"Lolo teka lang, paanong imposible?" tanong namin sa kanya, habang pinipigilan namin itong lumabas.
"Matulog na kayo. Bukas ay maaga pa ang ating pagsasanay." Saka ito tuluyan nang lumabas ng aming kwarto.
Bumalik naman kami sa aming hinihigaan, tsaka kami nagtinginan ni Adam.
"Ate? posible kayang buhay pa si mommy?"masayang sabi nito. Tinignan ko lamang siya gamit ang blangkong ekspresyon.
Hindi ko alam ang isasagot ko rito, dahil kitang-kita ng mata ko kung paano huminto ang paghinga ni Mommy habang akay-akay ko siya. Ngunit mayroon din parte sa akin na umaasa kahit napaka imposible na.
Paano kaya nasabi ni lolo Moss na imposibleng mamatay si mommy? Isa rin ba siyang may super powers?
Hays. Naguguluhan na ako!
"Matulog na tayo Adam, bukas mag sisimula na ang ating pagsasanay."
