Aradan geçen günler birbirinin aynısıydı. Rüya biten krizleriyle rahatlamıştı. Zenan yaptığı iğneleri sonlandırsa da henüz tedavisinin bitmediğini söyleyerek kullanması için hap vermişti. Evdeki yaşama da alışmıştı. Gündüzleri genelde Tuğrul ile vakit geçiriyordu akşam olup Emir eve geldiğinde ise beraber birer kahve içip sohbet ediyorlardı.
Emir at çiftliğine gittikleri günden sonra tekrar evlilik lafını etmemişti ama tavırlarından ne istediğini konaktaki herkes anlamıştı.
Bütün aile sabah kahvaltısını yaparken Emine su ile beraber Rüya’nın ilacını getirdi. Genç kız geri çevirmeden içti.
‘’Yuttun mu?’’ dedi Tuğrul.
‘’Yuttum.’’ diye cevapladı.
‘’Cesur Rüya.’’
‘’Oynama, kahvaltını yap.’’ diyerek araya girdi Emir. Kardeşinin önündeki yiyecekleri gösterdi. ‘’Onlar bitecek.’’
Neziha Han
