บทที่ 3 ภารกิจหาบ้านเช่า 1

1077 Words

รณภพขับรถไปรับอาทิตย์ตั้งแต่บ่ายโมง กว่าจะถึงหน้าบ้านของเพื่อนก็บ่ายสองตามเวลานัดพอดี เสียงกดออดบ้านของชายหนุ่มดังขึ้น ไม่นานนักประตูหน้าบ้านก็เปิดขึ้นด้วยระบบอัตโนมัติ ก่อนจะมีลุงอ่ำมาต้อนรับเข้าบ้าน “ลุงอ่ำ ไอ้ทิตย์ล่ะครับ” รณภพถามอ่ำอย่างเป็นกันเองและไม่ถือตัวด้วยความที่รู้จักคนในบ้านอาทิตย์มาหลายปี “อ๋อ ยังไม่เห็นลงมาเลยนะครับ” ลุงอ่ำตอบ “อ้าวคุณภพ สวัสดีค่ะ เชิญด้านในก่อนสิคะ” ป้ามะลิแม่บ้านเดินออกมารับ “สวัสดีครับป้ามะลิ ว่าแต่ไอ้ทิตย์ล่ะครับ” รณภพถามถึงอาทิตย์ก่อนจะถอดรองเท้าเดินเข้าไปในบ้าน “น่าจะยังไม่ตื่นนะคะ เดี๋ยวป้าไปเรียนให้ว่าคุณภพมา” ป้ามะลิรีบพูด รณภพส่ายหัวอย่างระอากับเพื่อนตัวดีก่อนจะรีบตอบไปว่า “ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมขึ้นไปหาเองก็ได้” รณภพบอกพร้อมกับเดินขึ้นบันไดไปอย่างเซ็งๆ “สายอีกตามเคย ไอ้ทิตย์นะไอ้ทิตย์” รณภพบ่นกับตัวเอง เขาถือวิสาสะเปิดประตูห้องนอนอาทิตย์เข้าไปด้วยความเคยชินกับบ้านหลังนี้ พร้อมกับเห็นร่างของเพื่อนนอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่มอันอบอุ่น รณภพจึงเดินไปเปิดม่านเพื่อให้แสงแดดแทงตาเป็นการปลุกอีกวิธีหนึ่ง เมื่อแสงแดดส่องไปที่ใบหน้าของเพื่อนทำให้เจ้าตัวรีบเอามือปิดหน้าก่อนจะได้ยินเสียงบ่นตามมาว่า “ผมยังง่วงอยู่เลยครับป้ามะลิ ขอนอนต่อก่อน” อาทิตย์บ่นพร้อมกับเอาผ้าห่มปิดใบหน้าเพื่อไม่ให้แสงแดดส่องกระทบ “กูเอง ไม่ใช่ป้ามะลิ” รณภพบอก “ง่วงนอน” อาทิตย์บ่นพร้อมกับพยายามหลับต่อ “บ่ายสองแล้วโว้ย” รณภพตะโกนใส่หูของอาทิตย์จนต้องลุกขึ้นจากเตียงอย่างเคืองๆ “อะไรวะ คนจะนอน” อาทิตย์พยายามหลับต่ออย่างไม่สนใจที่จะตื่น “อ้าว ก็วันนี้บอกจะไปเป็นเพื่อนกู ดูบ้านเช่าไง” รณภพเอ่ยเตือน “เออ ลืม...” เสียงอาทิตย์บอก “กี่โมงล่ะไอ้ภพ” “บ่ายสองกว่าละ แล้วมึงก็สายอีกตามเคย” รณภพบ่นเพื่อน “เออแป๊บ ขอเวลาอาบน้ำครู่เดียว” อาทิตย์รีบลุกจากเตียงเข้าไปในห้องน้ำ รณภพถือโอกาสนั่งหาข้อมูลจาก google หาบ้านเช่า หรือ คอนโดระหว่างรอเพื่อนอาบน้ำแต่งตัว “ไอ้ภพ ว่าแต่ว่า ดูไว้บ้างหรือยังว่าจะไปดูที่ไหน” อาทิตย์ถามเพื่อน “ก็ดูๆ ไว้บ้าง แต่ต้องเห็นของจริงก่อน” รณภพบอกเพื่อนขณะที่สายตาก็มองโทรศัพท์มือถือไปเรื่อยๆ “ง่วง” อาทิตย์บ่นกับตัวเอง “อะไรของมึง เมื่อคืนนอนกี่ทุ่มล่ะ” รณภพถาม “อย่าเรียกว่าทุ่ม ต้องเรียกว่าตี นอนตีสี่” อาทิตย์บอกเพื่อนรัก ระหว่างที่เดินนำหน้าออกจากห้องเพื่อไปขึ้นรถ “ตีสี่เลยเหรอ อย่าบอกนะว่าไปเที่ยวกลับมาซะเช้าขนาดนั้น” รณภพถามขึ้น “อือ ใช่ เพราะเมื่อคืนนี้ไปเจอสาวสวย สเปกมากเลยไอ้ภพ” อาทิตย์บอกรณภพ “น้อยๆ หน่อยไอ้ทิตย์ กูก็เห็นมึงพูดอย่างนี้ทุกทีเวลาเจอสาวๆ แล้วไหนล่ะ ไม่เห็นเป็นตัวเป็นตนสักที จีบไปเรื่อย” รณภพบอกเพื่อนขำๆ อย่างรู้ทัน “ก็มันยังไม่เจอคนที่ใช่ไง ถ้าใช่กูก็หยุด แล้วก็คบกันเป็นตัวเป็นตนยังไง ว่าแต่กู แล้วมึงล่ะ มึงก็ยังไม่มีเป็นตัวเป็นตนเหมือนกันนี่” อาทิตย์ถามกลับ “ก็มันยังไม่เจอคนที่ใช่” รณภพตอบเพื่อนพร้อมกับหัวเราะ ก่อนรถยนต์คันหรูโดยมีรณภพเป็นคนขับ อาทิตย์เป็นคนนั่งข้างๆ จะวิ่งออกไปบนถนนมุ่งหน้าสู่ที่พักที่รณภพค้นหาไว้ก่อนหน้านี้ กว่าจะออกจากบ้านก็บ่ายสามโมง “ว่าแต่ว่า จะไปดูที่ไหนก่อน” อาทิตย์ถามขึ้น “ที่นี่” รณภพบอกพร้อมกับส่งมือถือที่มีภาพคอนโดหรูให้เช่าใจกลางเมือง “อ้อ เฮ้ยดีนะ ราคาก็โอเค ภาพในนี้ดูดีมากเลยว่ะ โทรนัดขอดูห้องหรือยังล่ะ” อาทิตย์ถามเพื่อน “โทรละเมื่อวานแต่ยังไม่ได้คอนเฟิร์มว่าจะไปกี่โมง บอกแต่ว่าช่วงบ่าย” รณภพบอกก่อนจะเลี้ยวไปทางคอนโดที่ตั้งอยู่ เมื่อรถจอดที่หน้าคอนโด สองหนุ่มเดินออกจากรถเข้าไปด้านใน “สวัสดีค่ะ คุณรณภพที่นัดขอดูห้องไว้ใช่ไหมคะ” เสียงผู้หญิงดังมาก่อนที่ทั้งสองคนจะเห็นตัว แล้วจึงปรากฏหญิงวัยกลางคนแต่งกายภูมิฐาน เดินตรงมาที่ทั้งสอง “สวัสดีครับ ผมรณภพครับ แล้วนี่เพื่อนผมอาทิตย์” ทั้งสองยกมือไหว้ “พี่บุษบาค่ะ เจ้าของห้องที่คุณติดต่อมา เชิญด้านนี้เลยค่ะ” สตรีเจ้าของห้องพูดพร้อมกับเดินนำหน้าเข้าไปที่ลิฟต์ “คอนโดนี้อยู่ชั้นสิบนะคะ เป็นห้องกว้างขวางมาก ติดรถไฟฟ้า บริเวณโดยรอบจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบถ้วน แล้วมีฟิตเนสอยู่ที่ชั้นเจ็ด ด้านล่างของตึกจะมีสระว่ายน้ำ” บุษบาอธิบายขณะที่กำลังอยู่ในลิฟต์ก่อนที่ลิฟต์จะหยุดที่ชั้นสิบ “นี่ค่ะห้อง เชิญเข้าไปดูข้างในก่อนนะคะ” เธอไขกุญแจห้องหมายเลข 1004 แล้วเปิดประตูให้ทั้งสองเข้าไปดูภายใน “เชิญค่ะ” ทั้งสองก้าวเท้าเดินเข้าไปในห้อง “โอ้โฮ กว้างขวางมากเลยนะครับ” อาทิตย์อุทาน “ค่ะ พอดีตอนทำคิดว่าจะเอาไว้อยู่เอง แล้วทีนี้เปลี่ยนใจเลยจะปล่อยเช่า” คุณบุษบาเจ้าของห้องบอก “ไม่ทราบว่าค่าเช่าเดือนละเท่าไหร่ครับ เพราะว่าคงจะอยู่ไม่นานประมาณสามเดือน รอทำห้องเสร็จ” รณภพบอกกับสตรีเบื้องหน้า “สามหมื่นบาทค่ะ ราคานี้ไม่แพงเลยนะคะ สำหรับห้องขนาดนี้พร้อมเฟอร์นิเจอร์ครบถ้วน” ผู้หญิงรีบบอกก่อนที่รณภพจะคิดว่าแพง “ครับ” รณภพตอบ “ไอ้ทิตย์ กูว่าห้องนี้ก็โอเคเลยนะ ห้องดีเลยเชียวละ ดูสิ” รณภพบอกเพื่อนพร้อมกับเข้าไปดูที่ห้องนอน “เออใช่ นี่กูมาดริงก์ที่นี่ นอนนี่ได้เลยนะเนี่ย” อาทิตย์บอกขำๆ “เออดิ” รณภพตอบเพื่อน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more