ABBY'S POV
Habang naglalakad kami ni Bryan papuntang pavillion ay nakaramdam ako ng lungkot. Dahil isa sa pinangarap ko na makasama ngayon ay si Charles. Napansin ni Bryan ang biglang pagtulo ng luha ko.
Tumigil ito sa paglalakad at hinawakan ako sa aking baba. "Bakit ka umiiyak?" tanong nito na may pag-aalala.
Umiling ako. "Wala, may naalala lamang ako," pagdadahilan ko.
Ngumiti ito at tinitigan ako. "Para ano pa? At naging fiance mo ako? Kung hindi mo sasabihin sa akin," sabi nito sa malungkot niyang boses.
Simula nang ipagkasundo kaming dalawa ni Bryan, ay umasta na itong nobyo ko.
"Wala nga," sabi ko.
Halos manigas ako nang bigla nito akong yakapin at napakislot ako nang bumulong ito sa akin.
"Akin ka lang, Abby. Walang pwedeng kumuha sa 'yo," sabi nito sa baritonong boses ni
