะมีใครเห็นรึเปล่าเนี่ย
“อยากจูบ” คนหน้ามึนใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มแล้วตอบฉันกลับมาอย่างกวนๆ
“ย้อนพีชเหรอ! พอสักทีได้มั้ยเลิกทำแบบนี้กับพีชเลยนะ! เราเลิกกันแล้วไหนบอกว่าจะเป็นเพื่อนให้ไง”
“ทัพบอกเธอตอนไหนว่าจะเป็นเพื่อนเธอ” คนตัวสูงยื่นหน้าเข้ามาใกล้กว่าเดิมจนลมหายใจเราจะรวมกันอยู่แล้ว เขาหรี่ตามมองฉันอย่างจับผิดจนฉันต้องรีบแก้ต่าง
“กะ ก็ที่ทัพคุยกับพวกกาย…ไม่ใช่ๆ ก็ๆ พีชบอกว่าให้ทัพเป็นเพื่อนไง เป็นเพื่อนกันห้ามจูบนะ”
“หึ แอบฟังตอนทัพคุยกับไอ้พวกนั้นเหรอ อ๋อ ที่จูบกับไอ้นั่นก็คือประชดทัพสินะ” คนที่หงุดหงิดอยู่เมื่อกี้ดูเหมือนจะอารมณ์ดีขึ้นเมื่อจับผิดฉันได้ เขายิ้มมุมปากอย่างพอใจจนฉันหมั่นไส้ เรื่องนี้จะจบที่เจ้าทัพชนะฉันอีกแล้วเหรอ
ไม่ยอมนะ!
“ไม่ใช่นะพีชไม่ได้ประชด! ไม่ได้แอบฟังด้วย! พีชชอบเตวิชชอบมากๆ ก็เลยจูบต่างหาก...อุ๊บส์ ทัพจูบ อื้อ! จูบทำไมอีก!” ฉันยังพูดไม่ทันจบประโยคด้วยซ้ำก็โดนคนตัวสูงกดจูบดูดดึงริมฝีปากแรงๆ อย่างไม่พอใจอีกครั้ง
“อยู่ต่อหน้าผัวกล้าบอกชอบผู้ชายคนอื่นได้ไงวะ”
“ไม่ใช่ผัว! อื้ออ ทัพ อ๊ะ พอ...อื้ม" เขาไม่ได้สอดลิ้นเข้ามาแต่เอาแต่ดูดดึงขบเม้มริมฝีปากบางอยู่แบบนั้นจนฉันรู้สึกว่ามันต้องบวมแน่ๆ ทั้งดูดทั้งกัดทั้งเลียจนฉันเริ่มจะแสบไปหมดฉันพยายามหันหน้าหนีก็หนีไม่พ้นเพราะโดนมือหนาบีบปลายคางไว้แน่น ไม่ได้แรงมากแต่ก็แรงพอที่จะทำให้ฉันขยับหนีไปไหนไม่ได้ไม่เคยสู้แรงเขาได้เลยสักครั้ง
"กี่วิ?" เจ้าทัพถามทั้งที่ยังไม่หยุดวอแวกับริมฝีปากของฉัน กินมันเข้าไปได้คงกินไปแล้วมั้ง
ดูดซะขนาดนี้...
"อะ อะไร?" ฉันเอียงคอมองหน้าคนตรงหน้าอย่างสงสัย กี่วิอะไรของเขา
"เธอจูบกับไอ้นั่นกี่วิ"
"มะ ไม่รู้ใครจะไปนับ ฮื่อ~ ทัพถอยไป"
ร่างของฉันถูกอุ้มขึ้นจนตัวลอยออกจากเบาะที่นั่งก่อนที่คนตัวสูงจะเปิดประตูรถด้านหลังแล้ววางร่างฉันลงก่อนจะตามเข้ามาคร่อมร่างฉันไว้ ครั้งนี้เขาไม่ลืมที่จะปิดประตูและล็อกรถให้เรียบร้อย
แขนแข็งแกร่งทั้งสองข้างค้ำลงกับเบาะข้างตัวฉันไว้เหมือนจะกักขังไม่ให้ฉันหนีไปไหนได้ ใบหน้าหล่อเหลายื่นเข้ามาใกล้คลอเคลียกับแก้มฉันทั้งสองข้างอยู่ไม่ห่าง
บะ แบบนี้มันอันตรายเกินไปแล้ว
"ไม่รู้เหรอ งั้นก็…จูบจนปากเปื่อยไปเลยแล้วกัน"
"ทัพไม่เอา อื้อ~"
ไม่ฟังเสียงห้ามของฉันสักนิดเจ้าทัพดันร่างฉันในนอนราบไปกับเบาะรถแล้วตามมาจูบฉันอีกครั้งอย่างดูดดื่มเหมือนต้องการจะลบรอยที่ฉันไปจูบกับคนอื่นมา ครั้งนี้เขาไม่ได้รุนแรงเท่าครั้งก่อนแต่มันกลับร้อนแรงและวาบหวามยิ่งกว่า ฝ่ามือร้อนคอยลูบไล้ไปทั่วร่างกายของฉันในขณะที่ลิ้นร้อนก็ตวัดดูดดึงความหวานจากริมฝีปากฉันไปด้วย เขาค่อยๆ ละเลียดจูบช้าๆ จนฉันคล้อยตามและเผลอจูบตอบเขาในที่สุดจนเขาหลุดครางออกมาในลำคออย่างพอใจ
“อืม…”
จุ๊บ...
จ๊วบ...
“อื้ม”
ฉันหลับตาลงรับจูบจากเขาอย่างเผลอตัว สองมือที่จากผลักไสในตอนแรกเลื่อนขึ้นไปขยุ้มกำเส้นผมสีอ่อนของเจ้าทัพแน่นเมื่อจูบนี้มันเริ่มจะร้อนแรงเกินไปจนฉันเกินจะต้านไหว
เจ้าทัพรู้ดีว่าจะทำยังไงให้ฉันยอม…
“ทะ ทัพ มืออะมือ อ๊ะ อื้ม ไม่เอานะ" แต่ก่อนที่ฉันจะเผลอตัวไปมากกว่านี้ก็ได้สติเมื่อสัมผัสได้ถึงมืออุ่นๆ ที่กำลังสอดเข้ามาในเสื้อและกำลังลูบไล้บีบเคล้นสะโพกฉันไปมาเบาๆ จนรู้สึกมวนในช่องท้องไปหมด กระดุมเสื้อแจ็กเกตฉันหลุดไปตอนไหนก็ไม่รู้ทำให้ท่อนบนที่ใส่เพียงแค่สายเดี่ยวบางๆ โชว์อยู่ต่อหน้าคนตัวสูงเต็มๆ
เจ้าทัพยอมผละออกจากร่างฉันสายตาคมจ้องมองเนินอกที่โผล่พ้นเนื้อผ้าออกมาอย่างจาบจ้วงพร้อมกับแลบลิ้นเลียริมฝีปากท่าทางฮอตๆ นั่นทำเอาฉันหน้าร้อนไปหมด
ขี้โกงชะมัด
เจ้าทัพจะหล่อเกินไปแล้วนะเขาทำอะไรมันก็ดูดีไปหมดทำฉันใจสั่นจนแทบจะหลุดจากอกอยู่แล้ว
"เธอ…”
คนตัวสูงเรียกฉันเสียงเบาฉันเงียบและรอฟังว่าเขาจะพูดอะไรต่อ สายตาออดอ้อนและน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าตอนแรกมากๆ แต่ประโยคต่อมาของเขาทำเอาฉันหน้าร้อนไปหมด
“มันตื่นแล้วว่ะเอาไงดี"
“มะ ไม่ทำนะทัพ อ๊ะ!”
"เธอครับ...ทัพขอนะ"
.
.
.
Group: ญ3ช4 (7)
Thaitea: ไอ้ทัพมึงทำอะไรเพื่อนกู!
You: ทำไมวะ เกิดไรขึ้น
Thaitea: สตอรี่ไอจีมัน
Thaitea: @Jaotub
North: มันคงมาตอบมึงหรอก
Guys: เอาเรื่องว่ะเพื่อนผม
Jaengjaeng: มึงหยุดเลยนะทัพ พรุ่งนี้พวกกูมีควิซถ้ามันมาเรียนไม่ไหวกูจะฆ่ามึง!!
You: โหลๆ ตอบเพื่อนหน่อยทางนี้คือหัวร้อนแล้ว @Jaotub
Thaitea: ห้ามยอมมันนะ! @Lookpeach
Jaotub: เออๆ ม่ทกำไนหรอหย่า (เออๆ ไม่ทำไรหรอกน่า)
Jaengjaeng: มึงพิมพ์ดีๆ ดิ๊ทัพ ไม่งั้นกูบุกถึงห้องนะ!
Jaotub sent a voice massage (5sec)
North: อูยย มาเป็นเสียง
Guys: รุนแรงว่ะ
You: เบาทัพเบา แม่ๆ ลูกพีชคือจะตามไปฆ่ามึงถึงคอนโดแล้ว
Jaotub: ไม่่ๆ ได้นยุ่คึอนโด
Thaitea: แล้วมึงอยู่ไหน!
Jaotub: บนรถ :)
Thaitea: ไอ้เหี้ยทัพ!!!!
- Writer
